Read ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები გამოცხადება 13 Bible Online

გამოცხადება 13 - ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები bible

გამოცხადება 13

¹და დავდეგ მე ქჳშასა ზედა ზღჳსასა და ვიხილე მჴეცი ერთი აღმომავალი ზღჳთ,რომელსა აქუნდეს ათნი რქანი და შჳდნი თავნი და რქათა ზედა მისთა ათნი გჳრგჳნნი და თავთა ზედამისთა სახელნი გმობისანი.

²და მჴეცი იგი, რომელ ვიხილე, იყო მსგავსი ვეფხისაჲ, და ფერჴნი მისნი, ვითარცადათჳსანი, და პირი მისი, ვითარცა პირი ლომისაჲ. და მისცა მას ვეშაპმან მან ძალი თჳსი და საყდარითჳსი და ჴელმწიფებაჲ დიდი.

³და ერთი თავთა მისთაგანი, რომელი-იგი დაკლულ იყო სიკუდილდ და წყლულებაჲიგი სიკუდილისა მისისაჲ განიკურნა. და დაუკჳრდა ყოველსავე ქუეყანასა მჴეცისა მისთჳს.

⁴და თაყუანის-სცეს ვეშაპსა მას, რომელმანცა მისცა ჴელმწიფებაჲ იგი მჴეცსა მას; დათაყუანის-სცეს მჴეცსა და იტყოდეს: ვინ არს მსგავს მჴეცისა მის? ვინ შემძლებელ არს ბრძოლად მისა?

⁵და მიეცა მას პირი დიდად მეტყუელი და მგმობარი, და მიეცა მას ჴელმწიფებაჲ ყოფადბრძოლისა ორმეოც და ორ თთუე.

⁶და აღაღო პირი თჳსი გმობად ღმრთისა მიმართ, გმობად სახელისა მისისა დასამკჳდრებელისა მისისა და ცათა შინა დამკჳდრებულთა მათ.

⁷და მიეცა მას ბრძოლისაცა-ყოფად წმიდათა მიმართ და ძლევად მათდა; მიეცა მასჴელმწიფებაჲ ყოველსა ზედა ტომსა და ერსა და ენასა და ნათესავსა.

⁸და თაყუანის-სცენ მას ყოველთა მკჳდრთა ქუეყანისათა, რომელთა სახელები არადაწერილ არს დასაბამითგან სოფლისაჲთ წიგნსა მას ცხორებისასა კრავისა მის დაკლულისა.

⁹რომელსა ჰქონან ყურნი, ისმინენ.

¹⁰რომელსა აქუს ტყუეობაჲ, წარვალს ტყუეობად; რომელი მახჳლითა ჯერ-არს მისიმოკლვაჲ, მახჳლითა თჳსითა მოიკლას. აქა არს მოთმინებაჲ და სარწმუნოებაჲ წმიდათაჲ.

¹¹და ვიხილე სხუაჲ მჴეცი, აღმომავალი ქუეყანით, და აქუნდეს რქანი, მსგავსნი კრავისა,და ზრახვიდა, ვითარცა ვეშაპი.

¹²და ჴელმწიფებასა პირველისა მის მჴეცისასა ყოველსა იქმნ წინაშე მისსა და ჰყოფდაქუეყანასა და ყოველთა მკჳდრთა მისთა, რაჲთა თაყუანის-სცენ მჴეცსა მას პირველსა, რომლისაწყლულებაჲ სიკუდილისა მისისაჲ განიკურნა.

¹³და იქმნ სასწაულთა დიდთა, და რაჲთა ცეცხლი გარდამოჴდეს ზეცით წინაშე კაცთა.

¹⁴და აცთუნებს მკჳდრთა მათ, რომელნი არიან ქუეყანასა ზედა, სასწაულთა მათთჳს,რომელ მიეცნეს მას ქმნად წინაშე მჴეცისა მის, და ეტყჳს მკჳდრთა ქუეყანისათა, რაჲთა ქმნან ხატიმჴეცისაჲ მის, რომელსა-იგი აქუნდა წყლულებაჲ და ცხონდა მახჳლისაგან.

¹⁵და მიეცა მას სული მიცემად ხატსა მას მჴეცისასა, რაჲთა იტყოდის ხატი მჴეცისაჲ მისდა ქმნას. ყოველნი, რომელთა არა თაყუანის-სცენ ხატსა მჴეცისასა, მოიკლნენ.

¹⁶და ყვნეს ყოველნივე - მცირენი და დიდნი და მდიდარნი და გლახაკნი და აზნაურნი დამონანი -, რაჲთა მიიღონ ბეჭედი ჴელსა მათსა მარჯუენესა ზედა, ანუ შუბლსა ზედა მათსა.

¹⁷და რაჲთა არავის ჴელ-ეწიფებოდის სყიდად, ანუ განსყიდად, გარნა რომელთა აქუნდესბეჭედი სახელისა მჴეცისა მის, ანუ რიცხჳ სახელისა მისისაჲ.

¹⁸აქა არს სიბრძნჱ; რომელსა აქუს გონებაჲ, აღიპყარნ რიცხჳ იგი მჴეცისაჲ, რამეთუ რიცხჳკაცისაჲ არს რიცხჳ მისი ექუსას სამეოც და ექუს.