Read ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები გალატელთა მიმართ 5 Bible Online

გალატელთა მიმართ 5 - ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები bible

გალატელთა მიმართ 5

¹აზნაურებითა მით, რომლითა ჩუენ ქრისტემან განგუააზნაურნა, მტკიცედ დეგით და ნუ კუალად უღელსა მას მონებისასა შესდგებით.

²აჰა ესერა მე, პავლე, გეტყჳ თქუენ: უკუეთუ წინადაიცჳთოთ, ქრისტემან თქუენ არაჲ გარგოს.

³უწამებ მე კუალად ყოველსა კაცსა წინადაცუეთილსა, თანა-მდებ არს იგი ყოველსა შჯულსა ყოფად.

⁴განქარვებულ ხართ ქრისტჱსგან, რომელნი-ეგე შჯულითა განჰმართლდებით, მადლისაგან განჰვარდით.

⁵რამეთუ ჩუენ სულითა სარწმუნოებისაგან სასოებასა სიმართლისასა მოველით.

⁶რამეთუ ქრისტე იესუჲს მიმართ არცა წინადაცუეთილებაჲ რაჲ შემძლებელ არს, არცა წინადაუცუეთელებაჲ, არამედ სარწმუნოებაჲ,სიყუარულისაგან შეწევნული.

⁷ჰრბიოდეთ კეთილად; ვინ დაგაბრკოლნა თქუენ ჭეშმარიტებისა არა-მორჩილებად?

⁸მორჩილებაჲ ეგე არა მისგან არს, რომელმან-იგი გიჩინნა თქუენ.

⁹მცირემან ცომმან ყოველივე შესუარული აღაფუვნის.

¹⁰ხოლო მე გესავ თქუენ უფლისა მიერ, ვითარმედ სხუა ზრახვა არარაჲ იზრახოთ; ხოლო რომელ-იგი აღგძრავს თქუენ, თანა-აც საშჯელი,ვინცა იყოს.

¹¹ხოლო მე, ძმანო, წინადაცუეთილებასა ღათუ ვქადაგებდე, რაჲსაღა ვიდევნები? გან-მე-ქარდაა საცთური იგი ჯუარისაჲ?

¹²ჯერ-იყო, გან-თუმცა-გეშოვრნეს, რომელნი-იგი გაშფოთებენ თქუენ.

¹³ხოლო თქუენ აზნაურებასა ჩინებულ ხართ, ძმანო, გარნა აზნაურებაჲ ეგე ნუ ხოლო მიზეზად ჴორცთა, არამედ სიყუარულისა მისთჳსჰმონებდით ურთიერთას.

¹⁴რამეთუ ყოველივე შჯული ერთითა სიტყჳთა აღესრულების: შეიყუარო მოყუასი შენი, ვითარცა თავი თჳსი.

¹⁵უკუეთუ ურთიერთას იკბენდეთ და შეიჭამებოდით, იხილეთ, ნუუკუე ურთიერთას განილინეთ.

¹⁶ხოლო ამას ვიტყჳ: სულითა ვიდოდეთ და ჴორცთა გულის თქუმასა ნუ აღასრულებთ.

¹⁷რამეთუ ჴორცთა გული უთქუამს სულისათჳს, ხოლო სულსა -- ჴორცთათჳს; და ესენი მჴდომ არიან ურთიერთას, რაჲთა არა რაჲ-იგიგინდეს, მას ჰყოფდეთ.

¹⁸უკუეთუ ჴორცითა იქცევით, არა ხართ შჯულსა ქუეშე.

¹⁹რამეთუ ცხად არიან საქმენი ჴორცთანი, რომელ არიან: სიძვანი, მრუშებანი, არა-წმიდებანი, ბილწებანი,

²⁰კერპთ-მსახურებანი, წამლობანი, მტერობანი, ჴდომანი, შურობანი, გულის წყრომანი, წვალებანი, შფოთებანი,

²¹ლირწობანი, მთრვალობანი, თუალ-ბოროტებანი, კაცის-კლვანი, სიღოდანი და მსგავსნი ამათნი. რომელსა წინაჲსწარ გეტყჳთქუენ, ვითარცა-იგი პირველვე გარქუ, რამეთუ ესევითარისა მოქმედთა სასუფეველი ღმრთისაჲ ვერ დაიმკჳდრონ.

²²ხოლო ნაყოფი სულისაჲ არს: სიყუარული, სიხარული, მშჳდობაჲ, სულგრძელებაჲ, სიტკბოებაჲ, სახიერებაჲ, სარწმუნოებაჲ,

²³ყუდროებაჲ, მოთმინებაჲ. ესევითარისათჳს არა ძეს შჯული.

²⁴ხოლო ქრისტე იესუჲსთა მათ ჴორცნი თჳსნი ჯუარს-აცუნეს ვნებითურთ და გულის თქუმით.

²⁵უკუეთუ ცხოველ ვართ სულითა, სულითაცა ვეგნეთ.

²⁶ნუმცა ვართ მზუაობარ, ურთიერთას მაბრალობელ, ურთიერთას მოშურნე.