Read ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები ფილიპელთა მიმართ 2 Bible Online

ფილიპელთა მიმართ 2 - ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები bible

ფილიპელთა მიმართ 2

¹რავდენი რაჲ ნუგეშინის-ცემაჲ არს ქრისტეს მიერ, და რავდენი რაჲ ნუგეშინის-ცემაჲ სიყუარულისაჲ, რავდენი რაჲ ზიარებაჲ სულისაჲ,რავდენი რაჲ მოწყალებაჲ და წყალობაჲ,

²აღასრულეთ სიხარული ჩემი, რაჲთა მასვე ჰზრახვიდეთ და იგივე სიყუარული გაქუნდეს; ერთ-სულ და ერთ-ზრახვა იყვენით,

³ნურარაჲთ ჴდომით, ნუცა უცნებით, არამედ სიმდაბლით ურთიერთას ერთი-ერთისა უმეტესად შეგერაცხენ თავისა თჳსისა.

⁴თუ თავისა თჳსისასა ხოლო კაცად-კაცადი თქუენი ეძიებნ, არამედ მოყუსისაცა თითოეული თქუენი.

⁵ესე ზრახვაჲ იზრახებოდენ თქუენ შორის, რომელცა-იგი ქრისტე იესუჲს მიერ.

⁶რომელი-იგი ხატი ღმრთისაჲ იყო, არა ნატაცებად შეირაცხა თავი თჳსი სწორებად ღმრთისა,

⁷არამედ თავი თჳსი დაიმცირა და ხატი მონებისაჲ შთაიცუა და მსგავს კაცთა იქმნა და ხატითა იქმნა ვითარცა კაცი;

⁸დაიმდაბლა თავი თჳსი და იქმნა იგი მორჩილ ვიდრე სიკუდიდმდე და სიკუდილითაღა ჯუარისაჲთა.

⁹ამისთჳსცა იგი ღმერთმან უმეტესად აღამაღლა და მიანიჭა მას სახელი, რომელი ზემო არს უფროჲს ყოველთა სახელთა,

¹⁰რაჲთა სახელისა მიმართ იესუ ქრისტჱსისა ყოველი მუჴლი მოდრკეს ზეცისათანი და ქუეყანისათანი და ქუესკნელთანი

¹¹და ყოველმან ენამან აღუვაროს, რამეთუ უფალი იესუ ქრისტჱ სადიდებელად ღმრთისა მამისა.

¹²ხოლო აწ, საყუარელნო ჩემნო, ვითარცა-ეგე ოდესვე მორჩილ ხართ, ნუ ხოლო მისლვასა მას ჩემსა, არამედ აწ უფროჲსღა შორს ყოფასა მასჩემსა შიშით და ძწოლით ცხორებისა თქუენისათჳს იქმოდეთ.

¹³რამეთუ ღმერთი არს, რომელი შეიქმს თქუენ თანა ნებასაცა და შეწევნასაცა სათნოებისათჳს.

¹⁴ყოველსავე იქმოდეთ თჳნიერ დრტჳნვისა და გულის სიტყუათა,

¹⁵რაჲთა იყვნეთ უბიწო და უმანკო, შვილ ღმრთის, შეუგინებელი შორის ნათესავსა დრკუსა და გულარძნილსა, რაჲთა შჩნდეთ, ვითარცამთიებნი სოფელსა შინა.

¹⁶სიტყუაჲ ცხოვრებისაჲ გაქუნდინ სიქადულად ჩემდა დღესა მას ქრისტჱსსა, რამეთუ არა ცუდად ვრბიოდე, არცა ცუდად დავშუერ.

¹⁷დაღათუ შევიწირვი მსხუერპლსა ამას და მსახურებასა სარწმუნოებისა თქუენისათჳს, მიხარის და მიხაროდის თქუენ ყოველთა თანა.

¹⁸ეგრევე თქუენცა გიხაროდენ და ჩემ თანა გიხაროდენ.

¹⁹ხოლო ვესავ ქრისტე იესუჲს მიერ ტიმოთჱსსაცა ადრე მივლინებასა თქუენდა, რაჲთა მეცა გულ-მხიარულად ვცნა თქუენთჳს.

²⁰რამეთუ არავინ მაქუს სხუა ერთგულ, რომელმანმცა თქუენთჳს გულითად იზრუნა.

²¹რამეთუ ყოველნი თავისა თჳსისა ეძიებენ და არა ქრისტე იესუჲსსა.

²²ხოლო გამოცდილებაჲ იგი მისი უწყით, რამეთუ ვითარცა მამასა შვილმან, ეგრე ჰმონა ჩემ თანა სახარებასა მას,

²³ამისსა ვესავ მივლინებასა, რაჟამს განვიგო თავისა ჩემისაჲ მისგან.

²⁴ხოლო ვესავ უფალსა, ვითარმედ მეცა ადრე მოვიდე.

²⁵უმჯობჱსადრე შევჰრაცხე ეპაფროდიტსი, ძმისა ჩუენისაჲ,თანა-შემწისა და თანა-მოსაგრისა ჩემისაჲ, თქუენისა მოციქულისაჲ და მსახურისამის საჴმართა ჩემთაჲსაჲ, მივლინებად თქუენდა,

²⁶რამეთუ სურვიელ იყო თქუენ ყოველთათჳს და წადიერ, და რამეთუ გესმინა, ვითარმედ დასნეულდა.

²⁷ნანდჳლვე დასნეულდა ვიდრე სიკუდილდმდე; არამედ ღმერთმან შეიწყალა იგი, არა ხოლო იგი, არამედ მეცა, რაჲთა არა მწუხარებაჲმწუხარებასა ზედა დამერთოს.

²⁸მწრაფლ მივავლინე ეგე, რაჲთა იხილოთ და კუალად გიხაროდის, და მე უზრუნველ ვიყო.

²⁹შეიწყნარეთ ეგე უფლისა მიერ ყოვლითა სიხარულითა, და ეგევითარნი იგი პატივოსნად იპყრენით,

³⁰რამეთუ საქმისათჳს ქრისტჱსისა სიკუდიდმდე მიიწია წინა-დაპყრობად სულითა, რაჲთა აღასრულოს თქუენი იგი დაკლებული ჩემდამომართ მსახურებაჲ.