Read ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები 2 ტიმოთეს მიმართ 1 Bible Online

2 ტიმოთეს მიმართ 1 - ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები bible

2 ტიმოთეს მიმართ 1

¹პავლე, მოციქული ქრისტე იესუჲსი ნებითა ღმრთისაჲთა, აღთქუმისა მისებრ ქრისტეიესუჲსისა,

²ტიმოთეს, საყუარელსა შვილსა, მადლი და წყალობაჲ და მშჳდობაჲ ღმრთისა მიერ მამისადა უფლისა ჩუენისა იესუ ქრისტჱსა.

³ვჰმადლობ ღმერთსა, რომელსა ვჰმსახურებ მე დასაბამითგან წმიდითაგონებითა, ვითარ-იგი მოუკლებელად მაქუს შენთჳს ჴსენებაჲ ლოცვათა შინა ჩემთა ღამე და დღე,

⁴და მსურის ხილვაჲ შენი, - მომეჴსენებიან ცრემლნი ეგე შენნი, - რაჲთა სიხარულითააღვივსო.

⁵მოვიჴსენე, რომელ-ეგე არს შენ თანა შეუორგულებელი სარწმუნოებაჲ, რომელმანდაიმკჳდრა პირველად დედის დედისა შენისა ივნიკჱს თანა; მრწამს, რამეთუ შენ თანაცა დაიმკჳდროს.

⁶რომლისათჳს მოგაჴსენებ შენ განცხოველებად მჴურვალედ მადლსა მას ღმრთისასა, რომელარს შენ თანა დასხმითა მით ჴელთა ჩემთაჲთა.

⁷რამეთუ არა მომცა ჩუენ ღმერთმან სული მოშიშებისაჲ, არამედ ძლიერებისაჲ დასიყუარულისაჲ და სიწმიდისაჲ.

⁸ნუ უკუე გრცხუენინ წამებაჲ იგი უფლისა ჩუენისაჲ, ნუცა მე, კრული ესე მისი, არამედთანა-იჭირვოდე სახარებასა მას ძალითა ღმრთისაჲთა,

⁹რომელმან-იგი მიჴსნნა ჩუენ და მიჩინნა ჩუენ ჩინებითა მით წმიდითა არა საქმეთათჳსჩუენთა, არამედ თჳსითა ნებითა და მადლითა, რომელი მომეცა ჩუენ ქრისტე იესუჲს მიერუწინარჱს ჟამთა მათ საუკუნეთა,

¹⁰რომელი გამოცხადნა აწ გამოჩინებითა მით მაცხოვრისა ჩუენისა იესუ ქრისტჱსითა,რომელმან-იგი განაქარვა სიკუდილი და განანათლა ცხოვრებაჲ და უხრწნელებაჲ სახარებითა მით,

¹¹რომლისათჳს დადგინებულ ვარ მე ქადაგად და მოციქულად და მოძღურად წარმართთა.

¹²რომლისათჳსცა ესე მევნების, არამედ არა მრცხუენის. რამეთუ ვიცი, რომელი-იგი მრწმენადა მრწამს, რამეთუ ძალ-უც ვედრისა მის ჩემისა დამარხვად მერმესა მას დღესა.

¹³სახედ გაქუნდინ ცოცხლებით სიტყუანი იგი, რომელ ჩემგან გესმნეს სარწმუნოებითა დასიყუარულითა ქრისტე იესუჲსითა.

¹⁴კეთილი ვედრი დაიმარხე სულითა წმიდითა, რომელმან-იგი დაიმკჳდრა ჩუენ თანა.

¹⁵უწყი სამე ესე, რამეთუ დამიტევეს მე ყოველთა, რომელნი არიან ასიას შინა, რომელ არიანფჳგელოს და ერმოგენე.

¹⁶მოეცინ წყალობაჲ უფალმან ონესიფორეს სახლსა, რამეთუ მრავალ-გზის მე განმისუენა,და კრულებაჲ ესე ჩემი არა სირცხჳლ-უჩნდა;

¹⁷არამედ მოვიდა ჰრომედ, მწრაფლ მეძიებდა მე და მპოვა.

¹⁸მოეცინ მას უფალმან პოვნად წყალობაჲ უფლისა მიერ მას დღესა შინა; და რაოდენ-იგიეფესოს შინა მმსახურა მე, უმჯობჱს შენ უწყი.