Read ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები მოციქულთა საქმეები 8 Bible Online

მოციქულთა საქმეები 8 - ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები bible

მოციქულთა საქმეები 8

¹სავლე ესე იყო თანაჯერისმჩინებელ მოკლვასა მას მისსა. იყო მათ დღეთა შინა დევნულებაჲ დიდი ეკლესიასა მას ზედა, რომელ-იგიიყო იერუსალჱმს შინა, და ყოველნი განიბნინეს მიმოდა სოფლებსა მას ჰურიასტანისასა, თჳნიერ ხოლო მოციქულთა.

²მივიდეს და აღიღეს სტეფანე კაცთა მოშიშთა ღმრთისათა და ყვეს ტყებაჲ დიდი მის ზედა.

³სავლე ესე ფრიად მავნებელ იყო ეკლესიათა მიმართ, სახლებსა შევიდოდა და ითრევდა მამებსა და დედებსა და მისცემდასაპყრობილესა.

⁴მოციქულნი იგი მიმოდაჴდეს და ახარებდეს სიტყუასა მას ცხორებისასა.

⁵ფილიპე შთავიდა ქალაქსა სამარიტელთასა და უქადაგებდა ქრისტესა.

⁶ხედვიდა ერი იგი სიტყუათა მათ, რომელთა ეტყოდა მათ ერთბამად სმენად მათა და ხილვად სასწაულებსა მას, რომელსა იქმოდა.

⁷რამეთუ რომელთა თანა იყო სული არაწმიდებისაჲ, ღაღადებედ ჴმითა მაღლითა და განვიდიან. მრავალნი განრღუეულნიცა დამკელობელნი განიკურნებოდეს.

⁸და იყო სიხარული დიდი ქალაქსა მას შინა.

⁹კაცი ვინმე იყო, რომელსა სახელი ერქუა სჳმონ, წინაჲთვე იყო ქალაქსა მას შინა, გრძნებდა და განაკრძალებდა ნათესავსა მასსამარიტელთასა და ეტყოდა თავისა თჳსისასა, ვითარმედ დიდი ვინმე არს,

¹⁰რომელსა ხედვიდეს ყოველნი მცირითგან ვიდრე დიდადმდე და იტყოდეს, ვითარმედ: "ესე არს ძალი ღმრთისაჲ, რომელსა ჰრქჳანდიდ".

¹¹ერჩდეს მას, რამეთუ მრავლით ჟამითგან გრძნებითა განეკჳრვნეს იგინი.

¹²და რაჟამს ჰრწმენა ფილიპჱსი სახარებაჲ სასუფეველისათჳს ღმრთისა და სახელისათჳს იესუ ქრისტესისა, ნათელ-იღებდეს მამანი დადედანი.

¹³და სიმონსცა თჳთ ჰრწმენავე და ნათელ-იღო, და იყო შეკრძალულ და შეუდგა ფილიპეს. ვითარცა ხედვიდა სასწაულებსა მას დადიდ-დიდსა ძალსა, რომელი-იგი იქმნებოდა, და დაუკჳრდებოდა.

¹⁴ესმა რაჲ უკუე მოციქულთა, რომელნი იყვნეს იერუსალჱმს, რამეთუ შეიწყნარეს სამარიას სიტყუაჲ იგი ღმრთისაჲ, მიავლინნეს მათპეტრე და იოჰანე,

¹⁵რომელნი-იგი, ვითარცა მივიდეს, ლოცვა ყვეს მათთჳს, რაჲთამცა მოვიდა მათ ზედა სული წმიდაჲ.

¹⁶რამეთუ მუნმდე არღა იყო არცა ერთსა მათგანსა ზედა მოწევნულ სული წმიდაჲ, გარნა ბანილ ხოლო იყვნეს სახელითა უფლისაიესუჲსისითა.

¹⁷მაშინ დასდებდეს ჴელსა მათსა, და მოვიდოდა მათ ზედა სული წმიდაჲ.

¹⁸ვითარცა იხილა სიმონ, რამეთუ ჴელის დადებითა მით მოციქულთაჲთა მოეცემის სული წმიდაჲ, მიუპყრა მათ ფასი

¹⁹და ჰრქუა: "მომეცით მეცა ჴელმწიფებაჲ ესე, რაჲთა, რომელსა დავსდვა მე ჴელი, მიიღოდის სული წმიდაჲ".

²⁰ჰრქუა მას პეტრე: "ვეცხლი შენი შენ თანავე იყავნ წარსაწყმედელად, რამეთუ ნიჭსა მას ღმრთისასა ჰგონებ შენ ფასითა მოპოვნებად.

²¹და არა გიც შენ ნაწილ არცა სამკჳდრებელ სიტყუასა ამას შინა, რამეთუ გული შენი არა არს წრფელ წინაშე ღმრთისა.

²²შეინანე შენ აწ უკეთურებისა შენისაგან და ევედრე უფალსა მი-ხოლო თუ-გეტევნენ უკეთურებანი ეგე ზრახვათა გულისა შენისათანი,

²³რამეთუ სიმწარედ ნავღლისა და თანაშეკრულ ცოდვისა გხედავ შენ, რამეთუ ხარ".

²⁴მიუგო სიმონ და ჰრქუა: "ილოცეთ თქუენ ჩემთჳს უფლისა მიმართ, რაჲთა არა მოვიდეს ჩემ ზედა, რაჲ-ეგე თქუენ სთქუთ".

²⁵მათ მიმოაწჳეს წამებაჲ იგი სიტყჳსაჲ მის და იტყოდეს სიტყუასა მას უფლისასა და მოიქცეს იერუსალჱმდ და მრავალსა სხუასაცადაბნებსა და ქალაქებსა სამარიტელთასა ახარებდეს.

²⁶ანგელოზი უფლისაჲ ეტყოდა ფილიპეს და ჰრქუა: "აღდეგ შენ და მივედ სამხრით კერძო გზასა მას, რომელი შთააც იერუსალჱმითგაზად. ესე არს უდაბნო".

²⁷აღდგა მეყსეულად ფილიპე და წარვიდა. და, აჰა, ესერა, ინდოჲ ერთი საჭურისი ძლიერი კანდაკჱსი დედოფლისა მის ინდოეთისაჲ,რომელი იყო ყოველსა ზედა ფასსა მისსა, რომელ იგი მისრულ იყო თაყუანისცემად იერუსალჱმდ.

²⁸და მოქცეულ იყო და ჯდა იგი ეტლთა ზედა მისთა და იკითხვიდა იგი ესაია წინაჲსწარმეტყუელსა.

²⁹ჰრქუა სულმან წმიდამან ფილიპეს: "მივედ, შეეახლე შენ ეტლთა იმათ".

³⁰და მივიდა ფილიპე, იწყო სმენად, ვითარ იკითხვიდა იგი ესაია წინაჲსწარმეტყუელსა; იწყო მისა კითხვად და ჰრქუა: "უწყიმეა, რასაეგე იკითხავ?"

³¹მან მიუგო და ჰრქუა: "და ვითარ მე მეძლოს უწყებად, არათუ ვინმე იყოს წინამძღუარ ჩემდა?" და ჰლოცვიდა იგი ფილიპეს, რაჲთამცააჴდა იგი და დაჯდა მის თანა ეტლთა მათ.

³²და თავი საკითხავისაჲ მის, რომელსა იკითხვიდა, იყო ესე: "ვითარცა ცხოვარი კლვად მიეცა და ვითარცა ტარიგი წინაშემრისუველისა უჴმობელად დგა, ესრე არა აღაღებს პირსა მისსა.

³³სიმდაბლითა მისითა სამართალნი მისნი მიეხუნეს; თესლ-ტომი მისი ვინმე გამოიძიოს? რამეთუ აღებულ არს ქუეყანისაგან ცხორებაჲმისი".

³⁴მიუგო საჭურისმან მან ფილიპეს და ჰრქუა: "გევედრები შენ, ვისთჳს იტყჳს ესე წინაჲსწარმეტყუელი? თჳსისა თავისათჳს ანუ სხჳსამევისთჳს?"

³⁵აღაღო პირი თჳსი ფილიპე და იწყო წიგნთა ამათგან ხარებად მისა იესუჲსა.

³⁶ვითარცა მი-ოდენ-ვიდოდეს მგზავრ, მოვიდეს წყალსა ერთსა ზედა და თქუა მან საჭურისმან: "აჰა, ესერა, წყალი. ამიერითგან რაჲყენება არს ჩემდა ნათლისღებისაჲ?".

³⁷ჰრქუა მას ფილიპე: "გრწამს თუ ყოვლითა გულითა შენითა, ჯერ-არს". მოუგო და ჰრქუა მას: "მრწამს ძჱ ღმრთისაჲ იესუ ქრისტჱ".

³⁸და უბრძანა დადგინებაჲ ეტლთაჲ მათ, და შთაჴდეს ორნივე წყალსა მას, ფილიპე და საჭურისი იგი, და მოსცა მას ნათელი:

³⁹და ვითარცა აღმოჴდეს წყლით, სული წმიდაჲ მოვიდა საჭურისსა მას ზედა. და ანგელოზმან უფლისამან წარიტაცა ფილიპე და მერმეარღარა იხილა იგი მან საჭურისმან და მივიდოდა იგი გზასა თჳსსა სიხარულითა.

⁴⁰და ფილიპე იპოვა აზოტეთ კერძო, მუნ იქცეოდა და ახარებდა ყოველსა მას ქალაქებსა ვიდრე მოსლვადმდე მისა კესარიად.