Read ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები მოციქულთა საქმეები 26 Bible Online

მოციქულთა საქმეები 26 - ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები bible

მოციქულთა საქმეები 26

¹ხოლო აღრიპა ჰქუა პავლეს: ბრძანებულ არს შენდა თავისა შენისათჳს სიტყუად. მაშინ პავლე განყო ჴელი, მიუგებდა და თქუა:

²"ყოვლისათჳს, რომელსა-ესე მაბრალებენ ჰურიანი, მეფე აგრიპა, შემირაცხიეს თავი ჩემი ნეტარად, რამეთუ შენ წინაშე მეგულების მედღეს სიტყჳს-გებად უფროჲს ხოლო.

³რამეთუ მეცნიერ ხარ შენ ყოველსა მას ჰურიათა ჩუეულებასა და ძიებასა და იცი: ამისთჳს გევედრები, სულგრძელებით ისმინე ჩემი.

⁴რამეთუ ცხორებაჲ ჩემი სიყრმით ჩემითგან, პირველითგან რომელ იყო ნათესავსა შინა ჩემსა იერუსალჱმს, იციან ყოველთა ჰურიათა.

⁵წინაჲსწარვე მიცოდეს მე პირველითგან, უკუეთუ უნდეს წამების, რამეთუ მსგავსად ჭეშმარიტებისა მის მსახურებისა ჩუენისაებრვიყოფოდე მე ფარისეველად.

⁶და აწ სასოებისათჳს მამათა ჩუენთაჲსა აღთქუმისა, რომელი იყო ღმრთისა მიერ, ვდგა და განვიკითხვი.

⁷რომლისა მიმართ ათორმეტი ნათესავი ჩუენი განკრძალული დღჱ და ღამჱ ჰმსახურებს და ესავს მიწევნასა, რომლისა სასოებისათჳსვიბრალები მე, მეფე.

⁸რაჲ ურწმუნოებაჲ განიკითხვის თქუენ შორის, უკუეთუ ღმერთი მკუდართა აღადგინებს?

⁹მე მეგონა თავი ჩემი სახელისათჳს იესუ ნაზარეველისა მრავალი ძჳრისა საქმედ,

¹⁰რომელი-იგიცა ვყავ იერუსალჱმს, რამეთუ მრავალნი წმიდანი მე საპყრობილესა შევაყენენ, რამეთუ ჴელმწიფებაჲმღდელთმოძღუართაგან მომეღო მოსრვად მათ და მომეღო რიცხჳ.

¹¹და ყოველთა შორის შესაკრებელთა მრავალგზის ვსტანჯევდ მათ და ვიიძულებოდე გმობად, უმეტესადღა ვცბოდე მათ ზედა დავსდევნიდ ვიდრე გარემო ქალაქებსა.

¹²რომელსა შინა მივიდოდე მე დამასკოდ ჴელმწიფებითა და ბრძანებითა მღდელთმოძღუართაჲთა.

¹³შოვა სამხრის გზასა ზედა ვიხილე, მეფე, ზეცით გარდამო უბრწყინვალჱსი მზისა გარემო ბრწყინვიდა ჩემსა ნათელი და ჩემ თანამოგზაურთა მათ.

¹⁴და ვითარცა ჩუენ ყოველნი დავცჳვენით ქუეყანად, მესმა ჴმაჲ, რომელმან მრქუა მე ებრაელებრითა სიტყჳთა: "საულ, საულ, რაჲსამდევნი მე? ფიცხელ არს შენდა დეზისა წიხნაჲ".

¹⁵მე ვარქუ: "ვინ ხარ, უფალო?" ხოლო უფალმან მრქუა მე: "მე ვარ იესუ, რომელსა შენ მდევნი.

¹⁶არამედ აღდეგ და დადეგ ფერჴთა შენთა ზედა, რამეთუ ამისთჳს გეჩუენე შენ გამოყვანებად შენდა მსახურად და მოწამედ, რომელიმიხილე მე და რომელი გიჩუენო შენ,

¹⁷განრინებად შენდა ერისაგან და ნათესავთაგან, რომელთა მიგავლინო შენ,

¹⁸ახილვად თუალთა მათთა და მოქცევად ბნელისაგან ნათლად და ჴელმწიფებისაგან ეშმაკისა ღმრთისა მიმართ, მიღებად მათამიტევებად ცოდვანი მათნი და ნაწილი განწმედილთა შორის სარწმუნოებისათა ჩემდა მომართ.

¹⁹რომლისათჳს, მეფე აგრიპა, არა ურჩ-ვექმნები ზეცისასა მას ჩუენებასა,

²⁰არამედ დამასკეს შინა მყოფთა პირველად და იერუსალჱმს და ყოველსა სოფელსა ჰურიასტანისასა და წარმართთა მითხრობადსინანულისა და მოქცევად ღმრთისა მიმართ ცხოველისა, რაჲთა ღირსისა სინანულისა საქმჱ ქმნენ.

²¹ამისთჳს შემიპყრეს მე ჰურიათა ტაძარსა შინა და აზმნობდეს მოკლვად ჩემდა.

²²გინცობითა ღმრთისამიერითა ვიდრე დღენდელად დღედმდე ვდგა მე და ვწამებ მცირესა და დიდსა, არარას გარეშესა ვიტყჳ,რომლისათჳს წინაჲსწარმეტყუელნი იტყოდეს ყოფადსა მას, და მოსე,

²³ვითარმედ ვნებად იყო ქრისტჱ, ვითარ-იგი პირველ მკუდართა აღდგომისა ნათელი მითხრობად ერთა და ნათესავთა".

²⁴ვითარ იტყოდა იგი ამას, ფესტოს დიდითა ჴმითა თქუა: "ჰბორგი, პავლე, რამეთუ მრავალნი წიგნნი შენნი სიცბილად მიგაქცევენ შენ".

²⁵ხოლო პავლე თქუა: "არა ვბორგი, მჴნეო ფესტე, არამედ ჭეშმარიტებისა და სიწმიდისა სიტყუასა ვიტყჳ.

²⁶რამეთუ მეცნიერ არს მისთჳს მეფჱ, რომლისა მიმართცა კადნიერად ვიტყჳ, რამეთუ დაფარვად მისა არა ვირწმუნო, არცაღა არსდაფარულსა ადგილსა ქმნულ ესე.

²⁷გრწამს, მეფე აგრიპა, წინაჲსწარმეტყუელთაჲ? ვიცი, რამეთუ გრწამს".

²⁸ხოლო აგრიპა ჰრქუა პავლეს: "მცირედღა, და მარწმუნო მე ქრისტეანე ყოფად".

²⁹ხოლო პავლე ჰრქუა მას: "ვილოცავ ღმრთისა მიმართ მცირეთათჳს და მრავალთა, არა ხოლო შენთჳს, არამედ ყოველთათჳს, რომელთაესმეს ჩემი, ყოფად ესრე, ვითარცა მე ვარ, თჳნიერ კრულებათა მათ".

³⁰მაშინ აღდგა მეფჱ და მთავარნი იგი და ბერენიკე და მათ თანა მსხდომნი იგი.

³¹და გან-რე-ვიდა, იტყოდეს ურთიერთას და თქუეს, ვითარმედ: "არარას სასიკუდინესა და კრულებისა საქმესა იქმს კაცი ესე".

³²ხოლო აგრიპა ჰრქუა ფესტოსს: "განტევებად ღირდა კაცი ესე, უკუეთუმცა არა ღაღად-ეყო კეისრისა".