Read ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები მოციქულთა საქმეები 23 Bible Online

მოციქულთა საქმეები 23 - ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები bible

მოციქულთა საქმეები 23

¹მიხედა პავლე კრებულსა მას და თქუა: "კაცნო ძმანო, მე ყოვლითა გონებითა კეთილითა ვარ მე ღმრითსა მიმართ ვიდრე დღენდელადდღედმდე".

²ხოლო მღდელთმოძღუარმან ანანია უბრძანა წინაშე მდგომელთა პირსა ცემაჲ მისი.

³მაშინ პავლე ჰრქუა მას: "დაგცეს შენ ღმერთმან, კედელო განგოზილო! და შენ ზი მსაჯულად მსგავსად შჯულისა და თჳნიერ შჯულისაჰბრძანებ ცემად ჩემდა?"

⁴ხოლო წინაშე მდგომელთა მათ ჰრქუეს მას: "მღდელთმოძღუარსა ღმრთისასა აგინება?"

⁵ჰრქუა პავლე: "არა ვიცოდე, ძმანო, რამეთუ არს ეგე მღდელთმოძღუარ, რამეთუ წერილ არს: "მთავარსა ერისა შენისასა არა ჰრქუაბოროტი".

⁶ვითარცა გულისხმა-ყო პავლე, ვითარმედ ერთკერძოჲ იგი კრებული სადუკეველთაჲ არს და ერთკერძოჲ _ ფარისევედთაჲ, ჴმა-ყოკრებულსა მას შორის: "კაცნო ძმანო, მე ფარისეველ ვარ და ძჱ ფარისეველისაჲ, სასოებისათჳს და აღდგომისა მკუდართაჲსა მე ვისაჯები".

⁷ესე ვითარცა თქუა მან, იყო შფოთი დიდი სადუკეველთაჲ და ფარისეველთაჲ, და განივლთა სიმრავლჱ იგი ერისაჲ მის.

⁸რამეთუ სადუკეველნი იგი იტყჳან: "არა არს აღდგომაჲ მკუდართაჲ არცა ანგელოზი, არცა სული", ხოლო ფარისეველნი აღიარებენ ამასყოველსა.

⁹და იყო ღაღადებაჲ დიდი. და აღ-ვინმე-დგეს მწიგნობართაგანნი კრებულისაგან ფარისეველთაჲსა, ილალვიდეს და იტყოდეს,ვითარმედ: "არას ბოროტსა ვჰპოვებთ კაცისა ამის თანა, სული ეტყოდა ამას, გინათუ ანგელოზი".

¹⁰და ვითარ მრავალი შფოთი იყო, შეეშინა ათასისთავსა მას, ნუუკუე განიჭრეს პავლე მათგან. უბრძანა ერსა შთასლვაჲ და გამოტაცებაჲმისი შორის მათსა და მიყვანაჲ მისი ბანაკად.

¹¹მერმესა მას ღამესა დაადგა მას უფალი და ჰრქუა: "ნუ გეშინინ, რამეთუ, ვითარცა ეგე სწამე ჩემთჳს იერუსალჱმს, ეგრეცა ჯერ-არსშენდა ჰრომესცა შინა წამებაჲ".

¹²და ვითარცა განთენა, ყვეს კრებაჲ ჰურიათა მათ, და შეჩუენებულ ყვნეს თავნი თჳსნი და თქუეს: არა ჭამონ, არცა სუან, ვიდრე მოკლანპავლე.

¹³ხოლო იყვნეს უმრავლეს ორმეოცისა, რომელთა შეთქუმულებაჲ ესე ყვეს.

¹⁴რომელნი მოუჴდეს მღდელთმოძღუართა მათ და ხუცესთა და ჰრქუეს: "შეჩუენებით შეჩუენებულ ვყვენით თავნი თჳსნი არარაჲსგემოჲს ხილვად, ვიდრე მოვკლათ პავლე.

¹⁵აწ თქუენ აუწყეთ ათასისთავსა კრებულითურთ, რაჲთა შთამოიყვანოს თქუენდა რეცა გულისხმის-ყოფად უჭეშმარიტესად მისთჳს,ხოლო ჩუენ ვიდრე მოახლებადმდე მისა განმზადებულ ვართ მოკლვად მისა".

¹⁶ესმა დისწულსა პავლჱსსა სიტყუაჲ ესე. მივიდა და შევიდა ბანაკად და უთხრა ესე პავლეს.

¹⁷ხოლო პავლე მოუწოდა ერთსა ასისთავსა და ჰრქუა: "ჭაბუკი ესე მიიყვანე ათასისთავისა, რამეთუ უჴმს რაჲმე თხრობად მისა".

¹⁸ხოლო მან წარიყვანა და მიიყვანა იგი ათასისთავისა მის და ჰრქუა: "კრულმან მან პავლე მიმიწოდა და მრქუა მე ჭაბუკისაჲ ამისმოყვანებად შენდა".

¹⁹უპყრა ჴელი მისი ათასისთავმან მან და განიყვანა თჳსაგან, და ჰკითხვიდა, ვითარმედ: "რაჲ არს, რაჲ-იგი გიჴმს თხრობად ჩემდა?"

²⁰ხოლო მან ჰრქუა, ვითარმედ: "ჰურიანი შეითქუნეს, რაჲთა ითხოვონ შენგან, რაჲთა პავლე შთაიყვანო ხვალე კრებულსა მათსა,რეცათუ უჭეშმარიტჱსადრე განკითხვად იგი.

²¹ხოლო შენ ნუ ერჩი მათ, რამეთუ მზირიან მათგანნი კაცნი უმრავლჱს ორმეოცისა, რომელთა შეჩუენებულ ყვნეს თავნი თჳსნი, არაჭამონ, არცა სუან, ვიდრემდე მოკლან იგი, და აწ განმზადებულ არიან და ელიან შენსა ბრძანებასა".

²²ხოლო ათასისთავმან მან განუტევა ჭაბუკი იგი და ამცნო, რაჲთა არავის უთხრას, ვითარმედ: "ესე მაუწყე მე".

²³და მოუწოდა ორთა ვიეთმე ასისთავთა და ჰრქუა: "განმზადეთ ორასი ერისაგანი, რაჲთა მივიდენ კესარიადმდე და მჴედარისამეოცდაათი და ფარუსანი ორასი სამ ჟამითგან ღამისაჲთ.

²⁴და კარაული განმზადეთ, რაჲთა აღსუან პავლე და მიიყვანონ იგი ფელიკისა მთავრისა".

²⁵და მიწერა წიგნი, რომელსა წერილ იყო სახჱ ესევითარი:

²⁶"ქებული ლუსია მჴნესა ფელიკს მთავარსა, სიხარულით გიკითხავ.

²⁷კაცი ესე შეეპყრა ჰურიათა და მოკლვაჲ ეგულებოდა მაგისი, ზედა მიუჴედ ერითურთ და განვარინე ეგე, და გან-რაჲ-ვიკითხე ეგე,ვითარმედ ჰრომი არს.

²⁸და მინდა გულისხმის-ყოფად ბრალი იგი, რომლისათჳსცა აბრალებდეს მას, შთავიყვანე კრებულსა მათსა,

²⁹და ვპოვე, ვითარმედ აბრალებდეს მას ძიებათათჳს შჯულისა მათისათა, და არაჲ ღირსი სიკუდილისაჲ გინა კრულებისაჲ იპოვა მისთანა ბრალი.

³⁰და ვითარცა მეუწყა მე ძჳრისზრახვაჲ კაცისა მაგისთჳს, მიგიძღუანე შენ, და მიბრძანებიეს შემასმენელთა მათ მაგისთა სიტყუად შენწინაშე. და ცოცხლებით იყავ!"

³¹ხოლო ერისაგანთა მათ მსგავსად ბრძანებულისა მათისა წარიყვანეს პავლე და მიიყვანეს ღამჱ ანტიპატრიდადმდე.

³²და ხვალისაგან განუტევნა მჴედარნი იგი, მოიქცეს ბანაკად.

³³ხოლო ესენი შევიდეს კესარიად, და მისცეს წიგნი მთავარსა მას და წარუდგინეს მას პავლეცა.

³⁴აღმოიკითხა იგი და ჰკითხა: "რომლისა სოფლისაჲ ხარ?" და ისწავა, ვითარმედ კილიკიელ არს.

³⁵ჰრქუა: "ვისმინო შენი, რაჟამს შემასმენელნი შენნიცა მოვიდენ". და უბრძანა ტაძარსა მას ჰეროდჱსსა დამარხვაჲ მისი.