Read ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები მოციქულთა საქმეები 16 Bible Online

მოციქულთა საქმეები 16 - ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები bible

მოციქულთა საქმეები 16

¹მიიწია იგი დერბედ და ლუსტრად. და, აჰა, მოწაფე ერთ ვინმე იყო მუნ, რომელსა სახელი ერქუა ტიმოთეოს, ძჱ იყო დედაკაცისაჲჰურიაჲსა მორწმუნისაჲ და მამისა წარმართისაჲ,

²რომელი იწამებოდა ლუსტრელთაგან და იკონელთა ძმათა.

³სათნო-უჩნდა პავლეს ამისი მის თანა განსლვაჲ, და მოიყვანა, წინადასცჳთა მას ჰურიათა მათთჳს, რომელნი-იგი იყვნეს მათ ადგილთა.უწყოდეს ყოველთა, რამეთუ წარმართი იყო მამაჲ მისი.

⁴და ვითარცა განვიდოდეს იგინი ქალაქებსა მას, ასწავებდეს დამარხვად შჯულისა, დამტკიცებულსა მას მოციქულთაგან და ხუცესთა,რომელნი-იგი იყვნეს იერუსალჱმს შინა.

⁵ეკლესიანი იგი განმტკიცნებოდეს სარწმუნოებითა და შეეძინებოდა რიცხუსა მას დღითი-დღედ.

⁶განვიდეს იგინი ფრიგჳაჲთ და გალატელთა სოფელსა, და აყენებდა მათ სული წმიდაჲ სიტყუად სიტყუასა მას ასიაჲთ კერძო.

⁷მო-რაჲ-ვიდეს იგინი მუსიად, აზმნობდეს ბითჳნიად კერძო წარსლვად, და არა უტევა მათ სულმან უფლისამან.

⁸და ვითარ თანაწარჰჴდეს მუსიასა, შთავიდეს ტროადად.

⁹ჩუენებასა ღამისასა ეჩუენა პავლეს: კაცი ვინმე იყო მაკედონელი, დგა და ევედრებოდა მას და ეტყოდა: "წიაღმოგუალე მაკედონიად დაშემეწიე ჩუენ".

¹⁰ვითარცა ჩუენებაჲ ესე იხილა პავლე, ვისწრაფეთ მეყსეულად განსლვად მაკედონიად კერძო, გულისხმა-ვყავთ, ვითარმედ მუნმიჩინნა ჩუენ ღმერთმან ხარებად მათა.

¹¹აღვჴედით ნავსა ტროადით და მართლ მივისწრაფეთ სამოთრაკედ, ხვალისაგან _ ახალქალაქად,

¹²მიერ ფილიპედ, რომელი-იგი არს პირველი ნაწილი მაკედონელთაჲ, ქალაქი, რომელსა ჰრქჳან კოლონია. ვიყვენით მას ქალაქსა შინადა ვიქცეოდეთ დღეთა რავდენთამე.

¹³დღესა მას შაბათსა გამოვედით ჩუენ გარეშე ქალაქსა მას მდინარის კიდესა, სადა-იგი საგონებელ იყო ლოცვაჲ შეწირვად; დადავსხედით ჩუენ, ვეტყოდეთ დედათა მათ, რომელნი მოსრულ იყვნეს.

¹⁴და მუნ იყო დედაკაც ერთ, რომელსა სახელი ერქუა ლუდია, ძოწეულის მოფარდული ქალაქისა თიატრონისაჲ, მსახური ღმრთისაჲ,ესმოდა, რომელსა-იგი უფალმან განუჴსნა გული მორჩილებად პავლჱს მიერთა სიტყუათა.

¹⁵და ვითარ ნათელ-იღო მან და სახლეულთა მისთა, ჰლოცვიდა მათ და ეტყოდა: "უკუეთუ შეგირაცხიე მე მორწმუნედ უფლისა,შემოვედით ვანად ჩემდა და მუნ დაადგერით". და გუაიძულა ჩუენ.

¹⁶და იყო ვითარ წარვიდოდეთ ჩუენ თაყუანის-ცემად, მჴევალი ერთი შემემთხჳა ჩუენ, რომლისა თანა იყო სული პითონი, რომელ არსმისნობისაჲ, რომლისაჲ ნარეწავი დიდძალი შეუვიდოდა უფალთა მათ მისთა მისნობითა მისითა.

¹⁷იგი მოგუდევდა პავლეს და ჩუენ, ჴმობდა და იტყოდა: "ესე კაცნი მონანი არიან ღმრთისა მაღლისანი, რომელნი გითხრობენ თქუენგზათა ცხორებისათა".

¹⁸ესე ესრე ყვის მრავალ დღე. განრისხნა პავლე, მიექცა სულსა მას უკეთურსა და ჰრქუა: "გამცნებ შენ სახელითა უფლისა იესუქრისტჱსითა განსლვად მაგისგან". და განვიდა მეყსეულად მასვე ჟამსა მისგან.

¹⁹ვითარცა იხილეს უფალთა მათ მის დედაკაცისათა, რამეთუ განსრულ იყო მისგან სალმობაჲ იგი სარეწავისა მათისაჲ, შეიპყრნესპავლე და შილა და მიზიდვიდეს მათ ურაკპარაკად მთავართა მათ,

²⁰და მოჰგუარნეს, წარმოუდგინნეს იგინი ერისთავთა მათ, და ჰრქუეს: "ესე კაცნი აღჰძრვენ ქალაქსა ამას ჩუენსა, ჰურიანი არიან

²¹და მითხრობენ ჩუენ შჯულსა რასმე, რომელ არა ჯერ-არს ჩუენდა თავს-დებად არცა ყოფად, რამეთუ ჩუენ კაცნი ჰრომნი ვართ".

²²და შეკრბებოდა ერი იგი მათ ზედა, და ერისთავთა მათ მოაპეს სამოსელი მათი და უბრძანეს მათი კუერთხითა ცემაჲ.

²³და ვითარ მრავალი გუემაჲ დასდვეს მათ ზედა, შესხნეს იგინი საპყრობილესა და ამცნეს საპყრობილეთმცველსა მას კრძალულადცვაჲ მათი.

²⁴მან ვითარცა ესე მცნებაჲ მოიღო მათგან, შესხნა იგინი შინაგანსა მას საპყრობილესა და ფერჴნი მათნი დაჰკრძალნა ჴუნდსა შინა.

²⁵შოვაღამეს ოდენ პავლე და შილა ილოცვიდეს და უგალობდეს ღმერთსა და ისმენდეს მათსა პყრობილნი იგი სხუანი.

²⁶მეყსეულად ძრვაჲ იყო დიდ და საპყრობილჱ იგი საფუძველითურთ შეიძრა და მუნქუესვე ყოველნი კარნი განეხუნეს და ყოველთაკრულებანი განჴსნდეს.

²⁷და ვითარ მეყსეულად განეღჳძა მესაპყრობილეთმცველსა მას და იხილა კარები განღებული საპყრობილისაჲ, იჴადა მახჳლი დაეგულებოდა განგუმერად თავისა: ეგრე ეგონა, ვითარმედ განვლტოლვილ არიან ყოველნი პყრობილნი.

²⁸ჴმა-უყო მას ჴმითა დიდითა პავლე და ჰრქუა: "ნუ რას შეამთხუევ თავსა შენსა ბოროტსა: ჩუენ ყოველნი აქა ვართ".

²⁹მან მოითხოვა სანთელი და შევიდა მუნ, და ძწოლაჲ შეედვა მას და შეურდა მუჴლთა პავლეს და შილას.

³⁰გამოიყვანნა იგინი გარეშე და ჰრქუა: "უფალნო, რაჲ მიღირს მე ყოფად, რაჲთა ვცხონდე?"

³¹მათ ჰრქუეს მას: "გრწმენინ უფალი იესუ ქრისტჱ, და სცხონდე შენ და ყოველი სახლი შენი".

³²და ეტყოდეს მას სიტყუასა მას უფლისასა, და ჰრწმენა ყოვლითურთ სახლეულით მისით.

³³და მასვე ღამესა მიიყვანნა იგინი მან მესაპყრობილეთმოძღუარმან და დაბანნა იგინი ნაგუემისა მისგან, და მან თავადმან ნათელიმოიღო და მის თანა სახლეულთა ყოველთა.

³⁴და აღიყვანნა მოციქულნი იგი და ინაჴით-დასხნა და დაუგო მათ ტაბლაჲ, და უხაროდა მას ყოვლითურთ სახლეულით, რომელთა-იგი ჰრწმენა უფალი.

³⁵და ვითარცა განთენა, მიუვლინეს ერისთავთა მათ მტარვალნი და ჰრქუეს: "გამოუტევენით კაცნი იგი, რომელნი მიგცენითპყრობილად".

³⁶შევიდა მესაპყრობილეთმოძღუარი იგი და უთხრნა სიტყუანი ესე პავლეს და შილას და ჰრქუა: "ერისთავთა მათ უბრძანებიესგანტევებაჲ თქუენი. აწ ვიდოდეთ მშჳდობით".

³⁷ჰრქუა მას პავლე: "გუგუემნეს ჩუენ ურაკპარაკით კაცნი უბიწონი და უბრალონი, კაცნი ჰრომნი, შემსხნეს საპყრობილესა ცუდად, დააწღა მოუვლინებიეს, იდუმალ განვჰყავთ ჩუენ? არა ეგრე არს, არამედ მოვიდედ და მათ განმიყვანნედ ჩუენ ამიერ".

³⁸მივიდეს მტარვალნი იგი და მიუთხრეს ერისთავთა მათ ესე ყოველი. მათ ვითარცა ესმა, ზარი განჴდა უფროჲს მით, რამეთუ ესმა,ვითარმედ ჰრომნი არიან კაცნი იგი.

³⁹მოვიდეს ადრე და გამოიყვანნეს იგინი მიერ საპყრობილით და ევედრებოდეს განსლვად და წარსლვად ქალაქისაგან მათისა.

⁴⁰იგინი ვითარ გამოვიდეს მიერ საპყრობილით, მოვიდეს და შევიდეს სახლსა ლუდიაჲსსა და იხილნეს მუნ ძმანი და ნუგეშინის-სცესმათ და გამოვიდეს.