Read ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები 2 კორინთელთა მიმართ 7 Bible Online

2 კორინთელთა მიმართ 7 - ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები bible

2 კორინთელთა მიმართ 7

¹ესე უკუე მაქუს აღთქუმაჲ, საყუარელნო, განვიწმიდნეთ თავნი ჩუენნი ყოვლისაგან შეგინებისა ჴორცთაჲსა და სულისა და აღვასრულებდეთსიწმიდესა შიშითა ღმრთისაჲთა.

²შემინდვეთ ჩუენ: არარაჲ ვის ვავნეთ, არავინ განვარისხეთ, არავის მოვაანგაჰრეთ.

³არა დასაშჯელად თქუენდა ვიტყჳ, რამეთუ წინაჲსწარ ვთქუ, ვითარმედ: გულთა შინა ჩუენთა ხართ თანა-მოსიკუდიდ და თანა-ცხოვრებად.

⁴მრავალი კადნიერებაჲ მაქუს თქუენდა მიმართ, მრავალი სიქადული თქუენთჳს, სავსე ვარ ნუგეშინის-ცემითა, გარდამრევიეს სიხარულიყოველთა ზედა ჭირთა ჩუენთა.

⁵და რაჟამს მოვედით ჩუენ მაკედონიად, არცაღა ერთ რაჲ ლხინება აქუნდა ჴორცთა ჩუენთა, არამედ ყოვლითა ვიჭირვოდეთ: გარეშე --ბრძოლანი, შინაგან -- შიშნი.

⁶არამედ რომელმან-იგი ნუგეშინის-სცის მდაბალთა, ნუგეშინის-მცა ჩუენ ღმერთმან მოსლვასა მას ტიტჱსსა;

⁷არა ხოლო მოსლვითა მისითა, არამედ ნუგეშინის-ცემითა მით, რომლითა ნუგეშინის-ცემულ იქმნა თქუენ ზედა: მითხრობდა ჩუენ თქუენსამას სურვილსა, თქუენსა მას წადიერებასა, თქუენსა მას შურსა ჩემთჳს, ვითარმედ მე უფროჲსღა Ms. page: AV განვიხარე.

⁸დაღათუ შეგაწუხენ თქუენ წიგნითა მით, არა ვინანი, დაღათუ ვინანდი; ვხედავ, რამეთუ წიგნმან შე-ღათუ-გაწუხნა თქუენ, ჟამ ერთ.

⁹აწ მიხარის არა ამისთჳს, რამეთუ შესწუხენთ, არამედ რამეთუ შესწუხენთ სინანულად; და რამეთუ ღმრთისათჳს შესწუხენთ, რაჲთაარარაჲთა იზღვინეთ ჩუენგან.

¹⁰რამეთუ ღმრთისა მიერი მწუხარებაჲ სინანულსა ცხოვრებისასა შეუნანებელსა შეიქმს, ხოლო სოფლისა ამის მწუხარებაჲ სიკუდილსა შეიქმს.

¹¹რამეთუ აჰა ესერა მანვე ღმრთისა მიერ მწუხარებამან მაგან თქუენმან რაოდენი შექმნა თქუენ შორის წრაფაჲ, რაოდენი მომადლებაჲ, ანურაოდენი ლხინი, ანუ რაოდენი შიში, რაოდენი სურვილი, რაოდენი შური, ანუ რაოდენი შურისგებაჲ! ყოველსა შინა წარუდგინენით თავნი თქუენნიწმიდად საქმესა მას.

¹²დაღათუ მივწერე თქუენდა, არა მავნებელისა მისთჳს, არცა მისთჳს, რომელსა-იგი ევნო, არამედ მისთჳს, რაჲთა გამოჩნდეს მოწრაფებაჲთქუენი ჩუენდა მომართ წინაშე ღმრთისა.

¹³ამისთჳს ნუგეშინის-ცემულ ვართ ნუგეშინის-ცემასა მას ჩუენსა ზედა, უმეტჱსღა და უფროჲს განვიხარეთ სიხარულსა მას ზედატიტჱსსა, რამეთუ განსუენებულ არს სული მისი თქუენ ყოველთაგან.

¹⁴რამეთუ რაჲ-იგი მისა თქუენთჳს ვიქადი, არა მრცხუენა, არამედ ყოველსავე ჭეშმარიტად გეტყოდე თქუენ, ეგრეცა სიქადული იგი ჩუენიტიტჱს მიმართ ჭეშმარიტ იქმნა.

¹⁵და მოწყალებაჲ მისი უმეტჱსადღა თქუენდა მიმართ არს, მოეჴსენების თქუენ ყოველთაჲ იგი მორჩილებაჲ, ვითარ-იგი შიშით და ძრწოლითშეიწყნარეთ იგი.

¹⁶მიხარის, რამეთუ ყოვლითა კადნიერ ვართ თქუენ შორის.