Read ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები 1 იოანე 4 Bible Online

1 იოანე 4 - ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები bible

1 იოანე 4

¹საყუარელნო, ნუ ყოველი სული გრწამნ, არამედ გამოიცადენით სულნი, უკუეთუღმრთისაგან იყუნენ, რამეთუ მრავალნი ცრუ-წინაწარმეტყუელნი გამოსრულ არიან სოფლად.

²ამით საცნაურ არს სული ღმრთისაჲ: ყოველმან სულმან რომელმან აღიაროს იესუქრისტჱ ჴორციელად მოსრული, იგი ღმრთისაგანი არს;

³და ყოველმან სულმან რომელმან არა აღიაროს იესუ ჴორციელად მოსრული, იგიარა ღმრთისაგანი არს. და ესე იგი არს ანტექრისტჱსთჳს რომელ გასმიეს, ვითარმედ მოსულად არს დააწცა სოფელსა შინა არს.

⁴ხოლო თქუენ ღმრთისაგანნი ხართ, შვილნო, და გიძლევიეს მათ(და); რამეთუუფროჲს არს, რომელი თქუენ შორის არს, ვიდრე-ღა რომელი-იგი სოფელსა შორის არს.

⁵იგინი სოფლისაგანნი არიან, ამისთჳსცა სოფლისასა იტყჳან და სოფელი ისმენსმათსა.

⁶ხოლო ჩუენ ღმრთისაგანნი ვართ; რომელმან იცოდის ღმერთი, ისმინოს ჩუენი;რომელი არა იყოს ღმრთისაგანი, მან არა ისმინოს ჩუენი. ამის გამო უკუე ვცნათ სული ჭეშმარიტებისაჲდა სული მაცთურებისაჲ.

⁷საყუარელნო ჩემნო, ვიყუარობდეთ ურთიერთას, რამეთუ სიყუარულიღმრთისაგან არს და ყოველი რომელი ჰყუარობდეს, ღმრთისაგან შობილ არს და იცის ღმერთი.

⁸რომელსა არა უყუარდეს, მან არა იცის ღმერთი, რამეთუ ღმერთი სიყუარულიარს.

⁹ამით გამოცხადნა სიყუარული ღმრთისაჲ ჩუენ შორის, რამეთუ ძჱ თჳსი მხოლოდშობილი მოავლინა ღმერთმან სოფლად, რაჲთა ვცხონდეთ მის მიერ.

¹⁰ამით ჩანს სიყუარული, არა თუ ჩუენ შევიყუარეთ ღმერთი, არამედმან პირველად შემიყუარნა ჩუენ და მოავლინა ძჱ თჳსი მლხინებელად ცოდვათა ჩუენთა.

¹¹საყუარელნო, უკუეთუ ღმერთმან ესრეთ შემიყუარნა ჩუენ და ჩუენცა თანა-გუაცურთიერთას სიყუარული.

¹²ღმერთი არასადა (ვის) უხილავს. უკუეთუ იყუარობდეთ ურთიერთას, ღმერთიჩუენ შორის არს და სიყუარული მისი ჩუენ შორის აღსრულებულ არს.

¹³ამით უწყოდით, რამეთუ მის თანა ვჰგიეთ და იგი ჩუენ შორის, სულისამისისაგან მომცა ჩუენ.

¹⁴და ჩუენ ვიხილეთ და ვწამებთ, რამეთუ მამამან მოავლინა (ძჱ) მაცხოვრადსოფლისა.

¹⁵რომელმან აღიაროს, რამეთუ იესუ არს ძჱ ღმრთისაჲ, ღმერთი მის თანა არს დაიგი ღმრთისა თანა.

¹⁶და ჩუენ ვიცანთ და გურწამს სიყუარული, რომელი აქუს ღმერთსაჩუენდა მომართ. ღმერთი სიყუარული არს და რომელი ეგოს სიყუარულსა ზედა, იგი ღმრთისა თანაჰგიეს და ღმერთი მის თანა.

¹⁷ამით აღსრულებულ არს სიყუარული ჩუენ თანა, რაჲთა განცხადებულებაჲგუაქუნდეს დღესა მას საშჯელისასა, რამეთუ ვითარცა-იგი თავადი არს, ეგრეცა ჩუენ ვართ სოფელსამას.

¹⁸შიში არა არს სიყუარულსა თანა. არამედ სრულმან სიყუარულმან გარეგანდევნის შიში, რამეთუ შიშსა ტანჯვაჲ აქუს, ხოლო მოშიში იგი არა სრული არს სიყუარულსა ზედა.

¹⁹ჩუენ ვიყუარობდეთ, რამეთუ ღმერთმან პირველად შემიყუარნა ჩუენ.

²⁰უკუეთუ ვინმე თქუას: მიყუარს ღმერთი, და ძმაჲ თჳსი სძულდეს, იგი მტყუარიარს; რომელსა არა უყუარდეს ძმაჲ თჳსი რომელი იხილა, ღმერთი რომელი არა იხილა, ვერ ჴელ-ეწიფების შეყუარებად.

²¹და ესე მცნებაჲ მოვიღეთ მისგან, რაჲთა რომელსა უყუარდეს ღმერთი, უყუარდეს ძმაჲცა თჳსი.