Read ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები რომაელთა მიმართ 3 Bible Online

რომაელთა მიმართ 3 - ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები bible

რომაელთა მიმართ 3

¹რაჲმე უკუე უმეტჱს არს ჰურიაჲსა მის, ანუ რაჲმე სარგებელ არს წინადაცუეთილებაჲ იგი?

²ფრიად ყოვლითავე სახითა, პირველად ესე, რამეთუ ჰრწმენნეს სიტყუანი ღმრთისანი.

³აწ უკუე რაჲ? ურწმუნო თუ ვინმე იქმნეს, ნუუკუე ურწმუნოებამან მისმან სარწმუნოებაჲ ღმრთისაჲ განაქარვოს?

⁴ნუ იყოფინ! იყავნ ღმერთი მხოლოჲ ჭეშმარიტ და ყოველი კაცი ცრუ, ვითარცა წერილ არს, რაჲთა განჰმართლდე სიტყჳთა შენითა და სძლოშჯულსა შენსა.

⁵უკუეთუ სიცრუჱ ჩუენი სიმართლესა ღმრთისასა შეეტყუების, რაჲმე ვთქუათ? ნუუკუე სიცრუემე არსა ღმრთისა თანა, რომელმანმოავლინის რისხვაჲ? კაცობრივმე რას ვიტყჳა?

⁶ნუ იყოფინ! უკუეთუ არა, ვითარმე საჯოს ღმერთმან სოფელი?

⁷უკუეთუ სიმართლჱ ღმრთისაჲ ჩემითა მით სიცრუითა აღემატა სადიდებელად მისა, რაჲსა მე ვითარცა ცოდვილი ვისაჯები?

⁸და არა ვითარცა ვიგმობვით, და ვითარცა იტყჳან ვინმე ჩუენდა სიტყუად, ვითარმედ ვქმნეთ ბოროტი, რაჲთა მოგჳჴდეს ჩუენ კეთილი,რომელთა განკითხვაჲ საშჯელსა შინა არს?

⁹აწ უკუე რაჲ? წინა-მე-ვჰმატთა? არა სამე, რამეთუ წინაჲსწარვე ვაბრალეთ ჰურიათა და წარმართთა ყოველთა ცოდვასა ქუეშე ყოფაჲ.

¹⁰ვითარცა წერილ არს, ვითარმედ: არავინ არს მართალ არცა ერთ,

¹¹არავინ არს გულისხმის-მყოფელ, არავინ არს გამომეძიებელ ღმრთისა;

¹²ყოველთავე მიაქციეს ერთბამად და უჴმარ იქმნნეს; არავინ არს, რომელმანმცა ქმნა სიტკბოებაჲ, არავინ არს მიერთადმდე;

¹³სამარე ზეღებულ არს ჴორჴი მათი; ენითა მათითა ზაკუვიდეს; გესლი ასპიტთაჲ ბაგეთა მათთა,

¹⁴რომელთაჲ პირი წყევითა და სიმწარითა სავსე არს.

¹⁵მალე არიან ფერჴნი მათნი დანთხევად სისხლისა;

¹⁶შემუსრვაჲ და უბადრუკებაჲ არს გზათა მათთა;

¹⁷და გზაჲ მშჳდობისაჲ არა იცნეს.

¹⁸არა არს შიში ღმრთისაჲ წინაშე თუალთა მათთა.

¹⁹ხოლო ესე უწყით, რამეთუ რაოდენსა შჯული იტყჳს, მათ ეტყჳს, რომელნი შჯულსა ქუეშე არიან, რაჲთა ყოველი პირი დაიყოს, დასაშჯელისა თანამდებ იყოს ყოველი სოფელი ღმრთისა,

²⁰რამეთუ საქმეთაგან შჯულისათა არა განმართლდეს ყოველი ჴორციელი წინაშე მისა, რამეთუ შჯულისაგან არს გამოცნობაჲ ცოდვისაჲ.

²¹ხოლო აწ თჳნიერ შჯულისა სიმართლჱ ღმრთისაჲ გამოჩინებულ არს მოწამებითა შჯულისა მიერ და წინაჲსწარმეტყუელთა

²²სარწმუნოებითა იესუ ქრისტჱსითა ყოველთა მიმართ და ყოველთა ზედა მორწმუნეთა, რამეთუ არა არს განწვალება;

²³ყოველთავე შესცოდეს და დაკლებულ არიან დიდებასა ღმრთისასა

²⁴და განმართლებულ არიან უსასყიდლოდ მადლითა მისითა გამოჴსნითა მით იესუ ქრისტჱსითა.

²⁵რომელ-იგი წინაჲსწარ განჰმზადა ღმერთმან სალხინებელად სარწმუნოებითა თჳსითა მით სისხლითა, გამოჩინებად სიმართლისა მისისა,მოტევებითა მით პირველთა ცოდვათა,

²⁶თავს-დებითა ღმრთისაჲთა, გამოჩინებად სიმართლისა მისისა ამათ ჟამთა, რაჲთა იყოს იგი მართალ და განმამართლებელსარწმუნოებისაგან იესუჲსა.

²⁷სადა უკუე არს სიქადული იგი? დაყენებულ არს. რომლითა-მე შჯულისა? საქმეთაგან-მეა? არა, არამედ შჯულისაგან სარწმუნოებისა.

²⁸რამეთუ ვიტყჳთ განმართლებასა კაცისასა სარწმუნოებითა თჳნიერ საქმეთა შჯულისათა.

²⁹ანუ ჰურიათაჲ ხოლო-მე არსა ღმერთი და წარმართთაჲ არა? ჰე, წარმართთაჲცა.

³⁰უკუეთუ ერთ არს ღმერთი, რომელმან განამართლის წინადაცუეთილი სარწმუნოებისაგან და წინადაუცუეთელი მითვე სარწმუნოებითა,

³¹აწ შჯულსა ნუ განვაქარვებთა სარწმუნოებითა მით? ნუ იყოფინ. არამედ შჯულსა დავამტკიცებთ.