Read ბიბლია დაბ. 19 Bible Online

დაბ. 19 - ბიბლია bible

დაბ. 19

¹და მოვიდა ორი ანგელოზი სოდომში საღამო ჟამს, და ლოტი კი იჯდა სოდომის კარიბჭესთან. ისინი რომ დაინახა, ადგა მათ შესახვედრად და სცა თაყვანი მიწამდე.

²და თქვა: „ჩემო ბატონებო! შემოუხვიეთ თქვენი მსახურის სახლში და გაათიეთ ღამე. და დილაადრიან დაიბანთ ფეხს და წახვალთ თქვენი გზით!“ და უთხრეს: „არა! მოედანზე გავათევთ ღამეს.“

³დიდად ეხვეწა მათ ლოტი და მათაც შეუხვიეს მასთან, და შევიდნენ მასთან სახლში. და გაუმართა მათ ნადიმი, და დაუცხო ხმიადები და ჭამეს.

⁴ჯერ კიდევ არ დაწოლილიყვნენ, რომ ქალაქის მცხოვრები სოდომელები გარშემოერტყნენ სახლს. ჭაბუკიდან მოხუცამდე მთელი ხალხი ერთად.

⁵და დაუძახეს ლოტს, და უთხრეს მას: „სად არიან კაცები, რომელნიც შენთან მოვიდნენ ღამით? გამოიყვანე ისინი ჩვენთან, რომ შევიცნოთ ისინი.“

⁶და გარეთ გამოვიდა ლოტი მათთან, და გამოიკეტა კარი,

⁷და თქვა: „ჩემო ძმებო, ნუ იზამთ უკეთურობას.

⁸აჰა, ორი ქალიშვილი მყავს, რომელთაც ჯერ არ შეუცვნიათ მამაკაცი. გამოვიყვან მათ თქვენთან, და უყავით მათ, რაც გენებოთ. მხოლოდ ამ კაცებს ნურაფერს უზამთ, რადგან ჩემი ჭერის ჩრდილში არიან შემოსული!“

⁹და უთხრეს: „მოშორდი აქედან!“ და კვლავ უთხრეს: „უცხო ვინმე მოსულხარ აქ ხიზნად, და სამართალს სჯი? ახლა შენ მათზე უარესს დაგმართებთ!“ და მიესიენ ლოტს და დაიწყეს კარების მტვრევა.

¹⁰მაგრამ ლოტის სტუმრებმა გამოიწოდეს ხელი, ლოტი შეიყვანეს შინ და მიიკეტეს კარები.

¹¹ხოლო კაცებს, სახლის შესასვლელთან რომ იყვნენ, სიბრმავე დაატეხეს, პატარიდან დიდამდე, და მათ ქანცი გაუწყდათ კარების ძებნაში.

¹²და ლოტის სტუმრებმა ჰკითხეს მას: „კიდევ ვინ გყავს აქ? ძენი, ასულნი, სიძენი — ყველა, ვინც შენი ახლობელია ამ ქალაქში, გაიყვანე აქედან,

¹³რადგან გავანადგურებთ ჩვენ ამ ადგილს, რადგან ამაღლდა მათზე ღაღადი უფლის წინაშე, და მოგვავლინა ჩვენ უფალმა მის გასანადგურებლად.“

¹⁴და გამოვიდა ლოტი და ელაპარაკა თავის სიძეებს, მისი ასულების მთხოვნელთ, და უთხრა: „ადექით, გადით ამ ადგილიდან, რადგან უფალი განადგურებას უპირებს მას.“ და სასაცილო შეიქნა იგი თავის სიძეთა თვალში.

¹⁵და როგორც კი ინათა, ანგელოზებმა ააჩქარეს ლოტი ამ სიტყვებით: „ადექ, წაიყვანე შენი ცოლი და შენი ორი ასული, აქ რომ არიან, რათა არ დაიღუპო ქალაქის ურჯულოებაში.“

¹⁶მაგრამ აყოვნებდა და იმ კაცებმა ჩასჭიდეს ხელი მას, მის ცოლს და მის ორ ასულს, მათდამი უფლის წყალობის გამო, და გაიყვანეს იგი ქალაქის გარეთ.

¹⁷და როცა გამოიყვანეს ისინი გარეთ, უთხრა: „გადაირჩინე შენი სული, ნუ მიიხედავ უკან და ნუ გაჩერდები ამ არემარეზე! მთას შეეფარე, რომ არ დაიღუპო!“

¹⁸და უთხრა მათ ლოტმა: „არა, ბატონო!

¹⁹რადგან ჰპოვა თქვენმა მსახურმა წყალობა შენს თვალში და დიდია შენი წყალობა, რომელიც მიიღეთ ჩემზე ჩემი სულის გადასარჩენად, ვერ შევეფარები მთას: ვაითუ, გადავაწყდე უბედურებას, და მოვკვდე!“

²⁰აჰა, ეს ქალაქი ახლოსაა გასაქცევად, და თან პატარაც არის. იქ შევაფარებ თავს, რადგან ის პატარაა და ცოცხალი გადავრჩები.“

²¹და უთხრა მას: „ამაშიც გაპატიებ, და არ დავამხობ ამ ქალაქს, რომელზეც თქვი.

²²იჩქარე, თავი შეაფარე იქ, რადგან არაფრის ქმნა არ ძალმიძს შენს იქ მისვლამდე!“ და ამიტომ ეწოდა ამ ქალაქს ცოყარი (პატარა).

²³და ამოვიდა მზე ქვეყანაზე და ლოტიც მივიდა ცოყარს,

²⁴და აწვიმა უფალმა ციდან გოგირდი და ცეცხლი უფლისაგან, ციდან სოდომსა და გომორას.

²⁵და დაამხო ეს ქალაქები და მთელი მათი შემოგარენი, და ყოველი მკვიდრი ამ ქალაქისა და ყოველი მცენარე მიწისა.

²⁶და მოიხედა უკან მისმა ცოლმა და იქცა მარილის სვეტად.

²⁷და ადგა აბრაამი დილაადრიანად და წავიდა იმ ადგილას, სადაც იდგა ის უფლის წინაშე.

²⁸და როცა გაიხედა სოდომისა და გომორასაკენ, დაინახა: მთელს არემარეს ასდიოდა კვამლი მიწიდან, როგორც კვამლი ქურისა.

²⁹და როცა ამხობდა ღმერთი იმ არემარის ქალაქებს, გაიხსენა ღმერთმა აბრაამი, და გაარიდა ლოტი დაქცევიდან, როცა სპობდა ქალაქებს, სადაც ცხოვრობდა ლოტი.

³⁰და წავიდა ლოტი ცოყარიდან, და დასახლდა მთაში თავის ორ ასულთან ერთად, რადგან ეშინოდა ცოყარში ცხოვრებისა. და დასახლდა მღვიმეში თავის ორ ასულთან ერთად.

³¹და უთხრა უფროსმა ასულმა უმცროსს: „მოხუცია მამაჩვენი, და არ არის ქვეყანაზე მამაკაცი, რომ შემოვიდეს ჩვენთან, როგორც ქვეყნის წესია.

³²მოდი, შევასვათ მამაჩვენს ღვინო, დავათროთ და დავწვეთ მასთან, და აღვადგინოთ ჩვენი მამისაგან შთამომავლობა.“

³³და შეასვეს ღვინო თავიანთ მამას იმ ღამეს, და მივიდა უფროსი და დაუწვა თავის მამას. და არაფერი გაუგია ლოტს, არც მისი დაწოლა და არც მისი ადგომა.

³⁴და მეორე დღეს უთხრა უფროსმა უმცროსს: „აჰა, ვიწექი წუხელ მამაჩვენთან. შევასვათ მას ღვინო ამაღამაც. და მიდი, დაუწექი მას, და აღვადგინოთ ჩვენი მამისაგან შთამომავლობა.“

³⁵და შეასვეს ღვინო თავიანთ მამას იმ ღამესაც, და მივიდა უმცროსი და, და დაუწვა თავის მამას, და არაფერი გაუგია ლოტს, არც მისი დაწოლა და არც მისი ადგომა.

³⁶და დაორსულდა ლოტის ორივე ასული თავიანთი მამისაგან.

³⁷და ეყოლა უფროსს ძე და უწოდა მას სახელად მოაბი და თქვა: ჩემი მამისაგან იგი გახდა მოაბელთა მამა.

³⁸და უმცროსსაც ეყოლა ძე, და უწოდა სახელად ბენ-ყამი და თქვა: ძე ჩემი მოდგმისა. იგი გახდა ყამონელთა მამა.