Read ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები 1 პეტრეს წერილი 4 Bible Online

1 პეტრეს წერილი 4 - ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები bible

1 პეტრეს წერილი 4

¹ქრისტემან რაჲ ივნო ჴორცითა და თქუენცა იგივე გონებაჲ შეიჭურეთ, რომელმანივნო ჴორცითა, დაცხრომილ არს ცოდვისაგან,

²რაჲთა არღარა იყოს კაცთა გულის თქუმასა, არამედ ნებითა ღმრთისაჲთა ნეშტნიიგი ჴორციელებისა ჟამნი ცხორებად.

³კმა არიან წარსრულნი იგი ჟამნი ნებისაებრ წარმართთაჲსა საქმედ, რომელნი-იგი ვლენან არაწმიდებითა და გულის თქუმითა, მთრვალობითა, სიმღერითა, შუებითა დაუჯეროჲთა კერპთ-მსახურებითა.

⁴რომლისაგან უკჳრს არა თანა-სრბაჲ თქუენი მასვე არაწმიდებისა აღრევასა დაჰგმობენ.

⁵რომელთა სიტყუაჲ მიუგონ მას, რომელ-იგი განმზადებულ არს განშჯადცხოველთა და მკუდართა.

⁶რამეთუ ამისთჳს ესმა მკუდართა, რაჲთა ისაჯნენ კაცობრივ ჴორცითა დაცხონდენ ღმრთისა მიერ სულითა.

⁷ყოველთა დასასრული მოიწია; განიწმიდენით, განიფრთხვეთ ლოცვად.

⁸ყოვლისა წინა ურთიერთას სიყუარული განმარტებული გაქუნდინ, რამეთუსიყუარულმან დაფარის სიმრავლჱ ცოდვათაჲ.

⁹სტუმართ მოყუარე იყვენით ურთიერთას თჳნიერ დრტჳნვისა.

¹⁰კაცად-კაცადმან, ვითარცა მიიღო ღმრთისაგან მადლი, მას ეგრევე ურთიერთასამსახურებდით, ვითარცა კეთილნი მნენი მრავალ-ფერისა მის ნიჭისა ღმრთისანი.

¹¹რომელ-იგი ვინმე იტყოდის სიტყჳთა ღმრთისაჲთა. რომელი მსახურებდეს,ვითარცა ძალისაგან, რომელსა მოსცემს ღმერთი, რაჲთა ყოველსა შინა იდიდებოდის ღმერთი ქრისტეიესუჲს მიერ, რომლისაჲ არს დიდებაჲ და ძალი უკუნისამდე, ა~ნ.

¹²საყუარელნო, ნუ გიკჳრნ თქუენ თანა განჴურვებაჲ ეგე, რომელი განსაცდელადიქმნის თქუენ თანა, რეცათუ უცხოჲ (რაჲ)მე შეგემთხჳოს თქუენ.

¹³არამედ რავდენ-ეგე ეზიარებით ვნებათა ქრისტჱსთა, გიხაროდენ, რაჲთაგამოჩინებასაცა დიდებისა მისისასა გიხაროდის და მხიარულ იყუნეთ.

¹⁴უკუეთუ იყუედრებით სახელისათჳს უფლისა, ნეტარ ხართ, რამეთუ დიდებისასული ღმრთისაჲ თქუენ ზედა განსუენებულ არს.

¹⁵ნუმცა ვის თქუენგანსა ევნების, ვითარცა კაცის-მკლველსა, გინა მპარავსა, გინაძჳრის მოქმედსა, გინა ვითარცა უცხოჲსა მოღუაწესა;

¹⁶უკუეთუ ვითარცა ქრისტიანესა, ნუ ჰრცხუენინ, არამედ ადიდებდინ ღმერთსასახელითა მისითა.

¹⁷რამეთუ ჟამი პირველად საშჯელისაჲ სახლისაგან ღმრთისა იწყოს, უკუეთუპირველად ჩუენგან, რაჲ-მე იყოს აღსასრული ურჩთა მათ სახარებისა ღმრთისათაჲ?

¹⁸და უკუეთუ მართალი ძნიად განერეს, უღმრთოჲ იგი და ცოდვილი სადა-ღა ჩნდეს?

¹⁹ამიერითგან რომელთა ევნებოდის ნებითა ღმრთისაჲთა სარწმუნოებისადამბადებელსა შეჰვედრნედ სულნი თჳსნი საქმითა კეთილითა.