Read ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები 1 პეტრეს წერილი 2 Bible Online

1 პეტრეს წერილი 2 - ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები bible

1 პეტრეს წერილი 2

¹განიშორეთ ყოველი უკეთურებაჲ და ყოველი ზაკუვაჲ დაორგულებაჲ და შური და ყოველივე ძჳრის სიტყუაჲ.

²ვითარცა აწინდელ შობილთა ყრმათა უზაკუველი იგი სძჱ გსუროდენ, რაჲთა მასშინა აღორძნდეთ ცხორებად.

³უკუეთუ გემოჲ გიხილავს, რამეთუ ტკბილ არს უფალი,

⁴რომელსა-ეგე მოუჴედით ლოდსა ცხოველსა, რომელი-იგი კაცთაგან შეურაცხ-იქმნა, ხოლო ღმრთისაგან რჩეულ და პატიოსან.

⁵და თქუენცა, ვითარცა ლოდნი ცხოველნი აღიშჱნებით სახლად სულიერად,სამღდელოდ წმიდად, შესაწირავად სულიერთა მსხუერპლთა სათნოდ ღმრთისა იესუ ქრისტჱს მიერ.

⁶რამეთუ წერილ არს წიგნსა: აჰა დავსდებ სიონს შინა ლოდსა საკიდურსა,რჩეულსა, პატიოსანსა და რომელსა ჰრწმენეს იგი, არა რცხუენეს.

⁷თქუენდა არს პატივი მორწმუნეთა მაგათ ხოლო ურწმუნოთა - ლოდი რომელშეურაცხ-ყვეს მაშჱნებელთა. იგი იქმნა თავ კიდეთა და ლოდი შებრკოლებისაჲ და კლდჱ საცთურისაჲ,

⁸რომელნი შებრკოლდებიან სიტყუასა მას ურჩებით, რომელსაცა ზედა დაესხნეს.

⁹ხოლო თქუენ, ნათესავი რჩეული, სამეუფოჲ სამღდელოჲ, თესლი წმიდაჲ, ერიმოგებული, რაჲთა სათნოებასა მიუთხრობდეთ, რომელმან ბნელისაგან გიწოდა თქუენ საკჳრველსა მასნათელსა მისსა,

¹⁰რომელნი-ეგე ოდესმე არა ერ ღმრთის, ხოლო აწ ერნი ღმრთისანი ხართ,რომელნი-ეგე არა შეწყნარებულ, აწ შეეწყალენით.

¹¹საყუარელნო, გლოცავ თქუენ, ვითარცა მწირთა და წარმავალთა, განეშორენითჴორციელთაგან გულის თქუმათა, რომელნი ეწყვებიან სულსა.

¹²სლვაჲ თქუენი წარმართთა შორის გაქუნდინ კეთილი, რაჲთა რომლისათჳს-იგიძჳრსა იტყჳან თქუენთჳს, ვითარცა ძჳრის მოქმედთასა, კეთილთაგან საქმეთა შეიჭუდენ და ადიდებდენღმერთსა დღესა მას მოხედვისასა.

¹³დაემორჩილენით ყოველსა კაცობრივსა დაბადებულსა უფლისათჳს, გინა თუმეფესა, რამეთუ ყოველთა ზედა არს,

¹⁴გინა თუ მთავართა, ვითარცა მის მიერ მოვლინებულთა შურის მეძიებელადბოროტის მოქმედთათჳს და მაქებელად კეთილის მოქმედთათჳს,

¹⁵დაყოფად პირთა კაცთა უგუნურთა უმეცრებასა.

¹⁶ვითარცა აზნაურნი და ნუ ვითარცა საფარველად გაქუნ უკეთურებისა აზნაურებაჲ ეგე, არამედ ვითარცა მონანი ღმრთისანი

¹⁷ყოველთა პატივ-სცემდით, ძმათა ჰყუარობდით, ღმრთისა გეშინოდენ, მეფესაპატივ-სცემდით.

¹⁸მონანი დაემორჩილენით ყოვლითა მოშიშებითა უფალთა თჳსთა, ნუ ხოლოსახიერთა და ტკბილთა, არამედ უსახურთაცა.

¹⁹რამეთუ ესე არს მადლი ღმრთისაგან: უკუეთუ გონებისათჳს კეთილისადავითმინით მწუხარებაჲ, ევნებინ თუ სიცრუვით.

²⁰რომელი უმჯობჱს არს, უკუეთუ ვცოდვიდეთ და ვიქეჯნებოდით დამოვითმენდეთ? არამედ უკუეთუ კეთილსა იქმოდით და გევნებოდის და მოითმენდეთ, ესე მადლიღმრთისაგან არს.

²¹იჩინენითვე ამისთჳს, რამეთუ ქრისტემანცა ივნო თქუენთჳს და თქუენ დაგიტევაჴელით წერილი, რაჲთა შეუდგეთ კუალთა მისთა,

²²რომელმან-იგი ცოდვაჲ არა ქმნა, არცა იპოვა ზაკუვაჲ პირსა მისსა;

²³რომელი იგინებოდა და იგი არავის აგინებდა, ევნებოდა და არავის უთქუმიდა,მიეცა მსაჯულსა სიცრუვით;

²⁴რომელმან ცოდვანი ჩუენნი თავს-ისხნა ჴორცითა თჳსითა ძელსა ზედა, რაჲთაცოდვასა განვეშორნეთ და სიმართლით ვცხონდებოდით, რომლისა-იგი წყლულებითა განვიკურნენით.

²⁵იყვენით, ვითარცა ცხოვარნი შეცთომილნი, არამედ მოქცეულ ხართ აწ მწყემსისამის და მოღუაწისა სულთა თქუენთაჲსა.