Read ქართული ბიბლია, სრული ვერსია Ezekiel 16 Bible Online

Ezekiel 16 - ქართული ბიბლია, სრული ვერსია bible

Ezekiel 16

²ადამის ძევ! აუწყე იერუსალიმს მისი სისაძაგლენი.

³და თქვი: ასე ეუბნება-თქო უფალი ღმერთი იერუსალიმს: ძირი შენი და სამშობლო შენი ქანაანის ქვეყნიდანაა. მამაშენი ამორეველი იყო, დედაშენი — ხეთელი.

⁴და შობასა შენსა, შენი დაბადების დღეს, ჭიპლარი არ მოუჭრიათ შენთვის; წყლით არ განუბანიხართ გასასუფთავებლად, და მარილით არ დაუზელიხართ და სახვევებში არ შეუხვევიხართ.

⁵არავინ შემოგხედა სიბრალულის თვალით, რათა გაეკეთებინათ შენთვის ერთი ამათგანი სამადლოდ; და ველზე გადაგაგდეს შენი შობის დღეს, რადგან საძულველი იყავი.

⁶და მე ჩაგიარე და დაგინახე სისხლში მოსვრილი, და მე გითხარი: შენს სისხლში იცოცხლე-მეთქი! ასე გითხარი, როცა შენს სისხლში იწექი: შენს სისხლში იცოცხლე

⁷და იზარდე; გაგამრავლე როგორც მცენარე ველისა. აღმოცენდი და გაიზარდე და ამაღლდი; და გახდი მშვენიერთა მშვენიერი! დაგაჩნდა ძუძუნი და თმა მოგეზარდა, შენ კი სამარცხვინოდ შიშველ-ტიტველი იყავი.

⁸მე ჩაგიარე და დაგინახე, და, აჰა, დაგდგომოდა ჟამი სიყვარულისა. და გადაგაფარე ჩემი კალთა და დავფარე შენი სიშიშვლე. შემოგფიცე და აღთქმა დაგიდე, — ამბობს უფალი ღმერთი, — და გახდი ჩემი.

⁹დაგბანე წყლით, და ჩამოგრეცხე სისხლი და გცხე ზეთი.

¹⁰შეგმოსე ჭრელი სამოსლით და ფეხზე ჩაგაცვი ხამი ტყავის ხამლები; წელზე ბისონი შემოგარტყი და აბრეშუმის საბურველი შემოგავლე;

¹¹შეგამკე სამკაულებით; ხელზე სამაჯურები შეგასხი და ყელზე შიბები შეგაბი;

¹²რგოლი გაგიკეთე ცხვირზე და საყურეები — ყურებზე; და სანაქებო გვირგვინი დაგადგი თავზე.

¹³შემკული იყავი ოქროთი და ვერცხლით; შენი სამოსელი ბისონი, აბრეშუმი და ნაქარგი ქსოვილი იყო. გამტკიცულ ფქვილს, თაფლსა და ზეთს მიირთმევდი. და დიდად გალამაზდი და სადედოფლო შეიქენ.

¹⁴სახელი გაგივარდა ხალხებში შენი მშვენების გამო, რადგან სრულყოფილი ჩანდი ჩემი დიდებულებით, რომელიც მე დავდე შენზე, — ამბობს უფალა ღმერთი.

¹⁵და მიენდე შენს სილამაზეს, და, სარგებლობდი რა შენი დიდებით, მეძაობდი და ყველა გამვლელ-გამოვლელთან მეძაობდი, ვინც გინდა ყოფილიყო.

¹⁶აიღე შენი სამოსლიდან და ააჭრელე სამსხვერპლო მაღლობები, და მეძაობდი მათზე, რის მსგავსიც არ ყოფილა და არც იქნება.

¹⁷შენ აიღე შენი მშვენიერი სამკაულები რომელიც მე მოგეცი ჩემი ოქრო-ვერცხლიდან და გაიკეთე მამაკაცთა კერპები და მეძაობდი მათთან.

¹⁸აიღე შენი სამოსელი ნაქარგი ქსოვილისა და ჩააცვი მათ და ჩემი ზეთი და საკმეველი წინ დაუწყე მათ.

¹⁹და ჩემი პური, რომელსაც გაძლევდი, ფქვილი, ზეთი და თაფლი, რომლითაც მე გკვებავდი, შენ მიგქონდა მათ წინაშე სურნელოვან საყნოსავად! — ამბობს უფალი ღმერთი.

²⁰და წაიყვანე შენი ძენი და ასულნი, რომლებიც მე გამიჩინე, და მსხვერპლად შესწირე კერპებს შესაჭმელად, თითქოს შენი მეძაობა არ კმაროდა მათთან.

²¹და კლავდი ჩემს ძეთ და კერპებს გადასცემდი ცეცხლში დასაწვავად.

²²და მთელს შენს სისაძაგლესა და მეძაობაში არ გაგხსენებია შენი სიყმაწვილის დღეები, როდესაც შიშველ-ტატველი შენს სისხლში ითხვრებოდი.

²³და ყველა შენი ბოროტების შემდეგ, — ვაი, ვაი შენ! — ამბობს უფალი ღმერთი, —

²⁴იყო, რომ აიშენე საკერპო და სათაყვანო მაღლობი გაიკეთე ყოველ მოედანზე.

²⁵ყოველი გზის გასაყარზე აიშენე სამსხვერპლო მაღლობი და არცხვენდი შენს სილამაზეს, ფეხებს უშლიდი ყველა გამვლელ-გამომვლელს და ამრავლებდი შენს მეძაობას.

²⁶და მეძაობდი ეგვიპტის ძეებთან, შენს დიდხორციან მეზობლებთან, და ამრავლებდი შენს მეძაობას ჩემს გასარისხებლად.

²⁷და, აჰა, ხელი მოგიღერე და შეგიმცირე წილი; დაგაგდე შენს მოძულეთა, ფილისტიმელ ასულთა, ანაბარა, რომელთაც ერცხვინებოდათ შენი უზნეო საქციელი.

²⁸და მეძაობდი აშურის ძეებთანაც დაუოკებელი ავხორცობის გამო, მეძაობდი მათთან და ვერ გაძეხი.

²⁹და გაამრავლე შენი მეძაობა ქანაანის ქვეყნიდან ქალდეველთა ქვეყნამდე და მაინც ვერ გაძეხი.

³⁰როგორ გიდნებოდა გული, — ამბობს უფალი ღმერთი, — როდესაც სჩადიოდი ყოველივე ამას — ურცხვი მეძავი ქალის საქმეს.

³¹როდესაც სამეძაოებს აშენებდი ყოველი გზის გასაყარზე, და აგებდი მაღლობებს ყოველ მოედანზე, მაშინ შენ არ იყავი მეძავივით, რომელიც მეძაობის გასამრჯელოს იღებს,

³²არამედ როგორც მრუში ცოლი, თავისი ქმრის ნაცვლად უცხოებს რომ ეძლევა!

³³ყველა მეძავს აძლევენ საჩუქრებს, შენ კი შენს საჩუქრებს აძლევდი ყველა შენს საყვარელს და ქრთამავდი, რომ მოსულიყვნენ შენთან ყოველი მხრიდან და შენთან ესიძვათ.

³⁴და შენს მეძაობაში სხვა ქალთა საპირისპიროდ იქცეოდი: შენ კი არ გედევნებიან სამეძაოდ, შენ აძლევ საჩუქრებს, შენ კი არ გაძლევენ, შენ პირიქით იქცევი.

³⁵ამიტომ, მეძავო დიაცო, ისმინე უფლის სიტყვა.

³⁶ასე ამბობს უფალი ღმერთი: რაკი გაანიავე შენი ფული და გამოაჩინე შენი სიშიშვლე შენს საყვარლებთან და შენი სისაძაგლის ყველა კერპთან შენი მეძაობისას, და შენს ძეთა სისხლის გამო, რომლებიც მათ შესწირე,

³⁷შევკრებ ყველა შენს საყვარელს, რომლებთანაც შენ ტკბებოდი და ყველას, ვინც გიყვარდა და ყველას, ვინც შენ გძულდა, მე შევკრებ მათ შენს წინააღმდეგ ყოველი მხრიდან და ავხდი შენს სიშიშვლეს მათ წინაშე და დაინახავენ მთელ შენს სიშიშვლეს.

³⁸და მე განგსჯი შენ მრუშთა და სისხლისმღვრელთა სამართლით და მიგცემ შენ სისხლიან რისხვასა და შურს.

³⁹და მე მიგცემ შენ მათ ხელთ და დაანგრევენ შენს საკერპოს და დალეწავენ შენს მაღლობებს, და გაგხდიან სამოსელს და წაიღებენ შენს ჭურჭელს, შენს სამკაულებს და დაგტოვებენ შიშველ-ტიტველს.

⁴⁰და შეაგროვებენ შენს წინააღმდეგ ბრბოს და ჩაგქოლავენ ქვით და დაგჩეხავენ თავიანთი მახვილებით.

⁴¹და გადასწვავენ შენს სახლებს ცეცხლით, და დაგდებენ მსჯავრს მრავალი ქალის თვალწინ, და მე შეგაწყვეტინებ მეძაობას და საჩუქრებსაც აღარ გაიღებ.

⁴²დავაცხრობ ჩემს რისხვას შენზე და მოგშორდება ჩემი შური, და დავწყნარდები და აღარ განვრისხდები მეტად.

⁴³იმის გამო, რომ არ გაიხსენე შენი სიყმაწვილის დღეები და მაწუხებდი ყოველივე ამით, მეც შენს საქციელს შენს თავზე მოვაწევ, — ამბობს უფალი ღმერთი, — რათა აღარ ჩაიდინო ეს გარყვნილება ყოველივე შენი სისაძაგლის შემდეგ.

⁴⁴და ყოველი მეიგავე იტყვის შენზე ანდაზას: რაც დედაა, შვილიც ის არისო.

⁴⁵დედაშენის შვილი ხარ შენ, ქმარ-შვილის მოძულისა; დაი ხარ შენი დებისა, რომელთაც ეზიზღებოდათ თავიანთი ქმრები და მათი ძენი; დედათქვენი ხეთელია და მამათქვენი — ამორეველი.

⁴⁶შენი უფროსი და სამარიელია; ის და მისი ასულები შენს მარცხნივ ცხოვრობენ; ხოლო შენი უმცროსი და, შენს მარჯვნივ რომ ცხოვრობს, სოდომია თავის ასულებთან ერთად.

⁴⁷იმათი გზებით არ გივლია და არც მათი სისაძაგლის მსგავსი რამ ჩაგიდენია, რადგან გეცოტავებოდა: შენ მათზე უზნეოდ იქცეოდი შენს ყველა გზაზე.

⁴⁸ცოცხალი ვარ მე, — ამბობს უფალი ღმერთი, — თუ სოდომს — შენს დას — და მის ასულთ ჩაედინოთ ის, რასაც შენ და შენი ასულნი აკეთებდით!

⁴⁹აჰა, ეს იყო ურჯულოება სოდომისა — შენი დისა: ამპარტავნება, ღორმუცელობა და უზრუნველობა მისი და მისი ასულებისა; და ღარიბ-ღატაკის შეუწყალებლობა.

⁵⁰და გამედიდურდნენ და სისაძაგლეებს აკეთებდნენ ჩემს თვალწინ; და მე უარვყავი ისინი, როცა ეს დავინახე.

⁵¹სამარიას შენი ცოდვების ნახევარიც არ ჩაუდენია: გადააჭარბე მათ შენი სისაძაგლეებით და მართლებად გამოაჩინეს შენი დები შენმა სისაძაგლეებმა, რომლებიც შენ ჩაიდინე.

⁵²შენც ატარე შენი სირცხვილი, რომ კიცხავდი შენს დებს შენი ცოდვების გამო, რომლითაც შეიბილწე შენ მათზე მეტად. ისინი შენზე მართლები არიან; მაშ შერცხვი და ატარე შენი სირცხვილი, რომ გაამართლო შენი დები.

⁵³და დავაბრუნებ მე მათ ტყვეებს, სოდომისა და მის ასულთა ტყვეებს, სამარიისა და მის ასულთა ტყვეებს, და შენს ტყვეებსაც მათ შორის,

⁵⁴რათა ატარო შენი სირცხვილი და გარცხვენდეს ყოველივე, რაც გააკეთე მათ სანუგეშებლად.

⁵⁵და შენი დები — სოდომი და მისი ასულნი — დაუბრუნდებიან თავიანთ წინანდელ ყოფას, სამარია და მისი ასულნიც დაუბრუნდებიან თავიანთ უწინდელ ყოფას, შენცა და შენი ასულნიც დაუბრუნდებით თქვენს უწინდელ ყოფას.

⁵⁶განა სოდომი — შენი და — ყბად არა გყავდა აღებული შენი ამპარტავნების დღეებში?

⁵⁷სანამ ჯერ კიდევ არ იყო გაცხადებული შენი ბოროტება, როგორც შენი შერცხვენის დღეებში, არამის[3] ასულთა და მის ირგვლივ მყოფ, ფილისტიმელ ასულთა წინაშე, რომელთაც ყოველმხრივ მოგიძულეს შენ.

⁵⁸შენი გარყვნილება და შენი სისაძაგლე ატარე ახლა! — ამბობს უფალი.

⁵⁹რადგან ასე ამბობს უფალი ღმერთი: და მეც ისე მოგექცევი, როგორც შენ მოიქეცი, როცა აბუჩად აიგდე ფიცი და დაარღვიე აღთქმა.

⁶⁰გავიხსენებ მე ჩემს აღთქმას შენთან, შენი სიყმაწვილის დროინდელს, და აღვადგენ შენთან მარადიულ აღთქმას.

⁶¹და გაიხსენებ შენს გზებს და შეგრცხვება, როცა შენს უფროს და უმცროს დებს მიიღებ; ასულებად მოგცემ მათ, მაგრამ არა შენი აღთქმის საზღაურად.

⁶²და მე აღვადგენ ჩემს აღთქმას შენთან და მიხვდები, რომ მე ვარ უფალი.

⁶³რათა გაიხსენო და შეგრცხვეს და აღარ გქონდეს ჩემთან გამოსაჩენი პირი შენი სირცხვილის გამო, როდესაც მოგიტევებ ყოველივეს, რაც გააკეთე. — ამბობს უფალი ღმერთი.