Read ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები ებრაელთა მიმართ 7 Bible Online

ებრაელთა მიმართ 7 - ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები bible

ებრაელთა მიმართ 7

¹რამეთუ ესე მელქისედეკ, მეუფჱ სალემისაჲ, მღდელი ღმრთისა მაღლისაჲ, რომელიშეემთხჳა აბრაჰამსა, მო-რაჲ-ქცეულ იყო იგი მოწყუედისა მისგან მეფეთაჲსა, და აკურთხა იგი,

²რომელსა-იგი ათეული ყოვლისა მისგან ნაწილად სცა აბრაჰამ, პირველად ითარგმანების"მეუფჱ სიმართლისაჲ", მერმე - "მეუფჱ სალემისაჲ", რომელ არს მეუფჱ მშჳდობისაჲ,

³უმამოჲ, უდედოჲ, ნათესავ-მოუჴსენებელი; არცა დასაბამი დღეთაჲ, არცა აღსასრულიცხოვრებისაჲ აქუს, მიმსგავსებულ არს ძესა ღმრთისასა და ჰგიეს იგი მღდელადსამარადისოდ.

⁴იხილეთ-ღა, რაბამ იყო ესე, რომელსა-იგი ათეული მისცა აბრაჰამ რჩეულთა მათგანიმამათმთავარმან მან.

⁵და რომელნი-იგი ლევის ძეთაგანნი მღდელობასა მიიღებენ, მცნებაჲ აქუს ათეულისამიღებაჲ ერისაგან მსგავსად შჯულისა, ესე იგი არს ძმათაგან თჳსთა და გამოსრულთა მათგანღა წელთააბრაჰამისთა.

⁶ხოლო ნათესავ-მოუჴსენებელსა მას მათგან ათეული მისცა აბრაჰამ, და რომელსა-იგიაღთქუმაჲ მოეღო, აკურთხა.

⁷თჳნიერ ყოვლისა ცილობისა და უმცირჱსი იგი უმჯობჱსისაგან იკურთხა.

⁸და აქა რომელნი მოწყდებიან კაცნი, ათეულსა მიიღებენ; ხოლო მუნ წამებულ არს,ვითარმედ ცხოველ არს,

⁹და რაჲთა მოკლედ ვთქუათ, აბრაჰამისთჳს და ლევიცა, რომელი ათეულსა მიიღებს,ათეულადვე შეწირულ არს;

¹⁰რამეთუ წელთაღა შინა მამისათა იყო, რაჟამს შეემთხჳა მას მელქისედეკ.

¹¹უკუეთუმცა განსრულებაჲ ლევიტელთაგან მღდელობისაჲ იყო, - რამეთუ ერი იგი მასზედა შჯულ-დებულ არს, - რაჲ საჴმარ იყო წესსა მას ზედა მელქისედეკისსა სხუაჲ აღდგინებადმღდელი და არა წესსა მას ზედა აჰრონისსა თქუმად?

¹²რამეთუ ცვალებასა თანა მღდელობისასა ჩას, ვითარმედ შჯულისაჲცა ცვალებაჲ იყოს,

¹³რომელსა ზედა თქუმულ არს ესე: სხჳსა ნათესავისამან დაიპყრა, რომლისაგანი არასადასაკურთხეველსა წარდგომილ იყო.

¹⁴წინაჲსწარ ჩას, რამეთუ იუდაჲს ნათესავისაგან აღმოგჳცენდა უფალი ჩუენი, რომლისანათესავისაჲ მღდელობისათჳს არაჲ აჴსენა მოსემან.

¹⁵და უმეტჱსადღა ცხად არს, უკუეთუ მსგავსად მელქისედეკისსა აღდგეს სხუაჲმღდელთმოძღუარი,

¹⁶რომელი არა შჯულისა მისებრ მცნებისა ჴორციელისა იყოს, არამედ ძალისა მისებრცხოვრებისა წარუვალისა.

¹⁷რამეთუ ეწამების: შენ ხარ მღდელ უკუნისამდე წესსა მას ზედა მელქისედეკისსა.

¹⁸რამეთუ შეურაცხ-იქმნების პირველი იგი მცნებაჲ უძლურებისა მისისათჳს დაურგებებისა,

¹⁹რამეთუ არარაჲ სრული საქმჱ ქმნა შჯულმან; ხოლო შემოსლვაჲ უმჯობჱსისა სასოებისაჲ,რომლისაგან მივეახლებით ღმერთსა.

²⁰და რაოდენ არა თჳნიერ ფიცისა, - რამეთუ რომელნიმე თჳნიერ ფიცისა იყვნეს;

²¹ხოლო ესე - ფიცით მის მიერ, რომელმან-იგი ჰრქუა მას: ფუცა უფალმან და არა შეინანოს;შენ ხარ მღდელ უკუნისამდე წესსა მას ზედა მელქისედეკისსა, -

²²ესოდენისა და უმჯობჱსისა აღთქუმისა იქმნა თავს-მდებ იესუ.

²³და რომელნიმე მრავალნი არიან მღდელად დადგინებულ სიკუდილისაგან დაყენებითა დადგრომად.

²⁴ხოლო ამას წარუვალი აქუს მღდელობაჲ იგი უკუნისამდე.

²⁵რომლისაგანცა ცხოვრებად სრულად შემძლებელ არს მათა, რომელნი-იგი მოუვლენ მისმიერ ღმერთსა, მარადის ცხოველ არს მეოხად მათთჳს.

²⁶შე-ვე ესევითარი-ჰგვანდა ჩუენდა მღდელთმოძღუარი: წმიდაჲ, უმანკოჲ, შეუგინებელი,განშოვრებული ცოდვათაგან და უმაღლჱსი ცათაჲ,

²⁷რომელსა არა უჴმს დღითი დღედ, ვითარცა მღდელთმოძღუართა მათ, პირველად თჳსთაცოდვათათჳს მსხუერპლისა შეწირვაჲ და მერმე ერისათჳს, ხოლო თავადმან ერთ-გზის ყო ესე, თავითჳსი შეწირა.

²⁸რამეთუ შჯულმან კაცნი დაადგინნა მღდელად, რომელთა აქუნდა უძლურებაჲ, ხოლოსიტყუამან მან ფიცისამან, რომელ-იგი სჯულისა შემდგომად იყო, - ძჱ, უკუნისამდე განსრულებული.