Read ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები მოციქულთა საქმეები 17 Bible Online

მოციქულთა საქმეები 17 - ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები bible

მოციქულთა საქმეები 17

¹და ვითარცა მოვლეს ამფიპოლი და აპოლონიაჲ, მოვიდეს იგინი თესალონიკედ, სადა-იგი იყო შესაკრებელი ჰურიათაჲ.

²და ვითარცა ჩუეულ იყო პავლე, შევიდა მათა, და სამი საშაბათოჲ საკითხავი გამოურჩია მათ წიგნთაგან,

³გამოუთარგმანებდა და წინადაუდებდა მათ, რამეთუ ქრისტჱსა ჯერ-იყო ვნებად და აღდგომად მკუდრეთით, და რამეთუ: "ესე არსქრისტჱ, რომელსა მე გახარებ თქუენ".

⁴და რომელთამე მათგანთა ჰრწმენა და შეუდგეს პავლეს და შილას, და მსახურთა წარმართთა სიმრავლესა მრავალსა და დედათამთავართა არა მცირედთა.

⁵ხოლო შურ იღეს ჰურიათა და მოიყვანნეს სავაჭროთაგანნი ვინმე ბოროტნი, და ერად კრბებოდეს და აშფოთებდვს ქალაქსა,ზედამიუჴდეს სახლსა იასონისსა, ეძიებდეს მათ გამოყვანებად ერსა წინაშე.

⁶და ვითარცა არა პოვნეს იგინი, მიითრევდეს იასონს და სხუათა ვიეთმე ძმათა ქალაქისა მთავართა წინაშე და ღაღადებდეს, ვითარმედ:"ყოველი სოფელი აუშფოთებიეს, იგინი აქა მოსრულ არიან,

⁷რომელნი შეუწყნარებიან იასონს, და ესე ყოველნი მჴდომად ბრძანებათა კეისრისათა იქმან, მეუფესა ვისმე სხუასა იტყჳან ყოფადიესუს".

⁸და აღტეხეს ერი იგი და ქალაქაპეტნი იგი სიტყჳთა მით,

⁹ვიდრემდის მოჰჴადეს თავსმდები იასონს, და მაშინღა განუტევნეს იგინი.

¹⁰ვითარცა მოვიდეს ძმანი იგი, მუნქუესვე ღამე განიყვანნეს, წარგზავნნეს პავლე და შილა ბერუად კერძო მიერ. ვითარცა მოვიდესქალაქსა მას, მი-ხოლო-იმართეს კრებულსა მას ჰურიათასა,

¹¹რამეთუ ესენი უაზნაურეს იყვნეს მათ თესალონიკელთასა, რომელთა შეიწყნარეს მათი იგი სიტყუაჲ ყოვლითურთ გულსმოდგინედ,მარადის გამოეძიებდეს წიგნებსა მას, უკუეთუ ესე ესრჱთ არს.

¹²მრავალთა მათგანთაცა ჰრწმენა და წარმართთაგანთაცა და დედათა მრავალთა და მამებსა არა მცირედსა.

¹³ვითარცა აგრძნეს თესალონიკელთა მათ ჰურიათა, ვითარმედ ბერუასცა მიეთხრა პავლეს მიერ სიტყუაჲ იგი ღმრთისაჲ, მოვიდესმუნცა, იწყეს აღტეხად ერისა მის.

¹⁴მუნქუესვე განიყვანნეს ძმათა მათ პავლე და წარგზავნეს იგი ზღჳსკიდით კერძო; შილა და ტიმოთე მუნვე დაადგრეს.

¹⁵რომელთა-იგი წარჰყვანდა პავლე, მიიყვანეს იგი ათენადმდე და მოიღეს მცნებაჲ პავლჱსგან შილაჲსა და ტიმოთჱსა, რაჲთა ადრეწარეწინენ მას, და წარვიდეს.

¹⁶ვიდრე-იგი ათენას შინა ქალაქსა ელოდა, ეძჳნებოდა სულსა მისსა მის თანა, ხედვიდა რაჲ ქალაქსა მას კერპთმსახურებისასა.

¹⁷ეტყოდა მარადის კრებულსა მას შორის ჰურიათასა და რომელნი მსახურებდეს და უბანთა ზედა ყოველსა დღესა რომელნიშეემთხუეოდეს მას.

¹⁸რომელთამე ეპიკურელთა და სტოვისა სიბრძნისმოყუარეთა სიტყუა-ყვეს მისთჳს, და რომელნიმე იტყოდეს: "რაჲმე ჰნებავსთესლისმეტყუელსა ამას სიტყუად?" რამეთუ იტყოდეს: "უცხო ეშმაკთა ჩას მთხრობელი ესე", რამეთუ იესუჲს აღდგომასა ახარებდა მათ.

¹⁹შეიპყრეს იგი და არიოპაგედ მიიყვანეს და იტყოდეს: "შემძლებელ ვართა ცნობად, რაჲ არს ახალი ესე შენმიერი სიტყჳსა სწავლაჲ?

²⁰უცხოსა რასმე ასმენ სასმენელთა ჩუენთა. მნებავს ცნობად, რაჲ ჰნებავს ამას ყოფად".

²¹ხოლო ათენელნი ყოველნი და რომელნი მოსრულ იყვნეს უცხონი, სხუა არარას იყვნეს, გარნა სიტყუად რასმე და სმენად უვახლჱსსა.

²²მაშინ დადგა პავლე შორის არიოპაგესა და თქუა: "კაცნო ათენელნო, ყოველთა ვითარცა მრჩობლ ეშმაკეულთა გხედავ თქუენ.

²³მიმო-რაჲ-ვიქცეოდე და ვიხილევდ სამსახურებელთა თქუენთა, ვპოვე ბომონი, რომელსა წერილ იყო: "უცნაური ღმერთი". რომელ-იგი არღა იცით და ჰმსახურებთ მას, მე გახარებ თქუენ.

²⁴ღმერთმან, რომელმან შექმნა სოფელი და ყოველი, რაჲ არს მას შინა, ესე ცისა და ქუეყანისაჲ უფალი არს, არა ჴელით ქმნულთა შინატაძართა დამკჳდრებულ არს,

²⁵არცა კაცობრივთა ჴელთა შინა იმსახურების, ვითარმცა მოქენე ვისამემცა იყო, რამეთუ იგი არს, რომელი მოსცემს ყოველთაცხორებასა და სულსა; და ყოველნივე

²⁶შექმნა ერთისაგან სისხლისა ნათესავნი კაცთანი, დამკჳდრებად ყოველსავე პირსა ქუეყანისასა, განაჩინნა ბრძანებულნი ჟამნი დასაზღვრის დადებანი დამკჳდრებისა მათისანი

²⁷მოძიებად ღმრთისა; უკუეთუმცა ვინმე ეძიებდა, პოვა და რამეთუ არა შორს არს კაცად-კაცადისაგან ჩუენისა,

²⁸რამეთუ მის მიერ ცხოველ ვართ, ვითარცა-იგი ვინმე თქუენგანნი სიტყჳსმოქმედნი იტყჳან, ვითარმედ: "რომლისა-იგი ნათესავცავართ".

²⁹აწ უკუეთუ ნათესავნი ღმრთისანი ვართ, არა გჳღირს, ვითარმცა ვჰგონებდით ოქროსა გინა ვეცხლსა ანუ ანთრაკსა, გამოხატულსახუროებით განზრახვითა კაცთაჲთა, საღმრთოსა მას მსგავს ყოფად.

³⁰რამეთუ ჟამნი იგი უმეცრებისანი უგულებელ-ყვნა ღმერთმან და აწ ამცნებს კაცთა ყოველთა ყოველსა ჟამსა და ყოველსა ადგილსაშენანებად;

³¹რამეთუ დაამტკიცა დღჱ, რომელსა ეგულების განკითხვად სოფელსა სიმართლით კაცითა მით, რომელი განაჩინა, სარწმუნოებაჲმოსცა ყოველთა, რამეთუ აღადგინა იგი მკუდრეთით".

³²ხოლო მათ ვითარცა ესმა აღდგომაჲ მკუდართაჲ, რომელნიმე ეკიცხევდეს, რომელთამე თქუეს: "ვისმინოთ შენი ამისთჳს მერმეცა".

³³და ესრჱთ პავლე გამოვიდა შორის მათსა.

³⁴ხოლო რომელნიმე მისდევდეს მას და ჰრწმენა, რომელთაგანი იყო დიონოსიოს არიოპაგელი და ცოლი მისი, სახელით დამარის, დასხუანი მათთანანი.