Read ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები მოციქულთა საქმეები 25 Bible Online

მოციქულთა საქმეები 25 - ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები bible

მოციქულთა საქმეები 25

¹ვითარცა მოვიდა ფესტოს სოფელსა მას, შემდგომად სამისა დღისა აღვიდა იერუსალჱმდ კესარიაჲთ.

²აუწყეს მღდელთმოძღუართა მათ და მთავართა ჰურიათა პავლჱსთჳს.

³ევედრებოდეს მას და ითხოვდეს მადლსა მას მისთჳს, რაჲთა მოუწოდის მას იერუსალჱმდ და უმზირდეს გზასა ზედა მოკლვად.

⁴ხოლო ფესტოს ჰრქუა მათ, ვითარმედ დამარხულ არს პავლე კესარიას, ხოლო იგი ადრე განსლვად იყო იერუსალჱმით.

⁵და თქუა: "ვინმე შემძლებელ არიან თქუენგანნი, ჩემ თანა მოვიდენ, და რაჲ-იგი არს უჯეროებაჲ კაცისა მის თანა, შეასმინეთ იგი".

⁶არა უმრავლჱს იქცეოდა იგი მუნ რვისა დღისა გინა ათისა, და შთავიდა კესარიად, და დაჯდა იგი საყდართა ზედა, ბრძანა მოყვანებაჲპავლჱსი.

⁷და ვითარცა მოვიდა პავლე, გარე მოადგეს მას იერუსალჱმით შთასრულნი იგი ჰურიანი, მრავალსა და მძიმესა ბრალსა დასდებდეს,რომელ ვერ შეეძლო გამოჩინებად.

⁸ხოლო პავლე სიტყუასა უგებდა, ვითარმედ: "არცა შჯულსა ჰურიათასა, არცა კეისარსა რაჲ შევსცოდე".

⁹ხოლო ფესტოსს უნდა მომადლებაჲ ჰურიათაჲ, მიუგო და ჰრქუა პავლეს: "გნებავს იერუსალჱმდ აღსლვაჲ და მუნ ამისთჳს საშჯელიჩემ წინაშე?"

¹⁰ჰრქუა მას პავლე: "საყდართა კეისრისათა ვდგა, სადაცა-იგი ჯერ-არს ჩემი განკითხვაჲ, ჰურიათა არარაჲ შევსცოდე, ვითარცა შენუმჯობჱს იცი.

¹¹უკუეთუ რაჲმე ვცოდე და ღირსი სიკუდილისაჲ მიქმნიეს, არა ვევლტი სიკუდილსა; უკუეთუ არარაჲ მიქმნიეს, რომელსა-ესე შემასმენენ მე, ვერვის ჴელეწიფების მიმადლებაჲ ჩემი მათა, კეისარსა უღაღადებ".

¹²მაშინ ფესტოს ზრახვა-ყო თანამზრახვალისა მისისა თანა და ჰრქუა: კეისარსა უღაღადებ, კეისრისაცა წარხჳდე.

¹³და ვითარცა რავდენნიმე დღენი წარჴდეს, აგრიპა მეფჱ და ბერენიკჱ მიიწინეს კესარიად მოკითხვად ფესტოსისა.

¹⁴და ვითარ მრავალ დღე იქცეოდეს მუნ, ფესტოს უთხრა მეფესა პავლჱსთჳს და ჰრქუა: "კაცი ვინმე დაშთომილი ფელიკისგან კრული,

¹⁵რომლისათჳს ვიყავ მე იერუსალჱმს, მითხრეს მე მღდელთმოძღუართა და ხუცესთა მათ ჰურიათამან და ითხოვდეს მისთჳსსარჩელსა.

¹⁶რომელთა მიუგე და ვარქუ მე, ვითარმედ: "არა არს ჩუეულებაჲ ჰრომთაჲ მიმადლებად ვისიმე კაცისაჲ, ვიდრემდე, რომელსა-იგიშეასმენენ პირისპირ, აქუნდენ შემასმენელნი იგი და ადგილი სიტყჳს-გებისაჲ აქუნდეს ბრალისა მისთჳს".

¹⁷და ვითარცა შეკრბეს იგინი აქა, არცა ერთი რაჲ დროჲ ვყავ, ხვალისაგან დავჯედ საყდართა ზედა და ვბრძანე მოყვანებაჲ კაცისაჲ მის,

¹⁸რომლისათჳს წარმოდგეს მასმენელნი იგი და არცა ერთი ბრალი აჩინეს, რომელსა ვჰგონებდი მე ბოროტსა;

¹⁹ძიებაჲ რაჲმე აქუნდა თჳსისა ეშმაკისაჲ მისა მიმართ და იესუჲს ვისთჳსმე მომკუდრისა, რომელსა იტყჳს პავლე ცხოველად.

²⁰და ვითარ არარაჲ ვპოვე მე ამის გამოძიებისათჳს, ვეტყოდე მას, უკუეთუმცა უნდა მისლვად იერუსალჱმდ და მუნ განკითხვაჲმისთჳს.

²¹ხოლო პავლე ღაღადებდა დამარხვაღ მისა, რაჲთა კეისარმანცა აგრძნეს. და ვბრძანე დამარხვაჲ მისი, ვიდრე მიუძღუანო იგიკეისარსა".

²²მიუგო აგრიპა და ჰრქუა ფესტოსს: "მინდა მეცა კაცისა მისგან სმენად". ხოლო მან ჰრქუა მას: "ხვალე ისმინო მისი".

²³ხვალისაგან მოვიდა აგრიპა და ბერენიკე მრავლითა საუცრებითა. და ვითარცა შევიდეს განსაკითხავსა მას ათასისთავებითურთ დაკაცები იგი მთავრები ქალაქისაჲ, და ბრძანა ფესტოს და მოვიდა პავლე.

²⁴და თქუა ფესტოს: "აგრიპა მეფჱ და ყოველნი რომელნი ჩუენ თანა ხართ კაცნი, ხედავთ ამას? რომლისათჳს ყოველი სიმრავლჱჰურიათაჲ შემემთხჳა მე იერუსალჱმს და აქაცა ღაღადებენ და იტყჳან, ვითარმედ არა ჯერ-არს ეგე ცხორებად არღარა.

²⁵ხოლო მე რაჲ გულისხმა-ვყავ, არარაჲ ღირსი სიკუდილისა საქმჱ უქმნიეს მას; და ვითარ-ეგე უღაღადებდა კეისარსა, ვსაჯე მაგისიმიძღუნებაჲ.

²⁶რომლისათჳს გულითად ვერარაჲ მაქუს, რაჲ მივწერო უფლისა ჩემისა; ამისთჳს მოვიყვანე ეგე თქუენ წინაშე, და უფროჲსღა შენწინაშე, მეფე აგრიპა, რაჲთა განიკითხო ეგე და უწყოდი, რაჲ მივწერო მისა.

²⁷რამეთუ უჯერო მიჩს მე მიძღუანებაჲ პყრობილისაჲ და მისთჳს ბრალი არა უწყებად".