Read ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები ეფესელთა მიმართ 5 Bible Online

ეფესელთა მიმართ 5 - ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები bible

ეფესელთა მიმართ 5

¹იყვენით უკუე მობაძავ ღმრთისა, ვითარცა შვილნი საყუარელნი,

²და ვიდოდეთ სიყუარულით, ვითარცა-იგი ქრისტემან შემიყუარნა ჩუენ და მისცა თავი თჳსი ჩუენთჳს შესაწირავად და მსხუერპლადღმრთისა, სულად სულნელად.

³ხოლო სიძვაჲ და არა-წმიდებაჲ ყოველი გინა ანგაჰრებაჲ, ნუმცა სახელ-ედებინ თქუენ შორის, ვითარცა-იგი შეჰგავს წმიდათა.

⁴და საძაგელებაჲ და სიტყუაჲ სიცოფისაჲ და ლაღობაჲ, რომელ არა ჯერ-არს, არამედ უფროჲს-ღა მადლობაჲ.

⁵ხოლო ესემცა უწყით, რამეთუ ყოველსავე მეძავსა და არა-წმიდასა და ანგაჰრსა, რომელ არს კერპთ-მსახური, არა აქუს მკჳდრობაჲ სასუფეველსა ქრისტჱსსა და ღმრთისასა.

⁶ნუ ვინმე გაცთუნებდეს თქუენ სიტყჳთა ცუდითა, რამეთუ ამისთჳს მოიწევის რისხვაჲ ღმრთისაჲ ნაშობთა მათ ზედა ურჩებისათა.

⁷ნუუკუე იყოფით მსგავს მათა,

⁸რამეთუ იყვენით ოდესმე ბნელ, ხოლო აწ ნათელ ხართ უფლისა მიერ; ვითარცა შვილნი ნათლისანი, ეგრე ვიდოდეთ,

⁹რამეთუ ნაყოფი იგი ნათლისაჲ ყოვლითა კეთილითა, სიმართლითა და ჭეშმარიტებითა.

¹⁰გამოიცადეთ, რაჲ-იგი არს სათნო უფლისა,

¹¹და ნუ ეზიარებით საქმეთა მათ უნაყოფოთა ბნელისათა, არამედ უფროჲსღა ამხილებდით.

¹²რამეთუ რომელ ფარულად იქმნების მათ შორის, საძაგელ არს სიტყუადცა.

¹³ხოლო ყოველივე მხილებული ნათლისა მისგან გამოცხადნების, რამეთუ ყოველივე განცხადებული ნათელ არს,

¹⁴რომლისათჳს იტყჳს: განიღჳძე რომელსა-ეგე გძინავს, აღდეგ მკუდრეთით, და განგანათლოს შენ ქრისტემან.

¹⁵ეკრძალებოდეთ უკუე კეთილად, ვითარ-ძი ხჳდოდით, ნუ ვითარცა უგუნურნი, არამედ ვითარცა ბრძენნი;

¹⁶გამოიფრდიდით ჟამთა, რამეთუ დღენი ბოროტნი არიან.

¹⁷ამისთჳს ნუ იყოფით უგუნურ, არამედ გულისხმა-ჰყოფდით, რაჲ-იგი არს ნებაჲ ღმრთისაჲ.

¹⁸და ნუ დაითრვებით ღჳნითა, რომლითა არს სიბილწჱ, არამედ აღივსენით სულითა.

¹⁹იტყოდეთ თავთა თქუენთა ფსალმუნითა და გალობითა და ქებითა სულიერითა, უგალობდით და აქებდით გულითა თქუენითა ღმერთსა.

²⁰ჰმადლობდით მარადის ყოველთათჳს სახელითა უფლისა ჩუენისა იესუ ქრისტჱსითა ღმერთსა და მამასა.

²¹დაემორჩილენით ურთიერთას შიშითა ქრისტჱსითა.

²²ცოლნი ქმართა თჳსთა დაემორჩილენით, ვითარცა უფალსა.

²³რამეთუ ქმარი არს თავ ცოლისა, ვითარცა ქრისტე თავ არს ეკლესიათა, და იგი თავადი არს მაცხოვარი გუამისაჲ მის.

²⁴არამედ ვითარცა ეკლესიაჲ დამორჩილებულ არს ქრისტესა, ეგრეცა ცოლნი -- თჳსთა ქმართა ყოვლითა.

²⁵ქმართა გიყუარდედ ცოლნი თჳსნი, ვითარცა ქრისტემან შეიყუარა ეკლესიაჲ და თავი თჳსი მისცა მისთჳს,

²⁶რაჲთა იგი წმიდა-ყოს და განწმიდოს ბანითა მით წყლისაჲთა და სიტყჳთა,

²⁷რაჲთა წარუდგინოს თავადმან თავსა თჳსსა დიდებული ეკლესიაჲ, არა აქუნდეს მწინკულევანება, არცა ნაოჭ ბრძჳლის, არცა სხუაჲ რაჲესევითარი, არამედ რაჲთა იყოს წმიდა და უბიწო.

²⁸ეგრეცა ქმართაჲ ჯერ-არს ცოლთა თჳსთა სიყუარული, ვითარცა ჴორცთა თჳსთაჲ, რამეთუ რომელსა უყუარდეს ცოლი თჳსი, თავი თჳსიუყუარს.

²⁹რამეთუ არავინ თჳსი ჴორცი მოიძულის, არამედ ჰზრდინ და ჰფუფუნებნ მას, ვითარცა ქრისტჱ ეკლესიასა,

³⁰რამეთუ ასონი ვართ გუამისა მისისანი, ჴორცთა მისთაგანნი და ძუალთა მისთაგანნი.

³¹ამისთჳს დაუტეოს კაცმან მამაჲ თჳსი და დედაჲ თჳსი და შეეყოს ცოლსა თჳსსა და იყვნენ ორნივე იგი ერთ ჴორც.

³²საიდუმლოჲ ესე დიდ არს; ხოლო მე ვიტყჳ ქრისტჱსთჳს და ეკლესიათა.

³³ხოლო თქუენცა, კაცად-კაცადმან, ცოლი თჳსი ეგრეთ შეიყუარეთ, ვითარცა თავი თჳსი; ხოლო ცოლსა მას რაჲთა ეშინოდის ქმრისა.