Read ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები 1 კორინთელთა მიმართ 6 Bible Online

1 კორინთელთა მიმართ 6 - ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები bible

1 კორინთელთა მიმართ 6

¹იკადროს-მე ვინ თქუენ შორის, რომელსა საშჯელი ედვას მოყუსისა მიმართ, ვითარმცა ეშჯოდა იგი ცრუთა წინაშე და არა უფროჲსღაწმიდათა წინაშე?

²ანუ არა უწყითა, რამეთუ წმიდათა სოფელი განიკითხონ? და ვინაჲთგან თქუენგან განიკითხოს სოფელი, არა ჰღირთა საწუნელისა მისგანკითხვისა?

³ანუ არა უწყით, რამეთუ ანგელოზნი განვიკითხნეთ, ნუუკუე ამის სოფლისაჲცაა?

⁴უკუეთუ ამის სოფლისა რაჲ საშჯელი გედვას, შეურაცხნი იგი კრებულსა შორის, ესენი დასხენით?

⁵საკდემელად თქუენდა გეტყჳ თქუენ: ეგოდენ არავინ არსა თქუენ შორის ბრძენ, რომელმან შეუძლოს განკითხვად შორის ძმათა თჳსთა?

⁶არამედ ძმაჲ ძმასა ეშჯის, და ესეცა ურწმუნოთა წინაშე.

⁷და აწ უძლურება თქუენდა არს ესე, რამეთუ ყოვლადვე საშჯელი გიც ურთიერთას. რაჲსათჳს არა უფროჲსღა თქუენ გევნების? რაჲსათჳს არაუფროჲსღა თქუენ მიგეხუეჭების?

⁸არამედ თქუენ ავნებთ და მოჰხუეჭთ, და ესე ძმათა.

⁹ანუ არა უწყით, რამეთუ ცრუთა სასუფეველი ღმრთისაჲ ვერ დაიმკჳდრონ? ნუ სცთებით: არცა მეძავთა, არცა კერპთ-მსახურთა, არცა მემრუშეთა, არცა ჩუკენთა, არცა მამათ-მავალთა, არცა მპარავთა, არცა ანგაჰრთა,

¹⁰არცა მომთრვალეთა, არცა მაგინებელთა, არცა მტაცებელთა სუფეველი ღმრთისაჲ არა დაიმკჳდრონ.

¹¹და ესრე ოდესმე იყვენით, არამედ განიბანენით, არამედ განიწმიდენით, არამედ განმართლდით სახელითა უფლისა ჩუენისა იესუქრისტჱსითა და სულითა ღმრთისა ჩუენისაჲთა.

¹²ყოველივე ჯერ-არს ჩემდა, არამედ არა ყოველივე უმჯობჱს არს; ყოველივე ჯერ-არს ჩემდა, არამედ მე არავისსა ჴელმწიფებასადავემორჩილო.

¹³საზრდელი მუცლისათჳს და მუცელი საზრდელისათჳს; ხოლო ღმერთმან იგიცა და ესეცა გან-ვე-აქარვოს; ხოლო ჴორცნი ესე არასიძვისათჳს, არამედ უფლისათჳს, და უფალი ჴორცთათჳს.

¹⁴ხოლო ღმერთმან უფალიცა აღადგინა და ჩუენცა აღმადგინნეს ძალითა მისითა.

¹⁵არა უწყითა, რამეთუ ჴორცნი ეგე თქუენნი ასონი ქრისტჱსნი არიან? აღ-უკუე-ვიხუნე ასონი ქრისტჱსნი და ვყვნე ასო მეძვის? ნუიყოფინ!

¹⁶ანუ არა უწყით, რამეთუ რომელი შეეყოს მეძავსა, ერთ ჴორც არიან? რამეთუ იტყჳს: იყვნენ ორნივე იგი ერთ ჴორც.

¹⁷ხოლო რომელი შეეყოს უფალსა, ერთ სულ არს.

¹⁸ევლტოდეთ სიძვასა; ყოველივე ცოდვაჲ, რომელი ქმნეს კაცმან, გარეშე ჴორცთა არს; ხოლო რომელი ისიძვიდეს, ჴორცთა თჳსთა მიმართცოდავს.

¹⁹ანუ არა უწყითა, რამეთუ ჴორცნი ეგე თქუენნი ტაძარნი თქუენ შორის სულისა წმიდისანი არიან, რომელ-ეგე გაქუს ღმრთისაგან, და არახართ თავით თჳსით?

²⁰რამეთუ სასყიდლით სყიდულ ხართ. ადიდეთ უკუე ღმერთი ჴორცითა მაგით თქუენითა.