Read ქართული ბიბლია, სრული ვერსია Letter of Jeremiah 1 Bible Online

Letter of Jeremiah 1 - ქართული ბიბლია, სრული ვერსია bible

Letter of Jeremiah 1

¹იმ ცოდვების გამო, რომლებითაც შესცოდეთ ღმერთს, ბაბილონელთა მეფე ნაბუქოდონოსორი ტყვეებად წაგასხამთ ბაბილონში.

²ბაბილონში რომ ჩახვალთ, დიდხანს, მრავალი წლის მანძილზე დარჩებით იქ, ვიდრე მეშვიდე თაობამდე, შემდეგ კი მშვიდობით გამოგიყვანთ იქიდან.

³მალე იხილავთ ბაბილონში ოქროს, ვერცხლისა და ხის ღმერთებს, რომლებსაც მხრებით დაატარებს ხალხი და რომლებიც შიშის ზარს სცემენ წარმართთ.

⁴ფრთილად იყავით, რომ თვითონაც უცხოელებს არ დაემსგავსოთ და მათსავით არ შეგიპყროთ შიშმა, როდესაც დაინახავთ ღმერთების სათაყვანებლად მათ წინაშე და მათ უკან ძირს განრთხმულ ბრბოს.

⁵არამედ გულში თქვით: შენ უნდა გცემდეთ თაყვანს, უფალო.

⁶რადგანაც თქვენთანაა ჩემი ანგელოზი და ის იფარავს თქვენს სულებს.

⁷მათი ენა ხელოსნის ხელითაა გამოთლილი, მათი ტანი კი — ოქროთი და ვერცხლით ნაფერი, მაგრამ ცრუნი არიან და ლაპარაკი არ შეუძლიათ.

⁸სამკაულთა მოყვარული ყმაწვილი ქალი რომ გინახავთ, ისე უმკობენ თავს ოქროსაგან ნაკეთები გვირგვინებით თავიანთ ღმერთებს.

⁹ზოგჯერ ისედაც ხდება, რომ ქურუმები თვითონვე ჰპარავენ ოქრო-ვერცხლს თავიანთ ღმერთებს და მას საკუთარი საჭიროებისათვის იყენებენ, ან კიდევ საროსკიპოებში ახარჯავენ მეძავებს.

¹⁰როგორც ადამიანებს, ისე ამკობენ სამოსით ოქროს, ვერცხლისა და ხის ღმერთებს, რომლებსაც ჟანგისა და ჩრჩილისგანაც კი ვერ დაუცავთ თავი,

¹¹თუმცაღა ძოწეულის მოსასხამი მოსავთ, რომლიდანაც გულმოდგინედ სწმენდენ მტვერს, სქლად რომ ედებად საკერპოში.

¹²ხელთ ქვეყნის მსაჯულებივით უპყრიათ კვერთხი, მაგრამ ისიც კი არ შეუძლიათ, რომ მათ წინაშე შემცოდეთ მზე დაუბნელონ.

¹³მარჯვენაში მახვილი და ცული ჩაუბღუჯავთ, მაგრამ არც ბრძოლის თავი აქვთ და არც იმისა, რომ ავაზაკებისგან დაიხსნან თავი.

¹⁴ამის მიხედვით შეიცნობთ, რომ ღმერთები არ არიან; მაშ, ნუ შეგეშინდებათ მათი.

¹⁵ვინაიდან როგორც გატეხილი ჭურჭელი აღარას არგია პატრონს, ისე მათი ღმერთებიც, საკერპოში რომ ჩამწკრივებულან,

¹⁶სადაც მტვრით ევსებათ თვალები, შემომსვლელთა ფეხს რომ მოჰყვება.

¹⁷მეფის შეურაცხმყოფელისა არ იყოს, ცხრაკლიტულში რომ ამწყვდევენ, როგორც სიკვდილ მისჯილს, ისე იცავენ ქურუმები მათ საკერპოებს კარ-ფანჯრებით, ბოქლომებით და ურდულებით, რომ ავაზაკებმა არ გაძარცვონ.

¹⁸მათ უფრო მეტ სანთელს უნთებენ, ვიდრე თავიანთ თავს, თუმცაღა ღმერთებს არც ერთის დანახვის თავი არ აქვთ.

¹⁹რაღა ისინი და რაღა სახლის კოჭები, მატლები რომ უხრავენ გულს; ასევე ხრავენ, მათი სამოსითურთ, ღმერთებსაც, მაგრამ ისინი ვერაფერსაც ვერ გრძნობენ.

²⁰საკერპოს კვამლს გაუმურავს მათი სახე.

²¹ღამურები, მერცხლები და ფრინველები, ხოლო ზოგჯერ კატებიც კი ასხდებიან თავსა და ტანზე.

²²ამით მიხვდებით, რომ ღმერთები არ არიან; მაშ, ნუ შეგეშინდებათ მათი.

²³თუ არავინ გაწმინდა სილამაზისათვის გარს შემოკრული ოქრო, ისიც აღარ ბრწყინავს; და როცა ასხამდნენ, მაშინაც ვერ გრძნობდნენ ამას.

²⁴მამასისხლად არიან ნაყიდნი, მაგრამ სული კი არ უდგათ.

²⁵მხრებზე მოუდგიათ უფეხონი, თავიანთ უმწეობას რომ ამჟღავნებენ კაცთა წინაშე, და შერცხვენილნი არიან მათი მსახურნიც, რადგან თუ კერპები ძირს დაუვარდათ, თავისით ხომ ვეღარ შესძლებენ წამოდგომას;

²⁶ხოლო თუ ვინმემ წამოაყენა, ნაბიჯის გადადგმასაც ვერ ახერხებენ; თუ მოხრი, წელში ვეღარ იმართებიან, და ძღვენსაც თუ ისე მიართმევ მათ, როგორც მკვდრებს.

²⁷მათთვის შეწირულ მსხვერპლს ქურუმები თავიანთ სასარგებლოდ ყიდიან, მათი ცოლები კი მსხვერპლის ნაწილს ამარილებენ, მაგრამ არც უპოვართა და არც საპყართათვის არ იმეტებენ რასმე. თვით უწმინდურსა და მელოგინე ქალებსაც კი შეუძლიათ, რომ მსხვერპლს შეეხონ.

²⁸ამით მიხვდებით, რომ ღმერთები არ არიან და არ შეგეშინდებათ მათი.

²⁹როგორ შეიძლება ღმერთებად იწოდებოდნენ, თუკი ქალებსაც შეუძლიათ მსხვერპლს სწირავდნენ ოქროს, ვერცხლის და ხის ღვთაებებს?

³⁰მათ საკერპოებში ეტლებით დაგრიალებენ კვართებჩამოძონძილი, თავშიშველი და თმა-წვერ მოპარსული ქურუმები.

³¹ისე ხმამაღლა ბღავიან თავიანთ ღვთაებათა წინაშე, როგორც მავანნი — მკვდრის ქელეხში.

³²ღმერთების ესა თუ ის შესამოსელი ქურუმებს შინ მიაქვთ და თავიანთ ცოლ-შვოლს მოსავენ იმით.

³³მათი ღმერთები ვერც ბოროტისმყოფელს მიუზღავენ სანაცვლოს და ვერც კეთილისმყოფელს; არც მეფის დასმა შეუძლიათ ტახტზე და არც მისი ჩამოგდება ტახტიდან.

³⁴არამცთუ კაცის გამდიდრება, ისიც კი არ შეუძლიათ, რომ ბრინჯაოს ფული მისცენ მას. ვინმემ რომ აღთქმა დადოს და არ შეასრულოს, ვერ მოჰკითხავენ.

³⁵ვერც სიკვდილისგან იხსნიან კაცს და ვერც უმწეოს დაიცავენ მძლავრობისგან.

³⁶ვერც თვალისჩინს დაუბრუნებენ ბრმას და ვერც გაჭირვებულს შეეწევიან.

³⁷ქვრივ-ოხერს ვერ შეიწყალებენ და კეთილს ვერ უყოფენ ობოლს.

³⁸მთის ლოდებს ჰგვანან ხისგან გამოთლილნი და ოქრო-ვერცხლით მოვარაყებულნი; ასე რომ, თვით მათ მსახურთაც კი არცხვენენ.

³⁹როგორღა უნდა შეირაცხონ ანდა იწოდონ ღმერთებად?

⁴⁰თვით ქალდეველნიც კი მკრეხელურად ექცევიან მათ: მუნჯსა და უენოს რომ დაინახავენ, ბელოსსთან მიჰყავთ და ევედრებიან, ენა ამოდგმევინეო, თითქოს ბელოსს ესმოდეს რამე.

⁴¹ამის შემყურენი ხელს მაინც ვერ იღებენ თავიანთ ღმერთებზე, იმდენად უტვინონი არიან.

⁴²ქუჩებში სხედან მათი ქალები, წელზე ლერწმის სარტყელი შემოურტყამთ და ფიჭვის საკმეველს აკმევენ.

⁴³როცა ერთ მათგანს გამვლელი კაცი წაიყვანს და გვერდით მოიწვენს, თავის მეზობელს დაუწყებს დაცინვას, რომ მისნაირი პატივი არ ხვდა წილად არავის გაუგლეჯია მისი სარტყელი.

⁴⁴სიყალბეა ყველაფერი, რაც ამ ღვთაებებს ეხება; მაშ, როგორღა შეიძლება ღმერთებად შეირაცხონ ანდა იწოდონ?

⁴⁵რა იქნებიან დურგლებისა და ოქრომჭედლების ნახელავნი, გარდა იმისა, რასაც მათი ხელოსნები ისურვებენ?

⁴⁶თვით ამ ხელოსანთა სიცოცხლესაც არ ეთქმის დღეგრძელი, და როგორ შეიძლება მათი ხელიდან გამოსულნი უკვდავ ღმერთებად მიგვაჩნდეს?

⁴⁷ასე რომ, მხოლოდ სიცრუე და სირცხვილი დაუტოვეს თავიანთ შთამომავლობას.

⁴⁸როგორც კი ომი ატყდება ან უბედურება დაატყდებათ თავზე, ქურუმები ერთმანეთში ბჭობენ, სად გაიხიზნონ თავიანთ კერპებთან ერთად.

⁴⁹როგორ ვერ მიმხვდარან, რომ არ შეიძლება ღმერთებად რაცხავდნენ იმათ, ვისაც ომისა და უბედურებისაგან ვერ დაუხსნია თავისი თავი.

⁵⁰ხისაგან არიან გამოთლილნი და ოქრო-ვერცხლით ნაფერნი: ამით მიხვდებით, რომ ცრუნი არიან. ყველა ხალხმა და ყველა მეფემ უნდა იცოდეს, რომ ღმერთები კი არ არიან, არამედ ხელთქმნილი კერპები, და ღმერთის ხელი არ ურევია მათ შექმნაში.

⁵¹მაშ, ვისთვისღა უნდა იყოს გაუგებარი, რომ ღმერთები არ არიან?

⁵²ქვეყანას ტახტზე ვერ დაუსვამენ მეფეს და ხალხს სათავეში ვერ ჩაუყენებენ ბელადს.

⁵³ვერც სამართალს გააჩენენ და ვერც დაჩაგრულს დაიცავენ, ვინაიდან თვითონაც უმწეონი არიან; რაღა ისინი და რაღა ყორნები ცისა და მიწის შუა.

⁵⁴როდესაც ხისგან გამოთლილი და ოქრო-ვერცხლით ნაფერი ღმერთების სახლს ცეცხლი უჩნდება, ქურუმები კისრისტეხით გარბიან თავის გადასარჩენად, თვითონ ღმერთები კი, როგორც სახლის შუაკოჭები, ნახშირად იქცევიან.

⁵⁵ვერც მეფეს და ვერც მომხდურს ვერ აღუდგებიან წინ.

⁵⁶როგორღა შეიძლება ღმერთებად რაცხავდე ან აღიარებდე მათ?

⁵⁷ხისაგან გამოთლილი და ოქრო-ვერცხლით ნაფერი ღმერთები ვერც ქურდებისა და ყაჩაღებისაგან დაიცავენ თავს, რადგანაც მძარცველნი მათზე ძლიერნი არიან, ოქრო-ვრცხლსა და ძვირფას სამოსს ჰპარავენ მათ და ნადავლით დატვირთულნი მიდიან, ღმერთებს კი ისიც არ შეუძლიათ, რომ თავიანთ თავს უშველონ.

⁵⁸ასე რომ, მამაცი მეფე ან ოჯახისათვის სასარგებლო რამ ნივთი ამ ცრუ ღმერთებზე უმჯობესია; სახლის კარი, რომელიც ქონებას იცავს, ან მეფის სასახლის ხის სვეტები გერჩიოთ ამ ცრუ ღმერთებს.

⁵⁹მზე, მთვარე და ვარსკვლავები, რომლებიც ანათებენ და ამრიგად ასრულებენ თავიანთ დანიშნულებას, მორჩილნი ჩანან.

⁶⁰ასევე ელვაც, როცა ელავს, ყველგან ნათლად ჩანს, და ქარიც ყოველ მხარესა ჰქრის.

⁶¹და ღრუბლებიც, როცა ღმერთი უბრძანებს, მთელი დედამიწის ზურგს გადაუარონ, მორჩილად ასრულებენ მის ბრძანებას, ისევე, როგორც მთებისა და ტყეების გადასაბუგად ცით მოვლენილი ცეცხლი.

⁶²ესენი კი არც სახით და არც ძალით არ ჰგვანან მათ.

⁶³ამიტომ არ უნდა ირაცხებოდნენ და არც იწოდებოდნენ ღმერთებად, ვინაიდან არც იმისი თავი აქვთ, რომ სამართალი გაუჩინონ, და არც იმისა, რომ კეთილი უყონ ხალხს.

⁶⁴ამრიგად, რაკიღა იცით, რომ ღმერთები არ არიან, არც უნდა გეშინოდეთ მათი.

⁶⁵მეფეებს ვერ შეაჩვენებენ და ვერც აკურთხებენ.

⁶⁶ვერც ნიშებს გვიჩვენებენ ცაში თუ ხალხის წინაშე; ვერც მზესავით იბრწყინებენ და ვერც მთვარესავით მოგვფენენ შუქს.

⁶⁷მხეცები უფრო მძლენი არიან: ის მაინც შეუძლიათ, რომ ბუნაგებს შეეფარონ და ასე უშველონ თავს.

⁶⁸ამრიგად, არაფერი არ მოწმობს, რომ ისინი ღმერთები არიან; მაშ ნუ შეგეშინდებათ მათი.

⁶⁹როგორც საფრთხობელა ვერაფერს იცავს ბოსტანში, ისე ხისგან გამოთლილი და ოქრო-ვერცხლით ნაფერი ღმერთებიც.

⁷⁰წარმოიდგინეთ ეკლის ბუჩქი, ყველა ჩიტი ზედ რომ აჯდება, ან სიბნელეში მიგდებული გვამი, — აი, კიდევ რა შეიძლება შევადაროთ ამ ხისაგან გამოთლილსა და ოქრო-ვერცხლით ნაფერ ღმერთებს.

⁷¹შეხედეთ მათ მოელვარე ძოწეულის სამოსს, ზედ რომ ალპებათ, და დარწმუნდებით, რომ ღმერთები არ არიან; ბოლოს ასევე დალპებიან თვითონაც და სირცხვილად დარჩებიან ქვეყნად.

⁷²ასე რომ, უმჯობესია მართალი კაცი, რომელსაც კერპები არა ჰყავს, რადგანაც შორს იქნება სირცხვილისაგან.