Read ბიბლია დაბ. 24 Bible Online

დაბ. 24 - ბიბლია bible

დაბ. 24

¹და მოხუცდა აბრაამი და ხანში შევიდა. და უფალმა აკურთხა აბრაამი ყველაფრით.

²და უთხრა აბრაამმა თავის მსახურს, სახლთუხუცესს, ყოველივეს განმგებელს, რაც მას გააჩნდა: „ამომიდევი ხელი ჩემს საზარდულს ქვეშ,

³და დაგაფიცებ უფალს, ცის ღმერთსა და მიწის ღმერთს, რომ არ მოჰგვრი ცოლს ჩემს ძეს ქანაანის ასულთაგან, რომელთა შორისაც მე ვცხოვრობ,

⁴არამედ წახვალ ჩემს ქვეყანაში და ჩემს სანათესაოში, და მოჰგვრი ცოლს იქიდან ჩემს ძეს ისაკს.“

⁵და უთხრა მას მსახურმა: „ეგებ არ ინებოს ქალმა ჩემთან ერთად ამ ქვეყანაში წამოსვლა. მაშინ დავაბრუნო შენი ძე იმ ქვეყანაში, საიდანაც გამოხვედი?“

⁶და უთხრა მას აბრაამმა: „გაფრთხილდი, ნუ დააბრუნებ ჩემ ძეს იქ.

⁷უფალმა, ცის ღმერთმა, რომელმაც წამომიყვანა მამაჩემის სახლიდან და ჩემი შობის ადგილიდან, და რომელიც მელაპარაკა მე და შემომფიცა და მითხრა, რომ ჩემს შთამომავლობას მისცემდა ამ ქვეყანას, ის წარმოავლენს თავის ანგელოზს შენს წინაშე, რომ წამოიყვანო ქალი იქიდან ჩემი ძისათვის.

⁸და თუ არ ინებოს ქალმა შენი გამოყოლა, მაშინ თავისუფალი იქნები შენ იმ ფიცისაგან, რომელიც მე შემომფიცე ოღონდ ჩემი ძე არ დააბრუნო იქ.“

⁹და ამოუდო მსახურმა თავისი ხელი აბრაამს, თავის ბატონს, საზარდულს ქვეშ, და შეჰფიცა ამაზე.

¹⁰და გამოიყვანა მსახურმა ათი აქლემი თავისი ბატონის აქლემთაგან, და წავიდა. და მას თან ჰქონდა თავისი ბატონის ყოველგვარი განძი, და წავიდა იგი შუამდინარეთს, ნახორის ქალაქისაკენ.

¹¹და ჩამუხლა აქლემები ქალაქს გარეთ, წყლის ჭასთან, საღამოხანს, იმ დროს, როდესაც ქალწულნი გამოდიან წყლის ამოსახაპავად.

¹²და თქვა: „უფალო, ჩემი ბატონის, აბრაამის, ღმერთო! მოავლინე შემთხვევა ჩემს წინაშე და უყავი წყალობა დღეს ჩემს ბატონს, აბრაამს.

¹³აჰა, მე ვდგავარ წყლის წყაროსთან, და ქალაქის მკვიდრთა ასულნი გამოდიან წყლის ამოსახაპავად;

¹⁴თუ ყმაწვილი ქალი, რომელსაც ვეტყვი: ‘დახარე შენი სურა, რომ დავლიო’, მიპასუხებს: ‘დალიე და აქლემებსაც დავალევინებ’, სწორედ ის იქნება შენი მორჩილისთვის, ისაკისთვის რომ გყავს დანიშნული. და ამით შევიტყობ, რომ გიყვია წყალობა ჩემი ბატონისათვის.“

¹⁵და ჯერ არ დაემთავრებინა მას ლაპარაკი, რომ მოვიდა მხარზე სურაშემოდგმული რებეკა, რომლის მამა იყო ბეთუელი, რომელიც იყო ძე მილქასა და ნახორისა, აბრაამის ძმისა.

¹⁶და იყო იგი დიდად მშვენიერი ქალწული, რომელსაც არ შეეცნო მამაკაცი. და ჩავიდა იგი წყაროზე, აავსო სურა და ამოვიდა.

¹⁷და გაეშურა მსახური მის შესახვედრად, და სთხოვა: „დამალევინე ცოტა შენი სურიდან.“

¹⁸და მან უპასუხა: „დალიე, ჩემო ბატონო“, და ჩამოიღო სურა მხრიდან.

¹⁹და როცა დააცხრო მისი წყურვილი, უთხრა: „ამოვხაპავ წყალს შენი აქლემებისთვისაც, ვიდრე არ დარწყულდებიან.“

²⁰და მან ისწრაფა და დაცალა თავისი სურა სარწყულებელში, და კვლავ გაეშურა ჭისკენ ამოსახაპად, და ამოხაპა ყველა მისი აქლემისთვის.

²¹ხოლო ის კაცი უყურებდა მას გაოცებული და დუმდა, რათა გაეგო, წარუმართა მას უფალმა გზა თუ არა.

²²და როცა შეწყვიტეს აქლემებმა სმა, მან აიღო ნახევარი შეკელი წონის ოქროს რგოლი, და ორი სამაჯური ათი ოქროს წონის.

²³და ჰკითხა: „ვისი ასული ხარ შენ? მითხარი, თუ არის მამაშენის სახლში გასათევად ადგილი ჩვენთვის?“

²⁴და მან უპასუხა: „მე ვარ ბეთუელის, მილქას ძის, რომელიც ნახორთან ეყოლა.“

²⁵და კვლავ უთხრა მას: „ბზეცა და თივაც ბევრია ჩვენთან, და გასათევი ადგილიც.“

²⁶და მუხლი მოიყარა იმ კაცმა, და თაყვანი სცა უფალს.

²⁷და თქვა: „კურთხეულია ჩემი ბატონის, აბრაამის უფალი ღმერთი, რომელმაც არ მიატოვა ჩემი ბატონი თავისი წყალობითა და თავისი ჭეშმარიტებით! და სწორი გზით მომიყვანა მე უფალმა ჩემი ბატონის ძმის სახლში.“

²⁸და გაიქცა ყმაწვილი ქალი და ამცნო ეს ყველაფერი დედის სახლს.

²⁹და რებეკას ჰყავდა ძმა, სახელად ლაბანი, და გამოეშურა ლაბანი წყაროსთან, იმ კაცისაკენ.

³⁰და როცა იხილა ნესტოზე რგოლი, და სამაჯურები თავისი დის ხელებზე, და როცა მოისმინა თავისი დის, რებეკას სიტყვები, მივიდა იმ კაცთან, და აჰა, იგი დგას თავის აქლემებთან წყაროსთან.

³¹და უთხრა: „მობრძანდი, უფლის კურთხეულო, რად დგახარ გარეთ? მე გაგიმზადე სახლი და აქლემების სადგომი.“

³²და შევიდა კაცი და მოხადა აქლემებს საკაზმები და მისცა მათ ბზე და საკვები, და აიღო წყალი მისთვის და მის თანმხლებთათვის ფეხების დასაბანად.

³³და გაუწყვეს სუფრა საჭმელად, მაგრამ მან უთხრა: „ვერ შევჭამ, ვიდრე არ ვიტყვი ჩემს სათქმელს.“ და უთხრეს: „თქვი!“

³⁴და თქვა: „მე ვარ მსახური აბრაამისა.

³⁵უფალმა დიდად აკურთხა და განადიდა ჩემი ბატონი. და მისცა მას ცხვარი და ხარი, ოქრო-ვერცხლი, მსახურნი და მხევალნი, მრავალი აქლემი და სახედარი.

³⁶და უშვა სარამ, ჩემი ბატონის ცოლმა, სიბერეში ძე ჩემს ბატონს, რომელსაც აბრაამმა მისცა ყველაფერი, რაც კი აბადია.

³⁷და დამაფიცა ჩემმა ბატონმა და მითხრა: ‘არ მოჰგვარო ცოლი ჩემს ძეს ქანაანელთა ასულთაგან, რომელთა მიწაზეც მე ვცხოვრობ.

³⁸არამედ წადი მამაჩემის სახლში და ჩემს საგვარეულოში და მოჰგვარე ცოლი ჩემს ძეს.’

³⁹და ვუთხარი ჩემს ბატონს: ‘იქნებ არ წამომყვეს ქალი.’

⁴⁰და მითხრა: ‘უფალი, რომლის წინაშეც მე დავდივარ, მოგივლენს თავის ანგელოზს და წარმართავს შენს გზას. და შენ მოჰგვარე ცოლი ჩემს ძეს ჩემი საგვარეულოდან და მამაჩემის სახლიდან.

⁴¹და მაშინ იქნები ჩემი ფიცისგან თავისუფალი, როცა მიხვალ ჩემს საგვარეულოში და არ გამოგაყოლებენ ქალს, მაშინ იქნები თავისუფალი ჩემი ფიცისგან’

⁴²და მოვედი მე დღეს წყაროზე, და ვთქვი: ‘უფალო, ჩემი ბატონის, აბრაამის ღმერთო! თუ შენ წარმართავ ჩემს გზას, რომელზეც მე დავდივარ,

⁴³აჰა, მე ვდგავარ წყაროსთან და ყმაწვილქალს, რომელიც გამოვა ამოსახაპად, ვეტყვი: დამალევინე ცოტა წყალი შენი სურიდან,

⁴⁴და რომელიც მეტყვის: შენც დალიე და შენი აქლემებისთვისაც ამოვხაპავო, ის იქნება ქალი, რომელიც გაუმზადა უფალმა ჩემი ბატონის შვილს.’

⁴⁵ჯერ არ დამესრულებინა ჩემი სიტყვა, გულში რომ გავივლე, რომ დავინახე რებეკა მხარზე სურით. და ჩავიდა იგი წყაროსთან და, რომ ამოხაპა, ვუთხარი: ‘დამალევინე’.

⁴⁶და ისწრაფა და ჩამოიღო სურა თავისი მხრიდან, და მითხრა: ‘დალიე, და აქლემებსაც დავალევინებ.’ და დავლიე, და აქლემებსაც დაალევინა.

⁴⁷და ვკითხე მას: ‘ვისი ასული ხარ შენ?’ და მითხრა: ‘ბეთუელის ასული ვარ, მილქასა და ნახორის ძისა’. მაშინ გავუკეთე მას ნესტოზე რგოლი და ხელზე სამაჯურები.

⁴⁸და მოვიყარე მუხლი, და თაყვანი ვეცი უფალს, და ვაკურთხე უფალი, ჩემი ბატონის, აბრაამის ღმერთი, რომელმაც წარმმართა ჭეშმარიტი გზით, რათა ჩემი ბატონის ძმის ასული მივგვარო ცოლად მის ძეს.

⁴⁹და ახლა მითხარით მე: მადლი და სიკეთე თუ გსურთ ჩემი ბატონისთვის? თუ არა და ესეც მითხარით და წავალ, მარჯვნივ იქნება თუ მარცხნივ.“

⁵⁰და მიუგეს ლაბანმა და ბეთუელმა და უთხრეს: „უფლისგან გამოვიდა ეს საქმე და არ ძალგვიძს ჩვენ გითხრათ ან კარგი, ან ცუდი.

⁵¹აჰა, შენს წინაშეა რებეკა, წაიყვანე და წადი, რომ იყოს ცოლი შენი ბატონის ძისა. როგორც თქვა უფალმა.“

⁵²და როგორც კი ისმინა აბრაამის მსახურმა მათი სიტყვები, თაყვანი სცა უფალს მიწამდე.

⁵³და ამოიღო აბრაამის მსახურმა ოქროსა და ვერცხლის ნივთები და სამოსელი, და მისცა რებეკას. და ძვირფასი საჩუქრები მისცა მის ძმას და მის დედას.

⁵⁴და ჭამეს და სვეს მან და მასთან მყოფმა კაცებმა, და გაათიეს. და როცა ადგნენ დილით, მან თქვა: „გამიშვით ჩემს ბატონთან.“

⁵⁵მაგრამ ქალის ძმამ და დედამ უთხრეს: „დარჩეს ყმაწვილქალი ჩვენთან ერთხანს, ათი დღე მაინც, მერე კი შეგიძლია წახვიდე.“

⁵⁶და მან უთხრა: „ნუ დამაყოვნებთ, რადგან უფალმა წარმართა ჩემი გზა. გამიშვით და წავალ ჩემს ბატონთან.“

⁵⁷და უთხრეს: „დავუძახოთ ყმაწვილქალს და ვკითხოთ, რას იტყვის.“

⁵⁸და დაუძახეს რებეკას და ჰკითხეს მას: „წახვალ ამ კაცთან ერთად?“ და მან თქვა: „წავალ!“

⁵⁹და გაუშვეს რებეკა, თავიანთი და, მის ძიძასთან ერთად, და აბრაამის მსახური და მისი კაცები.

⁶⁰და აკურთხეს რებეკა და უთხრეს მას: „ჩვენო დაო, გახდი ბევრათასეული! და დაიმკვიდროს შენმა თესლმა თავის მტერთა ბჭენი.“

⁶¹და შესხდნენ რებეკა და მისი მხევლები აქლემებზე და გაჰყვნენ იმ კაცს. და წაიყვანა მსახურმა რებეკა და წავიდა.

⁶²და დატოვა ისაკმა ბეერ-ლახაი-როი, და ცხოვრობდა ნეგებში.

⁶³და გავიდა ერთხელ ის საღამოხანს ველზე სასეირნოდ, და გაიხედა, და დაინახა მომავალი აქლემები.

⁶⁴და აღაპყრო რებეკამ თვალი და დაინახა ისაკი, და ჩამოვიდა აქლემიდან.

⁶⁵და უთხრა მსახურს: „ვინაა ის კაცი, ჩვენს შესახვედრად რომ მოდის ველზე?“ და უთხრა მსახურმა: „ეს ჩემი ბატონია!“ და აიღო მან რიდე და ჩამოიფარა.

⁶⁶და მოუთხრო მსახურმა ისაკს ყოველივე, რაც გადახდა.

⁶⁷და შეიყვანა იგი ისაკმა თავისი დედის, სარას, კარავში, და გახდა იგი იქ მისი ცოლი, და შეიყვარა იგი. და ნუგეში ეცა ისაკს თავისი დედის სიკვდილის შემდეგ.