Read ქართული ბიბლია, სრული ვერსია Sirach (Ecclesiasticus) 24 Bible Online

Sirach (Ecclesiasticus) 24 - ქართული ბიბლია, სრული ვერსია bible

Sirach (Ecclesiasticus) 24

¹სიბრძნე თავს განიდიდებს და თავის ხალხში იქება.

²უზენაესი საკრებულოში გახსნის ბაგეებს და მისი მხედრობის წინაშე შეიქებს თავს:

³მე გამოვედი უზენაესის პირიდან და ნის ლივით დავფარე დედამიწა.

⁴მწვერვალზე დავდგი კარავი და ჩემი ტახტი — სვეტზე ღრუბლისა.

⁵მარტომ მოვიარე ცარგვალი და მოვვლე სიღრმენი უფსკრულისა.

⁶ზღვის ტალღებსა და მთელი დედამიწის ზურგზე, ყველა ხალხსა და ტომზე განვავრცე ჩემი ძალა.

⁷ყველგან ვეძებდი, სად განმესვენა და ვის სამკვიდროში დამევანა.

⁸მაშინ მიბრძანა ყოვლის შემოქმედმა და ჩემმა დამბადებელმა, განსასვენი კარავი მომიჩინა და მითხრა: „იაკობში დაივანე და ისრაელში დამკვიდრდი.“

⁹საუკუნეთა უწინარეს, დასაბამითვე შემქმნა მე და უკუნისამდე არ დავმთავრდები.

¹⁰წმიდა კარავში ვმსახურებდი მის წინაშე და ასე დავმკვიდრდი სიონში.

¹¹ასევე მომასვენა თავის საყვარელ ქალაქში და იერუსალიმში დაეფუძნა ჩემი ძალაუფლება.

¹²ფესვი გავიდგი სახელგანთქმულ ხალხში, რომელიც წილად ხვდა უფალს.

¹³ავმაღლდი, როგორც კედარი ლიბანში და როგორც კიპარისი ერმონის მთაზე.

¹⁴ავმაღლდი, როგორც ფინიკი ენგადში და როგორც ვარდნარი იერიხოში, როგორც კენარი ზეთისხილი ველზე და როგორც ჭადარი, ავმაღლდი.

¹⁵კეთილსურნელება ვაკმიე, როგორც დარიჩინმა თუ ასპალათოსმა და, როგორც რჩეულმა გუნდრუკმა, ამო სურნელი მოვფინე, როგორც ხალბანემ, ონიქსმა თუ სტაკტემ, როგორც საკმევლის კვამლმა კარავში.

¹⁶გავშალე რტოები როგორც ტერებინთოსმა, დიდებისა და მადლის რტოებია ჩემი რტოები.

¹⁷მე ვშობე მადლი, როგორც ვაზმა, და ჩემმა ყვავილებმა გამოიღეს დიდებისა და სიუხვის ნაყოფი.

¹⁹მოდით ჩემთან, ჩემო მსურველნო, და გაძეხით ჩემი ნაყოფით.

²⁰რადგანაც ჩემი გახსენება თაფლზე უტკბესია და ჩემი ფლობა გოლეულზე უამესი.

²¹ჩემს მჭამელთ კვლავ მოშივდებათ და ჩემი მსმელნი კვლავაც იგრძნობენ წყურვილს.

²²ჩემს მსმენელთ არ შერცხვებათ და არ შესცოდავენ ჩემში მომუშავენი.

²³ყოველივე ეს წიგნია უზენაესი ღმერთის აღთქმისა, სჯული, მოსემ რომ გვიანდერძა, იაკობის საკრებულოს სამკვიდროდ.

²⁵ის გვავსებს სიბრძნით, როგორც ფისონი და როგორც ტიგროსი მწიფობისას.

²⁶ის გვავსებს გონიერებით, როგორც ევფრატი და როგორც იორდანე მკისას.

²⁷ის ასხივებს სწავლას, როგორც ნათელი და როგორც გეონი რთვლობისას.

²⁸პირველმა ვერ შეიცნო იგი სრულად და ასევე ვერ ჩასწვდება უკანასკნელიც.

²⁹რადგანაც ზღვაზე უვრცესია მისი აზრი და უფსკრულზე უღრმესი — მისი ზრახვა.

³⁰მე კი, როგრც რუსხმული და მდინარის არხი, წალკოტში გაველ,

³¹და ვთქვი: „მოდი, მოვრწყავ ჩემს ბაღს და ჩემს კვლებს დავარწყულებ.“ და, აი, ჩემი არხი მდინარედ იქცა, მდინარე კი — ზღვად.

³²კვლავ განთიადივით ვიბრწყინებ სწავლით და კიდით-კიდემდე მოვფენ მის ნათელს.

³³კვლავაც გამოვასხივებ სწავლას, როგორც ქადაგებას, და საუკუნოდ დავუტოვებ მას თაობებს.

³⁴ხომ ხედავთ, მარტო ჩემთვის კი არ მიღვწია, არამედ ყველა მძებნელისათვის.