Read ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები რომაელთა მიმართ 2 Bible Online

რომაელთა მიმართ 2 - ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები bible

რომაელთა მიმართ 2

¹ამისთჳს ვერ სიტყჳს მიმგებელ ხარ, ჵ, კაცო, ყოველი, რომელიცა შჯი, რამეთუ რომლითა საშჯელითა შჯი მოყუასსა, თავსა თჳსსა დაშჯი,რამეთუ მასვე იქმ, რომელსაცა შჯი.

²ესე უწყით, რამეთუ საშჯელი ღმრთისაჲ ჭეშმარიტ არს ესევითარისა მოქმედთათჳს.

³ამას სამე ჰგონებ, კაცო, რომელი-ეგე ჰშჯი ესევითარისა მოქმედთა მათ და იქმ მასვე. ვითარ-მე შენ განერე საშჯელსა ღმრთისასა?

⁴ანუ სიმდიდრესა მას სიტკბოებისა მისისასა და თავს-დებასა და სულგრძელებასა შეურაცხ-ჰყოფ, ვერ გიცნობიესა, რამეთუსულგრძელებაჲ იგი ღმრთისაჲ სინანულად მოგიყვანებს შენ?

⁵ხოლო სიფიცხლითა მაგით შენითა და შეუნანებელითა გულითა იუნჯებ თავისა შენისა რისხვასა დღესა მას რისხვისასა და გამოჩინებასასიმართლისა საშჯელისა ღმრთისასა,

⁶რომელმან მიაგოს კაცად-კაცადსა საქმეთა მათთაებრ:

⁷მოქმედთა საქმისა კეთილისათა -- დიდებაჲ, პატივი და უჴრწნელებაჲ, რომელნი ეძიებენ ცხოვრებასა მას საუკუნესა,

⁸ხოლო ჴდომისაგანთა მათ და ურჩთა ჭეშმარიტებისათა და მორჩილთა სიცრუისათა -- რისხვაჲ და გულისწყრომაჲ.

⁹ჭირი და იწროებაჲ ყოველსა ზედა სულსა კაცისასა, მოქმედსა ბოროტისასა, ჰურიასა პირველად და მერმე წარმართსა!

¹⁰ხოლო დიდებაჲ და პატივი და მშჳდობაჲ ყოველსა მოქმედსა კეთილისასა, ჰურიასა პირველად და მერმე წარმართსა!

¹¹რამეთუ არა არს თუალთ-ღება ღმრთისა თანა.

¹²რამეთუ რომელთა-იგი უშჯულოდ შესცოდეს, უშჯულოდცა წარწყმდენ, და რომელთა შჯულსა შინა ცოდეს, შჯულითაცაისაჯნენ.

¹³რამეთუ არა მსმენელნი შჯულისანი განმართლდენ წინაშე ღმრთისა, არამედ მყოფელნი შჯულისანი განმართლდენ.

¹⁴რამეთუ წარმართთა, რომელთა შჯულ არა აქუს, და ბუნებითისასა მას შჯულსა ჰყოფენ; ამათ რამეთუ შჯულ არა აქუს, თავისა თჳსისაჲ თჳთშჯულ არიან:

¹⁵რომელნი გამოაჩინებენ საქმესა შჯულისასა, დაწერილსა გულთა შინა მათთა, თანა-მოწამებითა გონებისა მათისაჲთა და შორის ურთიერთასგულის სიტყუანი შეასმენდენ ანუ სიტყუას უგებდენ

¹⁶დღესა მას, ოდეს შჯიდეს ღმერთი დაფარულსა მას კაცთასა მსგავსად სახარებისა მის ჩემისა ქრისტჱს იესუჲს მიერ.

¹⁷უკუეთუ შენ ჰურიაჲ სახელ-გედების და განისუენებ შჯულსა ზედა და იქადი ღმრთისა

¹⁸და იცი ნებაჲ იგი და გამოიცდი უმჯობჱსსა მას და სწავლულ ხარ შჯულისაგან

¹⁹და ესავ თავსა შენსა წინამძღურად ბრმათა და ნათლად მათა, რომელნი არიან ბნელსა შინა,

²⁰მოძღურად ჩჩჳლთა და გაქუს შენ ხატი იგი მეცნიერებისაჲ და ჭეშმარიტებისაჲ შჯულსა შინა,

²¹რომელი-ეგე ასწავებ მოყუასსა, თავსა თჳსსა არა ასწავებ;

²²რომელი ჰქადაგებ არა-პარვასა, იპარავ; რომელი იტყჳ არა-მრუშებასა, იმრუშებ; რომელსა გძაგან კერპნი, ბაგინთა სტყუენავ;

²³რომელი შჯულითა იქადი, გარდასლვითა მაგით შჯულისაჲთა ღმერთსა შეურაცხ-ჰყოფ.

²⁴რამეთუ სახელი ღმრთისაჲ თქუენ ძლით იგმების წარმართთა შორის, ვითარცა წერილ არს.

²⁵ხოლო წინადაცუეთილებაჲ სარგებელ არს, შჯულსა თუ იმარხვიდე; უკუეთუ გარდამავალ იყო შჯულისა, წინადაცუეთილებაჲ იგი შენიწინადაუცუეთილება გექმნა.

²⁶უკუეთუ წინადაუცუეთელი იგი სიმართლესა შჯულისასა იმარხვიდეს, არა-მე წინადაუცუეთილებაჲ იგი მისი წინადაცუეთილებადშეერაცხოს?

²⁷და გშჯიდეს ბუნებით წინადაცუეთელი იგი, შჯულისა აღმასრულებელი, შენ, რომელი-ეგე წიგნითა და წინადაცუეთითა შჯულსაგარდასრულ ხარ!

²⁸რამეთუ არა რომელი ცხადად ჰურია არს, არცა რომელი ცხადად ჴორცითა წინადაცუეთილ,

²⁹არამედ რომელი ფარულად ჰურია არს და წინადაცუეთილებაჲ იგი გულისაჲ აქუს სულითა და არა წიგნითა, რომლისა-იგი ქებაჲ არაკაცთაგან არს, არამედ ღმრთისაგან.