Read ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები გამოცხადება 5 Bible Online

გამოცხადება 5 - ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები bible

გამოცხადება 5

¹და ვიხილე მარჯუენით საყდართა ზედა მჯდომარისა მის წიგნი, დაწერილი შინაგან დაგარეგან, დაბეჭდული ბეჭდითა შჳდითა.

²და ვიხილე ანგელოზი ძლიერი, რომელი ქადაგებდა ჴმითა დიდითა, ვითარმედ: ვინ-მეღირს არს განღებად წიგნისა ამის და განჴსნად ბეჭედთა მისთა?

³და ვერვინ შემძლებელ იყო ზეცათა შინა, არცა ქუეყანასა ზედა, არცა უფსკრულთა შინაგანღებად წიგნისა მის და არცა მიხედვად მისა.

⁴და მე ვტიროდე ფრიად, რამეთუ არავინ იპოვა, რომელსამცა განეღო წიგნი იგი, ანუმცამიეხედნეს მისა.

⁵და ერთმან მღდელთა მათგანმან მრქუა მე: ნუ სტირ, აჰა ესერა სძლო ლომმანთესლისაგან იუდაჲსა, ძირმან დავითისმან, რომელმან აღაღოს წიგნი და შჳდნი იგი ბეჭედნი მისნი.

⁶და ვიხილე შორის საყდრისა და ოთხთა მათ ცხოველთა და მღდელთაჲსა კრავიმდგომარჱ, ვითარცა დაკლული. და აქუნდეს შჳდნი რქანი და შჳდნი თუალნი, რომელ არიან შჳდნი იგისულნი ღმრთისანი, რომელნი მოივლინებიან ყოველსავე ქუეყანასა.

⁷და მოვიდა და მიიღო წიგნი მარჯუენისაგან საყდართა ზედა მჯდომარისა.

⁸და რაჟამს მიიღო მან წიგნი იგი, ოთხნი იგი ცხოველნი და ოც და ოთხნი მღდელნიდავარდეს წინაშე კრავისა მის და აქუნდა თითოეულსა ათძალი და ლანკნანი ოქროჲსანი, სავსენისაკუმეველითა, რომელ არიან ლოცვანი წმიდათანი.

⁹და გალობდეს გალობასა ახალსა და იტყოდეს: ღირს ხარ შენ მიღებად წიგნისა მის დააღებად ბეჭედთა მისთა, რამეთუ დაიკალ და გჳყიდენ ჩუენ ღმრთისა სისხლითა შენითა ყოვლისაგანვეთესლისა და ენისა და ერთა და წარმართთა,

¹⁰და ჰყვენ იგინი ღმრთისა ჩუენისა მეფედ და მღდელად, და სუფევდენ იგინი ქუეყანასაზედა.

¹¹და ვიხილე და მესმა, ვითარცა ჴმაჲ ანგელოზთა მრავალთაჲ გარემო საყდრისა დაცხოველთა და მღდელთაჲსა. და იყო რიცხჳ მათი ბევრნი ბევრთანი და ათასნი ათასთანი,

¹²რომელნი იტყოდეს ჴმითა დიდითა: ღირს არს კრავი იგი დაკლული მიღებად ძალისადა სიმდიდრისა და სიბრძნისა და პატივისა და დიდებისა და კურთხევისა.

¹³და ყოველთავე დაბადებულთაჲ, რომელნი არიან ცათა შინა და ქუეყანასა ზედა დაუფსკრულთა შინა და ზღუათა, ყოველთაჲ მესმა, რომელნი იტყოდეს: რომელი ზის საყდართა ზედა დაკრავისა, კურთხევაჲ და პატივი და დიდებაჲ და სიმტკიცჱ უკუნითი უკუნისამდე. ამენ.

¹⁴და ოთხთა მათ ცხოველთა თქუეს: ამენ. და მღდელნი იგი დავარდეს და თაყუანის-სცეს.