Read ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები ებრაელთა მიმართ 11 Bible Online

ებრაელთა მიმართ 11 - ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები bible

ებრაელთა მიმართ 11

¹არს სარწმუნოებაჲ მოსავთა მათ ძალ, საქმეთა მამხილებელ არა-ხილულთა.

²რამეთუ ამას შინა იწამნეს მოხუცებულნი.

³სარწმუნოებითა გჳცნობიეს დამყარებად საუკუნენი სიტყჳთა ღმრთისაჲთა, არა-საჩინოჲსაგან ხილულად შექმნულისა.

⁴ამის ყოფასა სარწმუნოებითა უმრავლჱსი მსხუერპლები შეწირა ღმრთისა აბელმან კაენისა,რომლისაგან იწამა, ვითარმედ მართალ არს წამებითა ღმრთისაჲთა მსხუერპლთა მათ მისთათჳს; დაამისთჳს მო-ღათუ-კუდა, მერმე იტყჳსვე.

⁵სარწმუნოებით ენუქი გარდაიცვალა, რაჲთა არა იხილოს სიკუდილი; და არა იპოვა,რამეთუ გარდაცვალა იგი ღმერთმან; და პირველად ცვალებისა მისისა წამებულ არს,ვითარმედ სათნო-ეყო იგი ღმერთსა.

⁶ხოლო თჳნიერ სარწმუნოებისა ვერ შესაძლებელ არს სათნო-ყოფაჲ; რამეთუ სარწმუნოებაჲუღირს რომელი მოუვალს ღმერთსა, რამეთუ არს, და მეძიებელთა მისთა სასყიდლის მიმცემელ ეყვის.

⁷სარწმუნოებით ბრძანებაჲ მოიღო ნოე არღასადა ხილულთა მათთჳს, შეეშინა და ქმნაკიდობანი საცხოვრებელად სახლისა თჳსისა, რომლითა დასაჯა სოფელი, და სარწმუნოებითა მითსიმართლისაჲთა იქმნა იგი მკჳდრ.

⁸სარწმუნოებით აბრაჰამსა უწოდა რაჲ, იგი ერჩდა გამოსლვად ადგილსა მას, რომელიდაპყრობად იყო მისა სამკჳდრებელად; და გამო-რაჲ-ვიდოდა მიერ, და არა უწყოდა, ვიდრე ვიდოდა.

⁹სარწმუნოებით მწირობდა ქუეყანასა აღთქუმისასა ვითარცა უცხოსა, კარავსა შინამკჳდრობდა ისააკის და იაკობის თანა, თანა-მკჳდრთა მათ მისთა თანა მისვე აღთქუმისათა;

¹⁰რამეთუ მოელოდა, რომელსა-იგი საფუძველ უსხენ ქალაქსა, რომლისა-იგიხუროთმოძღუარ და შემოქმედ ღმერთი არს.

¹¹სარწმუნოებით იგიცა სარრა, ბერწ ღათუ იყო, ძალი მოიღო შესაწყნარებელად თესლისადა გარდასრულმან ჟამთა შვა, რამეთუ სარწმუნოდ შეჰრაცხა, რომელმან-იგი აღუთქუა მას.

¹²ამისთჳსცა ერთისაგან იშვნეს და ესენი მკუდრისა მისგან, ვითარცა ვარსკულავნისიმრავლითა და ვითარცა მქჳშაჲ ზღჳსაჲ ურიცხჳ.

¹³სარწმუნოებით მოწყდეს ესე ყოველნი, და არღა მოეღო მათ აღნათქუემი იგი, არამედშოვრით იხილეს იგი და მოიკითხეს და აღიარეს, რამეთუ სტუმარ და წარმავალ არიან იგინი ქუეყანა(sic!) ზედა.

¹⁴რამეთუ რომელნი ამას იტყჳან, გამოაჩინებენ, რამეთუ სოფელსა ეძიებენ.

¹⁵და თუმცა მას მოიჴსენებდეს, ვინაჲ-იგი გამოვიდეს, აქუნდამცა ჟამი მუნვე მიქცევისაჲ.

¹⁶ხოლო აწ უმჯობჱსსა მას გული ეტყჳს, ესე იგი არს ზეცისასა; ამისთჳსცა არარაჲ სირცხჳლ-უჩნდა მათი ღმერთსა სახელის-დებად მათა ღმრთად, რამეთუ განუმზადა მათ ქალაქი.

¹⁷სარწმუნოებით შეწირა ისაჰაკი გამოცდასა მას და მხოლოდშობილსა მას შესწირვიდა,რომელმან აღთქუმაჲ იგი მოიღო,

¹⁸რომლისა მიმართ ითქუა, ვითარმედ: ისააკისგან გეწოდოს შენ ნათესავად.

¹⁹ესრე შეჰრაცხა, ვითარმედ მკუდრეთითცა აღდგინებად შემძლებელ არს ღმერთი,რომლისაგანცა იგავით მოიყვანა იგი.

²⁰სარწმუნოებით მერმეთა მათთჳს ისაჰაკმან აკურთხა იაკობი.

²¹სარწმუნოებით იაკობმან, მო-რაჲ-კუდებოდა, თითოეულად ძენი იოსეფისნი აკურთხნადა თავყუანის-სცა წუერსა ზედა კუერთხისა მისისასა.

²²სარწმუნოებით იოსეფ, აღ-რაჲ-ესრულებოდა, გამოსლვისათჳს ძეთა ისრაჱლისათამოიჴსენა და ძუალთა თჳსთათჳს ამცნო.

²³სარწმუნოებით მოსე, იშვა რაჲ, დამალეს სამ თთუე მამა-დედათა მისთა, რამეთუ იხილესმკჳრცხე ყრმაჲ იგი, და არა შეიშინეს ბრძანებისა მისგან მეფისა.

²⁴სარწმუნოებით მოსე, გან-რაჲ-მწჳსნა, უარ-ყო სახელის-დებად შვილად ასულისაფარაოჲსისა,

²⁵უფროჲსღა გამოირჩია თანა-ძჳრისხილვაჲ ერსა ღმრთისასა, ვიდრეღა რაჲთა აქუნდესსაწუთროჲ იგი საშუებელი ცოდვისაჲ;

²⁶უფროჲსად სიმდიდრედ შეჰრაცხა ეგჳპტისა საფასეთა ყუედრებაჲ იგი ქრისტჱსი, რამეთუჰხედვიდა იგი სასყიდლის კუალად-გებასა მას.

²⁷სარწმუნოებით დაუტევა ეგჳპტჱ და არა შეიშინა გულის წყრომისა მისგან მეფისა, რამეთუუხილავი იგი ვითარცა ხილული შეჰრაცხა.

²⁸სარწმუნოებით ყო ზატიკი იგი და პკურებაჲ იგი სისხლისაჲ, რაჲთა არა მომსრველი იგიპირმშოთაჲ შეეხოს მათ.

²⁹სარწმუნოებით წიაღ-ჴდეს ზღუასა მას მეწამულსა, ვითარცა ჴმელსა ქუეყანასა, რომელსა-იგი აზმნეს მეგჳპტელთა და დაითქნეს.

³⁰სარწმუნოებით ზღუდენი იერიქოჲსანი დაეცნეს გარე-მოდგომითა შჳდ დღე.

³¹სარწმუნოებითა რაჰაბ, მეძავი იგი, არა წარწყმდა ურჩთა მათ თანა, რამეთუშეიწყნარნა მსტუარნი იგი მშჳდობით.

³²და რაჲღა-მე ვთქუა? რამეთუ დამაკლებს მე მითხრობად ჟამი ესე გედეონისთჳს,ბარაკისთჳს, სამფსონისთჳს და იეფთაჲსთჳს, დავითისთჳს და სამუელისთჳს და წინაჲსწარმეტყუელთა,

³³რომელნი სარწმუნოებით ერეოდეს მეფეთა [აბრაჰამ და მსაჯულნი]; იქმოდესსიმართლესა [აბრაჰამ, მოსე, იესუ და ფინეეზ]; მიემთხჳნეს აღთქუმასა [აბრაჰამ, იესუ და ქალებ];დაუყვნეს პირნი ლომთანი [სამფსონ, დავით და დანიელ];

³⁴დაშრიტეს ძალი ცეცხლისაჲ [სამთა ყრმათა: ანანია, აზარია და მისაელ]; განერნეს პირსამახჳლისასა [ურია მღდელი და ელია წინაჲსწარმეტყუელი]; განძლიერდეს უძლურებისაგან [ეზეკია,სამფსონ, ისუ]; იქმნნეს ძლიერ ბრძოლასა შინა [აბრაჰამ, ლოტ, მოსე და იესუ]; ბანაკები აოტესუცხოთესლთაჲ [გედეონ, ბარაკ, საფსონ და დავით];

³⁵მოიყვანნეს დედათა აღდგომილნი მკუდარნი მათნი [სომანიტელმან და სარეფთელმან]ხოლო სხუანი იგი ძჳრ-ძჳრად ტანჯვითა აღესრულნეს და არღა მოეღო მათ გამოჴსნაჲ, რაჲთაუმჯობჱსსა აღდგომასა ღირს იქმნნენ [მაკაბელნი შჳდნი ძმანი და დედაჲ მათი და სხუანიწინაჲსწარმეტყუელნი];

³⁶რომელნიმე ტანჯვითა და გუემითა განიცადნეს [ელისე, იერემია და იობ]; მერმე კუალადბორკილებითა და საპყრობილებითა [იერემია და მიქეა];

³⁷ქვითა განიტჳნნეს [იერემია და ნაბუთე]; განიხერხა [ესაია]; განიცადნეს [იობ დაზორობაბელ]; სიკუდილითა მახჳლისაჲთა მოწყდეს [მიქეა, ამოს, ზაქარია მღდელი]; იქცეოდესხალენებითა და თხის ტყავებითა ნაკლულევანნი, ჭირვეულნი, ძჳრ-ხილულნი [იოვანე ნათლის-მცემელი, ელია და ელისე],

³⁸რომელთა ღირსვე არა იყო სოფელი ესე, უდაბნოსა ზედა შეცთომილნი, მთათა, ქუაბთა დაჴურელთა ქუეყანისათა [წინაჲსწარმეტყუელნი, რომელთა ზრდიდა აბდია უდაბნოსა ზედა].

³⁹და ესე ყოველნი იწამნეს სარწმუნოებითა და არღა მოიღეს მათ აღნათქუემი იგი,

⁴⁰რამეთუ ღმერთმან ჩუენთჳს უმჯობჱსი წინაჲსწარ განიგულა, რაჲთა არა თჳნიერ ჩუენსასრულ იქმნენ.