Read ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები 2 კორინთელთა მიმართ 4 Bible Online

2 კორინთელთა მიმართ 4 - ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები bible

2 კორინთელთა მიმართ 4

¹ამისთჳს მაქუს ჩუენ მსახურებაჲ ესე, ვითარცა შევიწყალენით, არა მოვიწყინოთ,

²არამედ განვიშოვრნეთ დაფარულნი იგი სირცხჳლისანი, რამეთუ არა ვალთ ჩუენ ვერაგობით, არცა ვზაკუავთ სიტყუასა ღმრთისასა, არამედგამოცხადებითა ჭეშმარიტებისაჲთა წარუდგინებთ თავთა ჩუენთა ყოველთა მიმართ გონებასა კაცთასა წინაშე ღმრთისა.

³უკუეთუ არს დაფარულ სახარებაჲ ესე ჩუენი, წარწყმედულთა მათ შორის არს დაფარულ,

⁴რომელთანი-იგი ღმერთმან ამის სოფლისათანი დაუბრმნა გონებანი ურწმუნოთანი, რაჲთა არა გამოუბრწყინდეს მათ ნათელი იგიდიდებისა ქრისტჱსი, რომელ-იგი არს ხატი ღმრთისა უხილავისაჲ.

⁵არა თუ თავთა თჳსთა ვქადაგებთ, არამედ ქრისტე იესუს, უფალსა; ხოლო თავთა ჩუენთა -- მონად თქუენდა ქრისტჱსთჳს.

⁶ღმერთმან, რომელმან თქუა ნათელი გამობრწყინვებად(1), რომელმანცა გამოაბრწყინვა გულთა ჩუენთა განსანათლებელად მეცნიერებისადიდებისა ღმრთისა წინაშე პირსა იესუ ქრისტჱსსა.

⁷გუაქუს ჩუენ საფასჱ ესე კეცის ჭურებითა, რაჲთა გარდარეული იგი ძლიერებისაჲ იყოს ღმრთისაჲ და არა ჩუენგან.

⁸ყოველსა შინა ვიჭირვით, არამედ არა იწროება გჳჩს; წარ-ღათუ-წირულ ვართ, არამედ არა განწირულება გჳჩს;

⁹დევნულ ღათუ ვართ, არამედ არა დატევებულ ვართ; და-ღათუ-ვრდომილ ვართ, არამედ არა წარწყმედულ ვართ.

¹⁰მარადის სიკუდილი იგი ქრისტჱსი ჴორცთა შინა ჩუენთა გჳტჳრთავს, რაჲთა ცხოვრებაჲცა იგი იესუჲსი ჴორცთა მათ შინა ჩუენთაგამოცხადნეს.

¹¹რამეთუ მარადის ჩუენ, ცხოველნი ესე, სიკუდილსა მივეცემით იესუჲსთჳს, რაჲთა ცხოვრებაჲცა იგი იესუჲსი მოკუდავთა ამათჴორცთა შინა ჩუენთა გამოცხადნეს;

¹²ამიერითგან სიკუდილი ჩუენ თანა შეიქმნების, ხოლო ცხორებაჲ -- თქუენ შორის.

¹³მაქუს ჩუენ იგივე სული სარწმუნოებისაჲ, ვითარცა წერილ არს: მრწმენა მე, რასაცა ვიტყოდე, და ჩუენცა გურწამს, რომლისათჳს ვიტყჳთ.

¹⁴ესე უწყით, რამეთუ რომელმან აღადგინა უფალი იესუ მკუდრეთით, ჩუენცა იესუჲს თანა აღმადგინნეს და წარმადგინნეს თქუენ თანა.

¹⁵რამეთუ ყოველივე თქუენთჳს არს, რაჲთა მადლი იგი აღემატოს მრავალთათჳს, და მადლობაჲ იგი გარდაერიოს სადიდებელად ღმრთისა.

¹⁶ამისთჳს არა მეწყინების, არამედ დაღათუ გარეშჱ ესე კაცი ჩუენი განირყუნების, არამედ შინაგანი ჩუენი განახლდების დღითი დღედ.

¹⁷რამეთუ საწუთროჲ ესე მცირჱ ჭირი ჩუენი გარდარეულსა დიდსა დიდებასა შეიქმს ჩუენთჳს.

¹⁸რამეთუ არა ვეძიებთ ჩუენ ხილულსა ამას, არამედ არა-ხილულსა, რამეთუ ხილული ესე საწუთრო არს, ხოლო არა-ხილული იგი საუკუნეარს.