Read ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები ებრაელთა მიმართ 9 Bible Online

ებრაელთა მიმართ 9 - ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები bible

ებრაელთა მიმართ 9

¹რამეთუ აქუნდა პირველსა მას შჯულსა სამართალი მსახურებათაჲ წმიდაჲ იგი სოფლისაჲ;

²კარავი აღმართებულ იყო პირველი, რომელსა შინა სასანთლენი იგი და ტაბლაჲ დადაგებაჲ იგი პურისაჲ, რომელსა ერქუა "წმიდა".

³მერმე შემდგომად კრეტსაბმელი იგი კარვისაჲ, რომელსა ერქუა "წმიდაჲ წმიდათაჲ".

⁴ოქროჲსაჲ აქუნდა სასაკუმევლე და კიდობანი იგი შჯულისაჲ, შემოსილი გარჱთ, შინაჲთოქროჲთა, რომელსა შინა იყო ტაკუკი ოქროჲსაჲ, სავსჱ მანანაჲთა, და კუერთხი იგი აჰრონისი, რომელგანედლდა, და ფიცარნი იგი შჯულისანი,

⁵ზედა კერძო მისა ქერობინი დიდებისაჲ, რომელი აგრილობდა სალხინებელსა მას;რომელთათჳს არა არს აწ თითოეულად სიტყუად.

⁶და ესე ესრჱთ აღმართებულ იყო, გარეშესა მას კარავსა მარადის შევლენედ მღდელნი დამსახურებასა მას აღასრულებედ.

⁷ხოლო შინაგანსა მას ერთ-გზის წელიწადსა მღდელთმოძღუარი იგი ხოლო შევიდის და არათჳნიერ სისხლისა, რომელ-იგი შეწირის თავისა თჳსისათჳს და ერისა უმეცრებისათჳს.

⁸ესე უწყებითა სულისა წმიდისაჲთა, რამეთუ არღა გამოჩინებულ იყო წმიდათა იგი გზაჲ,რამეთუ პირველისაჲღა მის აქუნდა წესი.

⁹რომელ-იგი იგავი იყო ჟამისა მის მოწევნადისაჲ, რომელსა შინა შესაწირავნი დამსხუერპლნი შეიწირვოდეს, ვერ შემძლებელ იყვნეს გულითად სრულ-ყოფად შემწირველსა მას,

¹⁰გარნა საჭმელთა ზედა ხოლო და სასუმელთა და თითო-პირითა ბანითა დასამართალითა ჴორცთაჲთა ვიდრე ჟამადმდე განგებისა მის მოწევნისა.

¹¹ხოლო ქრისტჱ მოვიდა, მღდელთმოძღუარი იგი ყოფადთა მათ კეთილთაჲ, უფროჲსითამით და უსრულჱსითა კარვითა, ჴელით უქმნელითა, ესე იგი არს, არა ამის დაბადებულისაჲთა,

¹²არცა სისხლითა ვაცთა და ზუარაკთაჲთა, არამედ თჳსითა სისხლითა შევიდა ერთ-გზისსიწმიდესა მას და საუკუნჱ გამოჴსნაჲ პოვა.

¹³უკუეთუ სისხლი იგი ვაცთაჲ და კუროთაჲ და ნაცარი იგი დიაკეულთაჲ, რომელიეპკურებოდა შეგინებულთა მათ და განსწმედდა მსგავსად ჴორცთა მათ განწმედისა,

¹⁴რაოდენ უფროჲს სისხლმან ქრისტჱსმან, რომელმან-იგი სულითა მით წმიდითასაუკუნოდ შეწირა თავი თჳსი უბიწოდ ღმრთისა, განწმიდნეს გონებანიცა თქუენნი მკუდართაგანსაქმეთა მსახურებად ღმრთისა ცხოველისა!

¹⁵და ამისთჳს ახლისა აღთქუმისა შუვა-მდგომელ არს, რაჲთა სიკუდილი რაჲ მოიწიოსგამოსაჴსრად პირველისა მის შჯულისა გარდასრულთა, აღთქუმაჲ იგი მოიღონ ჩინებულთა მათსაუკუნისა მის მკჳდრობისათა.

¹⁶სადა-იგი წიგნის წერაჲ არს, სიკუდილი უნებლიად ზედა-აც წიგნის მწერალსა მას,

¹⁷რამეთუ წიგნი დაწერილი შემდგომად მკუდართა მტკიცე არს; უკუეთუ არა, ვერსადამტკიცე არნ, ვიდრე ცოცხალღა არნ წიგნის მწერალი იგი.

¹⁸რომლისაგან არცა პირველი იგი თჳნიერ სისხლისა განახლდებოდა.

¹⁹რამეთუ ითქუნეს ყოველნი იგი მცნებანი მსგავსად შჯულისა მოსჱს მიერ ყოვლისამიმართ ერისა, ვითარმედ მოიღის სისხლი იგი ზუარაკთაჲ და ვაცთაჲ წყალსა თანამატყლითა მეწამულითა და უსუპითა, მას წიგნსა და ყოველსა ერსა აპკურის

²⁰და თქჳს: ესე სისხლი აღთქუმისაჲ, რომელ გამცნო თქუენ ღმერთმან.

²¹თჳთ მას კარავსა და ყოველსა მას ჭურჭელსა სამსახურებელსა ეგრევე მსგავსად სისხლიასხურის.

²²და ყოველივე იგი სისხლითა განწმიდნებოდა მსგავსად შჯულისა მის, და თჳნიერსისხლისა დათხევისა არა იყო მოტევებაჲ.

²³აწ უკუეთუ სახენი იგი ზეცისათანი ამით განწმდებიან, არამედ იგი ზეცისანიუმჯობჱსითა მსხუერპლითა არიან ამათსა.

²⁴რამეთუ არა ჴელით ქმნულთა სიწმიდეთა შევიდა ქრისტჱ სახედ ჭეშმარიტთა მათ,არამედ თჳთ მათ ცათა, აწვე ჩუენებად პირსა ღმრთისასა ჩუენთჳს,

²⁵არა თუ რაჲთა მრავალ-გზის შეწიროს თავი თჳსი, ვითარცა-იგი მღდელთმოძღუარიშევიდის წელიწადსა ერთ-გზის სიწმიდესა მას სისხლითა სხჳსაჲთა;

²⁶უკუე ჯერ-ვიდრემე-იყო მისა ვნებაჲ მრავალ-გზის სოფლის დაბადებითგან;ხოლო აწ ერთ-გზის აღსასრულ ჟამთასა შეურაცხის-ყოფად ცოდვათა მსხუერპლითა თჳსითა გამოჩნდა.

²⁷და ვითარცა-იგი წინა-უც კაცთა ერთ-გზის სიკუდილი და მისა შემდგომად საშჯელი,

²⁸ეგრეცა ქრისტჱ ერთ-გზის შეიწირა მრავალთათჳს აღსაჴოცელად ცოდვათა, ხოლომეორედ თჳნიერ ცოდვისა გამოეცხადოს, რომელნი-იგი მოელიან მას მაცხოვრად სარწმუნოებით.