Read ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები მოციქულთა საქმეები 4 Bible Online

მოციქულთა საქმეები 4 - ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები bible

მოციქულთა საქმეები 4

¹და ვითარცა ეტყოდეს იგინი ერსა მას, მოიწინეს მათ ზედა მღდელნი იგი და ერისთავი იგი ტაძრისაჲ მის და სადუკეველნი,

²ლმობილნი სწავლისა მისთჳს ერისა და მითხრობისა მისთჳს იესუჲს მიერ აღდგომისათჳს მკუდართაჲსა.

³და დაასხნეს მათ ზედა ჴელნი მათნი და მისცნეს იგინი დამარხვად ხვალისა, რამეთუ შემწუხრდებოდა.

⁴და მრავალთა, რომელთა ესმოდა სიტყუაჲ იგი მათი, ჰრწმენა. და იყო რიცხჳ მორწმუნეთაჲ მათ კაცთაჲ ვითარ ხუთ ათას ოდენ.

⁵და იყო ხვალისაგან შეკრებაჲ მთავართა მათთაჲ, ხუცესთა და მწიგნობართაჲ იერუსალჱმს,

⁶და ანა მღდელთმოძღუარი და კაიაფა და იოჰანე და ალექსანდრე და რავდენნი იგი იყვნეს ნათესავნი მღდელთმოძღუართანი.

⁷და დაადგინნეს იგინი შორის მათსა და ჰკითხვიდეს: "რომლითა ძალითა ანუ რომლითა სახელითა ჰქმენით თქუენ ესე?"

⁸მაშინ პეტრე აღივსო სულითა წმიდითა და ჰრქუა მათ: "მთავარნო ერისანო და მოხუცებულნო ისრაჱლისანო,

⁹უკუეთუ ჩუენ დღეს განვიკითხვით ქველისსაქმესა ზედა კაცისა უძლურისასა, რომლითა-ესე ცხონდა,

¹⁰ცხად იყავნ ყოველთა და ყოვლისა ერისა ისრაჱლისა, ვითარმედ სახელითა იესუ ქრისტჱს ნაზარეველისაჲთა, რომელი თქუენჯუარს-აცუთ, რომელი-იგი ღმერთმან აღადგინა მკუდრეთით, ამის მიერ ესე დგას თქუენ წინაშე ცოცხალი.

¹¹ესე არს ლოდი იგი, რომელი შეურაცხ იქმნა თქუენ მიერ მაშჱნებელთა, რომელი იქმნა თავ საკიდურთა, და არა ვინაჲ არს სხჳთაცხორებაჲ,

¹²და არცა სახელი სხუაჲ არს ცასა ქუეშე მოცემულ კაცთა, რომლითამცა ჯერ-იყო ცხორებად ჩუენდა".

¹³ხოლო იგინი ხედვიდეს პეტრჱსსა მას განცხადებულებასა და იოჰანჱსსა, და უწყოდეს, რამეთუ კაცნი უწიგნონი არიან უმეცარნი:უკჳრდა და იცნოდეს, რამეთუ იესუჲს თანა იყვნეს.

¹⁴და კაცსა მას ხედვიდეს მათ თანამდგომარესა და განკურნებულსა, და ვერ ეძლო მათ ცილობად.

¹⁵და ბრძანეს განსლვაჲ მათი გარეშე კრებულისაგან; იტყოდეს ურთიერთას

¹⁶და თქუეს: "რაჲმე უყოთ კაცთა ამათ, რამეთუ სასწაული განცხადებულ იქმნა მათ მიერ, ყოველთა შორის მკჳდრთა იერუსალჱმისათაჩას და ვერ ჴელ-გუეწიფების უვარის-ყოფად?

¹⁷არამედ რაჲთა არა უფროჲს განითქუას ერსა შორის, უთქუმიდეთ მათ, რაჲთა არა უთხრობღენ სახელითა ამით არავის კაცსა".

¹⁸და მოუწოდეს მათ და ამცნეს: "ყოვლითურთ ნუ იტყჳთ, ნუცა ასწავებთ სახელითა იესუჲსითა".

¹⁹ხოლო პეტრე და იოჰანე მიუგეს და ჰრქუეს მათ: "უკუეთუ სამართალ არს წინაშე ღმრთისა და თქუენი სმენად უფროჲს, ანუღმრთისაჲ, საჯეთ.

²⁰რამეთუ ვერ ჴელ-გუეწიფების ჩუენ, რომელი-იგი ვიხილეთ და გუესმა, ვითარმცა არა ვიტყოდეთ".

²¹ხოლო იგინი ამას ზედა უთქუმიდესღა და განუტევნეს, და ვერარას ჰპოებდეს, ვითარმცა ტანჯნეს იგინი ერისა მისთჳს, რამეთუყოველნი ადიდებდეს ღმერთსა საქმისა მისთჳს,

²²რამეთუ უმეტჱს ორმეოცისა წლისა იყო კაცი იგი, რომელსა ზედა იქმნა სასწაული ესე კურნებისაჲ.

²³ხოლო ესენი ვითარცა განუტევნეს მათ, მოვიდეს თჳსთა თანა და უთხრეს მათ, რაჲ-იგი მღდელთმოძღუართა მათ და მოხუცებულთაჰრქუეს.

²⁴და მათ ვითარცა ესმა ესე, აღიღეს ერთბამად ჴმაჲ ღმრთისა მიმართ და თქუეს: "უფალო შენ ღმერთო, რომელმან ჰქმენ ცაჲ დაქუეყანაჲ და ყოველი, რაჲ არს მას შინა,

²⁵რომელმან მამისა ჩუენისა მიერ სულითა წმიდითა პირითა დავითის მონისა შენისაჲთა სთქუ: "რად აღიძრნეს წარმართნი და ერმანიზრახა ცუდი?

²⁶მოვიდეს მეფენი ქუეყანისანი და მთავარნი შეკრბეს ერთად უფლისათჳს და ცხებულისა მისისათჳს".

²⁷რამეთუ შეკრბეს ჭეშმარიტად ქალაქსა ამას წმიდასა ძესა ზედა შენსა იესუს, რომელსა სცხე, ჰეროდე და პონტიელი პილატეთესლებითურთ ერისა თანა ისრაჱლისა

²⁸საქმედ, რავდენი ჴელმან შენმან და ზრახვამან შენმან წინაჲსწარ განაჩინა ყოფად.

²⁹და აწ, უფალო, მოხედე თქუმასა მას ზედა მათსა და მოეც მონათა შენთა ყოვლითა განცხადებულებითა სიტყუად სიტყუასა შენსა,

³⁰და განრთხმად ჴელი შენი კურნებასა და სასწაულსა და ნიშებსა ყოფად სახელითა წმიდისა ძისა შენისა იესუჲსითა".

³¹და ლოცვასა მათსა შეიძრა ადგილი იგი, სადაცა იყვნეს შეკრებულ, და აღივსნეს ყოველნი სულითა წმიდითა და იტყოდეს სიტყუასამას ღმრთისასა განცხადებულად.

³²ხოლო სიმრავლისაჲ მის მორწმუნეთაჲსაჲ იყო გული და გონებაჲ ერთ, და არცა ერთმან ვინ თქჳს მონაგები თუ მისი თჳსად, არამედიყო ყოველივე მათი ზოგად.

³³და ძალითა დიდითა ჰყოფდეს მოციქულნი წამებასა მას აღდგომისასა უფლისა ჩუენისა იესუ ქრისტჱსსა, და მადლი დიდი იყო მათყოველთა ზედა.

³⁴არავინ ნაკლულევან იყო მათ შორის, და რომელი-იგი პოვნიერნი იყვნეს დაბნებისანი გინა სახლებისანი, განჰყიდდეს და მოაქუნდასასყიდელი მათი, რომელ-იგი განყიდიან,

³⁵და დასდებდეს ფერჴთა თანა მოციქულთასა და მიეცემოდა კაცად-კაცადსა, ვითარცა რაჲ ვის უჴმდა.

³⁶ხოლო იოსეფ, რომელსა ეწოდა ბარნაბა მოციქულთა მიერ, ძჱ ნუგეშინის-ცემისაჲ, ლევიტელი, კჳპრელი ნათესავით,

³⁷განყიდა და მოიღო ფასი და დადვა იგი ფერჴთა თანა მოციქულთასა.