Read ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები რომაელთა მიმართ 8 Bible Online

რომაელთა მიმართ 8 - ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები bible

რომაელთა მიმართ 8

¹არა-მე რაჲ დასაშჯელ არსა მათა, რომელნი-იგი ქრისტე იესუჲს მიერნი არიან?

²რამეთუ შჯულმან მან სულისა ცხოვრებისამან ქრისტე იესუჲს მიერ განგათავისუფლა შენ შჯულისა მისგან ცოდვისა და სიკუდილისა.

³რამეთუ შეუძლებელი იგი შჯულისაჲ, რომელი უძლურ იყო ჴორცთა მათგან, ღმერთმან ძჱ თჳსი მოავლინა მსგავსად ჴორცთა მათცოდვისათა და ცოდვისათჳს და საჯა ცოდვაჲ იგი ჴორცითა მით,

⁴რაჲთა სიმართლჱ იგი შჯულისაჲ აღესრულოს ჩუენ შორის, რომელნი არა ჴორციელად ვიქცევით, არამედ სულიერად.

⁵რამეთუ რომელნი ჴორციელად არიან, ჴორცთასა ზრახვენ, ხოლო რომელნი-იგი სულიერად არიან, -- სულისასა.

⁶რამეთუ ზრახვაჲ იგი ჴორცთაჲ სიკუდილ არს, ხოლო ზრახვაჲ იგი სულისაჲ -- ცხოვრება და მშჳდობა.

⁷რამეთუ ზრახვაჲ იგი ჴორცთაჲ მტერობა არს ღმრთისა, რამეთუ შჯულსა მას ღმრთისასა ვერ დაემორჩილების, ვერცაღა ძალ-უც.

⁸რამეთუ რომელნი ჴორცთასა შინა არიან, ღმრთისა სათნო-ყოფად ვერ ჴელ-ეწიფების.

⁹ხოლო თქუენ არა ხართ ჴორცთასა შინა, არამედ სულთასა, უკუეთუ სული ღმრთისაჲ დამკჳდრებულ არს თქუენ შორის. უკუეთუ ვისმესული ქრისტჱსი არა აქუს, იგი არა არს მისი.

¹⁰უკუეთუ ქრისტჱ თქუენ შორის არს, ჴორცნიმცა მკუდარ არიან ცოდვისათჳს, ხოლო სული -- ცხოველ სიმართლისა.

¹¹უკუეთუ სული იგი აღმადგინებელი იესუჲსი მკუდრეთით დამკჳდრებულ არს თქუენ შორის, რომელმან-იგი აღადგინა ქრისტემკუდრეთით, განაცხოველნეს მოკუდავნიცა ეგე ჴორცნი თქუენნი მის გამო, რომელ-იგი დამკჳდრებულ არს სული მისი თქუენ შორის.

¹²აწ უკუე, ძმანო, თანა-გუაც არა თუ ჴორცთაჲ, რაჲთა ჴორციელად ვცხოვნდებოდით.

¹³უკუეთუ ჴორციელად სცხოვნდებოდით, სიკუდიდ ხართ; უკუეთუ სულითა ჴორცთა საქმესა მოაკუდინებდეთ, სცხოვნდეთ.

¹⁴რამეთუ რომელნი სულითა ღმრთისაჲთა ვლენან, იგინი არიან შვილნი ღმრთისანი.

¹⁵რამეთუ არა მიგიღებიეს სული იგი მონებისაჲ, რაჲთამცა კუალად გეშინოდა, არამედ მიგიღებიეს სული იგი შვილებისაჲ, რომლითავღაღადებ: აბბა, მამაო!

¹⁶იგივე სული ეწამების სულსა მას ჩუენსა, რამეთუ ვართ შვილნი ღმრთისანი.

¹⁷უკუეთუ შვილ, მკჳდრცა ღმრთისა და თანა-მკჳდრ ქრისტესა.

¹⁸რამეთუ მე ესრე მგონიეს, ვითარმედ ვერ ღირს არიან ვნებანი იგი ამის ჟამისანი მერმისა მის თანა დიდებისა, რომელ გამოჩინებად არსჩუენდა მომართ.

¹⁹რამეთუ იჭჳ იგი დაბადებისაჲ გამოჩინებასა მას შვილთა ღმრთისათა მოელის,

²⁰რამეთუ ამაოებასა დაემორჩილა დაბადებული არა ნებსით, არამედ მის მიერ, რომელმან დაამორჩილა, სასოებით,

²¹რამეთუ თჳთ იგიცა დაბადებული გან-ვე-თავისუფლდეს კირთებისა მისგან ხრწნილებისა აზნაურებასა მას და დიდებასა შვილთაღმრთისათა.

²²ესე უწყით, რამეთუ ყოველი დაბადებული თანა-კუნესის და თანა-ელმის მოაქამდე.

²³არა ხოლო თუ იგი, არამედ თჳთ ჩუენცა, რომელთა-ესე პირველი ნაყოფი სულისაჲ მაქუს, თჳთ თავთა შინა ჩუენთა ვკუნესით და შვილებასამას მოველით, გამოჴსნასა ჴორცთა ჩუენთასა,

²⁴რამეთუ სასოებით ვცხოვნდებით. ხოლო სასოებაჲ ხილული არა არს სასოება: რომელსა-იგი ვინ ხედავნ, რაჲსაღა ესავნ?

²⁵ჩუენ თუ არა ვხედავთ და ვესავთ, მოთმინებით მოველით.

²⁶ეგრეთვე სულიცა იგი თანა-შეეწევის უძლურებასა ჩუენსა, რამეთუ რაჲმცა-იგი ვილოცეთ, ვითარ-იგი ჯერ-არს, არა ვიცით; არამედ თჳთ იგისული მეოხ არს ჩუენთჳს სულ-თქუმითა მით უსიტყუელითა.

²⁷ხოლო რომელი-იგი გამომეძიებელი არს გულისაჲ, იცის ზრახვაჲ იგი სულისაჲ, რამეთუ ღმრთისა მიმართ მეოხ არს წმიდათათჳს.

²⁸ესე უწყით, რამეთუ ღმრთის მოყუარეთა ყოველივე განემარჯჳს კეთილად, რომელნი-იგი ბრძანებით ჩინებულ არიან.

²⁹რამეთუ რომელნი-იგი წინაჲსწარ იცნნა, და წინაჲსწარცა განაჩინნა თანა-მსგავსად ხატისა მის ძისა თჳსისა, რაჲთა იყოს იგი პირმშომრავალთა შორის ძმათა;

³⁰და რომელნი-იგი წინაჲსწარ იჩინნა, მათცა უწოდა; და რომელთა-იგი უწოდა, იგინიცა განამართლნა; და რომელნიცა განამართლნა, იგინიცაადიდნა.

³¹რაჲ-მე უკუე ვთქუათ ამისთჳს? უკუეთუ ღმერთი ჩუენ კერძო არს, ვინ არს ძჳრისმეტყუელ ჩუენდა?

³²რომელმან-იგი ძესა თჳსსა არა ჰრიდა, არამედ ჩუენ ყოველთათჳს მისცა იგი, ვითარ არა მითურთით ყოველივე მოგუანიჭოს ჩუენ?

³³ვინ არს მაბრალებელ რჩეულთა ღმრთისათა? ღმერთი არს განმამართლებელ.

³⁴და ვინ არს დამშჯელ? იესუ ქრისტჱ, რომელ-იგი მოკუდა, უფროჲსღა აღდგა; რომელი ზის მარჯუენით ღმრთისა და მეოხ არს ჩუენთჳს.

³⁵ვინ განმაშოვრნეს ჩუენ სიყუარულსა მას ქრისტჱსსა: ჭირმან ანუ იწროებამან, დევნამან ანუ სიყმილმან, შიშულობამან ანუ ურვამან ანუმახჳლმან? ვითარცა წერილ არს:

³⁶შენთჳს მოვწყდებით ჩუენ მარადღე და შევირაცხებით ჩუენ, ვითარცა ცხოვარნი კლვადნი.

³⁷არამედ ამას ყოველსა ზედა-ვსძლოთ ჩუენ მის მიერ, რომელმანცა-იგი შემიყუარნა ჩუენ.

³⁸მრწამს მე, რამეთუ არცა სიკუდილმან, არცა ცხოვრებამან, არცა ანგელოზთა, არცა მთავარანგელოზთა, არცა ამან სოფელმან, არცა მანსოფელმან.

³⁹არცა სიმაღლეთა, არცა სიღრმეთა, არცა სხუამან დაბადებულმან შემიძლოს ჩუენ განყენებად სიყუარულსა მას ღმრთისასა, რომელ არსქრისტე იესუჲს მიერ უფლისა ჩუენისა.