Read ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები ებრაელთა მიმართ 12 Bible Online

ებრაელთა მიმართ 12 - ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები bible

ებრაელთა მიმართ 12

¹აწ უკუე ჩუენცა, ესოდენი მაქუს გარე-მოდგომილი ჩუენსა სიმრავლჱ მოწამეთაჲ, სიმძიმჱყოველი განვიშოვროთ და მწრაფლ მომავალი იგი ცოდვაჲ, მოთმინებით ვრბიოდით წინა-განმზადებულსა მას ჩუენსა ღუაწლსა.

²და ვხედვიდეთ სარწმუნოებისა ჩუენისა წინამძღუარსა და სრულებისა მოქმედსა იესუს,რომელმან წინა-განმზადებულისა მის წილ სიხარულისა დაითმინა ჯუარი და სირცხჳლი შეურაცხ-ყოდა მარჯუენით საყდართა ღმრთისათა დაჯდა.

³გან-ღა-იზრახეთ, რომელმან-იგი ესევითარი დაითმინა ცოდვილთათჳს მისა მიმართი იგისიტყჳს-გებაჲ, რაჲთა არა დაჰშურეთ სულითა თქუენითა და მოჰმედგრდეთ.

⁴არღა სისხლითგან წინა-დადგრომილ ხართ თქუენ ცდოდვისა მიმართ ახოვნად

⁵და მოჰმედგრდეთ ნუგეშინის-ცემისაგან, რომელი ვითარცა შვილთა გეტყჳს თქუენ: შვილოჩემო, ნუ სულ-მოკლე იქმნები სწავლასა უფლისასა, ნუცა დაჰჴსნდები მის მიერ მხილებასა.

⁶რამეთუ რომელი უყუარნ უფალსა, სწავლის; და ტანჯის ყოველი შვილი, რომელიშეიწყნარის.

⁷სწავლასა დაუთმეთ, რამეთუ ვითარცა შვილთა შეგიწყნარებს თქუენ ღმერთი. ვინ-მე არსშვილი, რომელი არა სწავლის მამამან?

⁸უკუეთუ შოვრს ხართ სწავლასა, რომლისა ზიარ-ქმნულ არიან ყოველნი, მწირნი ვიდრემეხართ და არა შვილნი.

⁹და აწ უკუეთუმცა გუესხნეს ჴორციელნი მამანი მასწავლელად, გუეკდიმებოდამცა; არა-მეუფროჲს დავემორჩილნეთა მამასა მას სულთასა და ვცხონდეთ?

¹⁰რამეთუ იგინი მცირეთა დღეთა მათისაებრ ნებისა სწავლიდეს, ხოლო ესეუმჯობჱსისათჳს, რაჲთა მოიღონ სიწმიდისაგან მისისა.

¹¹ყოველივე სწავლაჲ მეყსეულად არა არნ სიხარულ, არამედ მწუხარება; ხოლოუკუანაჲსკნელ ნაყოფი მშჳდობისაჲ მის მიერ წურთილთა მოაგის - სიმართლჱ.

¹²ამისთჳს დაშთომილნი ჴელნი და დაჴსნილნი მუჴლნი აღემართენით.

¹³და ალაგნი მართლ ყვენით ფერჴთა თქუენთანი, რაჲთა არა მკელობელი იგი დაეცეს,არამედ უფროჲსღა განიკურნენ.

¹⁴მშჳდობასა შეუდეგით ყოველთა თანა და სიწმიდესა, რამეთუ ამისა თჳნიერვერვინ იხილოს უფალი.

¹⁵ეკრძალენით, ნუ ვინმე დაკლებულ იყოს მადლისა მისგან ღმრთისაჲსა, ნუ ვისმე თანაძირი სიმწარისაჲ აღმოცენებულ იყოს შემაურვებელი, და მის მიერ შეიგინნენ მრავალნი.

¹⁶ნუვინ მეძავ და ბილწ, ვითარცა ესავ, რომელმან-იგი საჭმლისა წილ ერთისა განყიდაპირმშოებაჲ თჳსი.

¹⁷უწყით, რამეთუ ამისა შემდგომად უნდა დამკჳდრებად კურთხევაჲ და შეურაცხ-იქმნა,რამეთუ სინანულისა ადგილი არა პოვა, და ცრემლით ღათუ ითხოვდა მას.

¹⁸რამეთუ არა მოსრულ ხართ თქუენ მთასა მას ჴელით შესახებელსა და აღგზებულსაცეცხლითა და წყუდიადითა და ბნელითა და ნისლითა,

¹⁹სადა-იგი საყჳრისა ოჴრაჲ და ჴმაჲ სიტყუათაჲ, რომელთა-იგი ვიეთმე ესმა და იჯმნეს,რაჲთა არღარა შეეძინოს მათ მერმე სიტყუად.

²⁰რამეთუ ვერ ითმენდეს ბრძანებულსა მას; მჴეცი ღათუ შეეხებოდა მთასა მას, ქვითაგანიდევნებოდა.

²¹და ესრჱთ საშინელ იყო საუცრებაჲ იგი, მოსე თქუა: შეშინებულ ვარ და შეძრწუნებულ.

²²არამედ მოსრულ ხართ თქუენ მთასა სიონსა და ქალაქსა ღმრთისა ცხოველისასა,იერუსალჱმსა ზეცისასა, და ბევრეულსა ანგელოზთა კრებულსა

²³და ეკლესიასა პირმშოთასა, აღწერილსა ცათა შინა, და ღმრთისა მსაჯულისა ყოველთაჲსადა სულებისა მართალთა მათ აღსრულებულთაჲსა.

²⁴და შჯულისა მის ახლისა შუვა-მდგომელისა იესუჲსა და სისხლითა პკურებასა,უმჯობჱსსა თქუმულისა მის აბელის მიერ.

²⁵ეკრძალენით, ნუუკუე იჯმნეთ მეტყუელისა მისგან. უკუეთუ იგინი ვერ განერნეს,რომელთა-იგი ქუეყანასა ზედა იჯმნეს ბრძანებისა მისგან, რაოდენ უფროჲს ჩუენ, უკუეთუ ზეცისასა მას გარე-მოვექცეთ,

²⁶რომლისა ჴმამან ქუეყანაჲ შეძრა მაშინ და აწ უთქუამს და იტყჳს: ერთ-გზისღა შევძრა მეარა ხოლო ქუეყანაჲ, არამედ ცანიცა.

²⁷ხოლო "ერთ-გზის" ესე გამოაჩინებს შეძრულთასა მას ცვალებასა, ვითარცა ქმნულთა,რაჲთა ეგოს შეუძრავი იგი.

²⁸ამისთჳს სასუფეველი შეუძრავი დავიპყრათ; მაქუს ჩუენ მადლი, რომლითა ვჰმსახურებთსათნოდ ღმერთსა, მოშიშებით და ღირსებით,

²⁹და რამეთუ ღმერთი ჩუენი ცეცხლ განმლეველ არს.