Read ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები ეფესელთა მიმართ 2 Bible Online

ეფესელთა მიმართ 2 - ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები bible

ეფესელთა მიმართ 2

¹და თქუენ ოდესმე მკუდარ იყვენით ბრალითა და ცოდვითა თქუენითა,

²ოდეს-იგი სადამე ხჳდოდეთ მას შინა მსგავსად ჟამთა მათ ამის სოფლისათა, მთავრისა მისებრ ჴელმწიფებისა აერისა, სულისა, რომელ-იგი აწიქმს ნაშობთა მათ შორის ურჩებისათა,

³რომელთა შინა ჩუენცა ყოველნი ვიქცეოდეთ ოდესმე გულის თქუმითა მით ჴორცთა ჩუენთაჲთა, ვჰყოფდით ნებასა ჴორცთა ჩუენთასა დაგონებათასა და ვიყვენით ბუნებით შვილნი რისხვისანი, ვითარცა-იგი სხუანი.

⁴ხოლო ღმერთი, რამეთუ დიდ არს წყალობითა, მრავლითა სიყუარულითა მისითა, რომლითა-იგი შემიყუარნა ჩუენ,

⁵და ვიყვენით ჩუენ მკუდარ შეცოდებითა ჩუენითა, განგუაცხოველნა ჩუენ ქრისტჱს თანა, -- მადლითა ხართ თქუენ გამოჴსნილ, --

⁶თანა-აღმადგინნა და თანა-დამსხნა ზეცათა შინა ქრისტე იესუჲს მიერ,

⁷რაჲთა აჩუენოს ჟამთა მათ მომავალთა გარდამატებული იგი სიმდიდრჱ მადლისა მისისაჲ სიტკბოებით ჩუენ ზედა ქრისტე იესუჲს მიერ.

⁸რამეთუ მადლითა ხართ გამოჴსნილ სარწმუნოებისაგან, და ესე არა თქუენგან, არამედ ღმრთისა ნიჭი არს:

⁹არა საქმეთაგან, რაჲთა არავინ იქადოდის.

¹⁰რამეთუ მისნი შექმნულნი ვართ და დაბადებულნი ქრისტე იესუჲს მიერ საქმეთათჳს კეთილთა, რომელ-იგი წინაჲსწარ განჰმზადაღმერთმან, რაჲთა მას შინა ვიდოდით.

¹¹ამისთჳს მოიჴსენეთ, რამეთუ თქუენ, ოდესმე წარმართნი ეგე ჴორცითა, რომელთა გერქუა წინადაუცუეთელ მის გამო, რომელსა-იგი ერქუაწინადაცუეთილება ჴორცითა მით ჴელით ქმნულითა,

¹²რამეთუ იყვენით მას ჟამსა თჳნიერად ქრისტჱსა, უცხო იყვენით ცხოვრებისა მისგან ისრაჱლისა და სტუმარ შჯულთა მათგან აღთქუმისათა,სასოებაჲ არა გაქუნდა და უღმრთო იყვენით სოფელსა შინა.

¹³ხოლო აწ ეგერა ქრისტე იესუჲს მიერ თქუენ ეგე, რომელნი იყვენით ოდესმე შოვრს, იქმნენით მახლობელ სისხლითაქრისტჱსითა.

¹⁴რამეთუ იგი თავადი არს მშჳდობაჲ ჩუენი, რომელმან შექმნა ორივე ერთად და შოვა-კედელი იგი ზღუდისაჲ მის დაჰჴსნა,

¹⁵მტერობაჲ იგი ჴორცითა მისითა, შჯული იგი მცნებათა მათ ბრძანებითა უაღრჱსითა განაქარვა, რაჲთა ორივე იგი დაჰბადოს მას შინაერთად ახლად კაცად ყოფად მშჳდობისა

¹⁶და დააგნეს ორნივე იგი ერთითა მით ჴორცითა ღმერთსა ჯუარისაგან, მოკლა მტერობაჲ იგი მას შინა,

¹⁷და მოვიდა და გახარა მშჳდობაჲ თქუენ, შორიელთა, და მშჳდობაჲ -- მახლობელთა.

¹⁸რამეთუ მის მიერ მაქუს ჩუენ მიახლებაჲ იგი ურთიერთას ერთითა სულითა მამისა მიმართ.

¹⁹ამიერითგან არღარა ხართ უცხო და მწირ, არამედ თანა-მოქალაქე ხართ წმიდათა და სახლეულ ღმრთისა.

²⁰აღშჱნებულ ხართ საფუძველსა ზედა მოციქულთასა და წინაჲსწარმეტყუელთასა, რომლისა თავ საკიდურთა მისთა არს ქრისტეიესუ,

²¹რომელსა ყოველი შჱნებული და შენაწევრებული ორძის ტაძრად წმიდად უფლისა მიერ,

²²რომელსა ზედა თქუენცა თანა-აღშჱნებულ ხართ სამკჳდრებელად ღმრთისა სულითა.