Read ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები ეფესელთა მიმართ 4 Bible Online

ეფესელთა მიმართ 4 - ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები bible

ეფესელთა მიმართ 4

¹გლოცავ თქუენ, კრული ესე უფლისა მიერ, რაჲთა ღირსად ხჳდოდით თქუენ ჩინებასა მას თქუენსა, რომელსაცა-იგი ჩინებულხართ,

²ყოვლითა სიმდაბლითა და სიმშჳდითა, სულგრძელებითა, თავს-იდებდით ურთიერთას სიყუარულით,

³ისწრაფდით დამარხვად ერთობასა მას სულისასა სიმტკიცითა მით მშჳდობისაჲთა.

⁴ერთ ჴორც და ერთ სულ, ვითარცა იჩინენით ერთითა მით სასოებითა ჩინებისა მის თქუენისაჲთა;

⁵ერთ არს უფალ და ერთ სარწმუნოება და ერთ ნათლის-ღება,

⁶ერთ არს ღმერთი და მამაჲ ყოველთაჲ, რომელი ყოველთა ზედა არს და ყოველთა მიერ და ყოველთა შინა.

⁷რამეთუ თითოეულსა კაცად-კაცადსა ჩუენგანსა მოცემულ არს მადლი საზომისაებრ ნიჭისა ქრისტჱსისა.

⁸რომლისათჳს იტყჳს: აღჴდა მაღალსა და წარმოტყუენა ტყუე და მისცა ნიჭად კაცთა.

⁹ხოლო "აღსლვაჲ იგი" მისი რაჲ-მე არს, არა თუ იგი, რამეთუ შთაჴდა იგი პირველად ქუესკნელთა თანა ქუეყანისათა?

¹⁰რომელ-იგი გარდამოჴდა, იგივე არს, რომელ-იგი აღმაღლდა ზედა ყოველთა ცათა რაჲთა აღავსნეს ყოველნი.

¹¹და მან მოსცნა რომელნიმე მოციქულნი, რომელნიმე წინაჲსწარმეტყუელნი, რომელნიმე მახარებელნი, რომელნიმე მწყემსნი დამოძღუარნი

¹²დასამტკიცებელად წმიდათა, საქმედ მსახურებისა, აღსაშჱნებელად გუამისა ქრისტჱსისა,

¹³ვიდრემდე მივეწიფნეთ ჩუენ ყოველნი ერთობასა მას სარწმუნოებისასა და მეცნიერებასა ძისა ღმრთისასა, მამაკაცად სრულად, საზომადჰასაკისად სავსებისა მის ქრისტჱსისა,

¹⁴რაჲთა არა ვიყვნეთ ყრმა ჩჩჳლ, ღელვა-აღტეხილ და მიმოტაცებულ ყოველსა მას ქარსა მოძღურებისასა, სივერაგითა კაცთაჲთა დაზაკვულებითა მანქანებისა მის მიმართ საცთურებისაჲსა,

¹⁵არამედ ჭეშმარიტ ვიყვნეთ სიყუარულსა და აღვაორძინებდეთ მისა მიმართ ყოველსა, რომელ არს თავ მისა ქრისტჱ,

¹⁶რომლისაგან ყოველი გუამი შენაწევრებულ და შემტკიცებულ არს ყოვლითა შეახლებითა უხუებისაჲთა შეწევნისაებრ საზომისათითოეულისა ასოჲსა; სიორძილსა მას გუამისასა ჰყოფდით აღსაშენებელად თავისა თქუენისა სიყუარულით.

¹⁷ამას ვიტყჳ და ვწამებ წინაშე უფლისა, რაჲთა ნუღარამცა ხუალთ თქუენ, ვითარცა-იგი წარმართნი ვლენან ამაოებითა გონებისა მათისაჲთა,

¹⁸უცხო-ქმნულ არიან ცხოვრებისაგან ღმრთისაჲსა უმეცრებითა მით, რომელ არს მათ თანა სიბრმითა გულისა მათისაჲთა,

¹⁹რომელთა წარიწირნეს თავნი თჳსნი და მიეცნეს ბილწებასა, საქმედ არა-წმიდებისა ყოველსა ანგაჰრებასა

²⁰ხოლო თქუენ არა ეგრეთ გისწავიეს ქრისტე.

²¹უკუეთუ გასმიეს იგი და მისა მიმართ გისწავიეს, ვითარცა-იგი არს ჭეშმარიტებაჲ იესუჲს თანა,

²²განიშორეთ თქუენგან პირველისა მისებრ სლვისა თქუენისა ძუელი იგი კაცი, განხრწნილი იგი გულის თქუმისა მისებრ მის საცთურისა,

²³და განახლდებოდეთ სულითა მით გონებისა თქუენისაჲთა

²⁴და შეიმოსეთ ახალი იგი კაცი, ღმრთისა მიერ დაბადებული სიმართლითა და სიწმიდითა ჭეშმარიტებისაჲთა.

²⁵ამისთჳს განიშორეთ ტყუვილი, იტყოდეთ ჭეშმარიტსა კაცად-კაცადი მოყუსისა თანა, რამეთუ ვართ ურთიერთას ასოებ.

²⁶გული გიწყრებოდის, და ნუ სცოდავთ: მზჱ ნუ დაგასწრობნ განრისხებასა თქუენსა.

²⁷ნუცა სცემთ ადგილს ეშმაკსა.

²⁸მპარავი იგი ნუღარა იპარავნ, არამედ უფროჲსღა შურებოდენ და იქმოდენ ჴელითა თჳსითა კეთილსა, რაჲთა აქუნდეს მიცემად, ვის-იგიუჴმდეს.

²⁹ყოველი სიტყუაჲ უშუერი პირით თქუენით ნუ გამოვალნ, არამედ რაჲ-იგი არს კეთილი აღსაშენებელად საჴმრისა მის, რაჲთა მისცეს მადლიმსმენელთა მათ.

³⁰და ნუ შეაწუხებთ სულსა წმიდასა ღმრთისასა, რომლითა აღიბეჭდენით დღედ გამოჴსნისა.

³¹ყოველი სიმწარე და გულის წყრომაჲ, რისხვაჲ და ღაღადებაჲ და გმობაჲ მოისპენ თქუენგან ყოვლითურთ უკეთურებით.

³²იყვენით ურთიერთას ტკბილ, მოწყალე, მიმმადლებელ თავთა თჳსთა, ვითარცა-იგი ღმერთმან ქრისტჱს მიერ მოგუმადლა ჩუენ.