Read ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები 2 პეტრეს წერილი 2 Bible Online

2 პეტრეს წერილი 2 - ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები bible

2 პეტრეს წერილი 2

¹იყუნეს ცრუ-წინაწარმეტყუელნიცა ერსა შორის, ვითარცა-ეგე თქუენ შორისყოფად არიან ცრუ-მოძღუარნი, რომელთა-იგი შემოიღონ წვალებაჲ წარწყმედისაჲ დაგანმათავისუფლებელსა უფალსა მათსა უვარ-ჰყოფდენ და მოიზიდვიდენ თავისა თჳსისათჳს მსთუადწარწყმედასა.

²და მრავალნი შეუდგენ მათსა მას არაწმიდებასა, რომელთაგან გზაჲ იგიჭეშმარიტებისაჲ იგმებოდის.

³და ანგაჰრებითა და ტყუვილისა სიტყჳთა თქუენ გექცეოდიან, რომელთა-იგისაშჯელი პირველითგან არა დასცხრების და წარსაწყმედელსა მათსა არა ჰრულის.

⁴უკუეთუ ღმერთმან ანგელოზთა მათ შეცოდებულთა არა ჰრიდა,არამედ ჯაჭუებითა მით წყუდიადისაჲთა შეაყენნა და მისცნა იგინი სატანჯველად ტანჯვითადამარხვად.

⁵და პირველსა მას სოფელსა არავე ჰრიდა, არამედ მერვჱ ნოვე, სიმართლისაქადაგი, დაჰმარხა და წყლით რღუნაჲ იგი უღმრთოთა მათ სოფელსა მოაწია.

⁶და ქალაქები იგი სოდომელთაჲ (და) გამორელთაჲ დაწუა და დააქცია და დასაჯადა სახედ მერმეთა მათ უღმრთოთათჳს დადვა.

⁷და მართალი ლოთ, დაწუნებული შორის უწესოთა მათ სიბილწით მავალთაჲსაიჴსნა.

⁸რამეთუ ხედვითა და სმენითა მართალი იგი დამკჳდრებულ რაჲ იყო მათ შორის,დღითი-დღედ სული იგი მისი მართალი უჯეროჲსა მის საქმეთაგან იტანჯებოდა.

⁹იცის უფალმან ღმრთის მსახურთაჲ მათ განსაცდელისაგან ჴსნაჲ, ხოლო ცრუნი იგი დღესა მას საშჯელისასა ტანჯვასა შინა დაიმარხნეს.

¹⁰უფროჲს-ღა კადნიერნი და თავჴედნი დიდებათათჳს არა ძწიან, არამედ ჰგმობენ.

¹¹სადა-ღა ანგელოზნი ძლიერნი ძალითა, რომელნი უფროჲს არიან, ვერ მოაწიიანმათ ზედა უფლისა მიერ გმობისა საშჯელი.

¹²ხოლო ესენი, ვითარცა პირუტყუნი საცხოვარნი, შობილნი ბუნებითმოსასრველად და განსარყუნელად, რომელ-იგი არა იციან და ჰგმობენ და ჴრწნილებითა მათითაგანირყუნენ.

¹³და მოიღონ სასყიდელი სიცრუვისა მათისაჲ. გულის თქუმაჲ იგი შეურაცხიეს,ვითარცა დღჱ შუებისაჲ . შეგინებულნი და ბიწიერნი იშუებენ სიყუარულსა შინა მათსა და თქუენშეგცხრებიან.

¹⁴თუალნი ასხენ სავსენი მრუშებითა, დაუცხრომელითა ცოდვითა, შეიტყუვიანსულთა დაუმტკიცებელთა. გულნი ჰქონან წურთილნი ანგაჰრებითა, წყევისა შვილნი.

¹⁵დაუტევეს წრფელი გზაჲ და შესცთეს, შეუდგან იგინი გზასა მას ბალამისბოსორელისასა, რომელმან-იგი სასყიდელი სიცრუვისაჲ შეიყუარა.

¹⁶მამხილებელად აქუნდა თჳსისა უშჩულოებისა კარაული უტყჳ, რომელიკაცობრივითა ჴმითა იტყოდა და დააყენა წინაწარმეტყუელისაჲ მის უგუნურებაჲ.

¹⁷ესე არიან წყარონი ურწყულნი და არმურნი ქარითა მიმოტაცებულნი,რომელთათჳს წყუდიადი იგი ბნელისაჲ დამარხულ არს.

¹⁸რამეთუ გარდარეულსა მას ამაოებისასა იტყჳან და აიძულებენ გულის თქუმასაჴორცთა ბილწებასა მათ, რომელნი-იგი მცირედ განრინებულ არიან საცთურისაგანსლვისა.

¹⁹აზნაურებასა რასმე აღუთქუმენ და იგინი მონანი არიან ხრწნილებისანი.რომლისაგან-იგი ვინ მოუძლურდეს, მისაცა მონა არნ.

²⁰უკუეთუ რომელნი-იგი განრინებულ იყუნეს შეგინებისაგან ამის სოფლისამეცნიერებითა უფლისა ჩუენისა და მაცხოვრისა იესუ ქრისტჱსითა და მასვე კუალად აღერივნეს დამოუძლურდეს, ექმნა მათ უკუანაჲსკნელი იგი უძჳრეს პირველისა.

²¹უმჯობეს იყო მათა, იცნავე თუმცა არა გზაჲ იგი ჭეშმარიტებისაჲ, ვიდრეცნობასა და მართუკუნ ქცევასა მოცემულისა მისგან მათა წმიდისა მცნებისა.

²²შემთხჳა მათ ჭეშმარიტისა მისებრ იგავისა: ძაღლი მიექცა თჳსსანათხევარსა და ღორი იმწუბა საგორელსა მწჳრისასა.