Read ბიბლია დაბ. 29 Bible Online

დაბ. 29 - ბიბლია bible

დაბ. 29

¹და კვლავ დაადგა იაკობი გზას და წავიდა აღმოსავლეთისაკენ.

²და მიმოიხედა და დაინახა ჭა ველზე, და ეყარა მასთან სამი ცხვრის ფარა, რადგან იმ ჭიდან ასმევდნენ ფარებს. და დიდი ქვა ეფარა ჭას თავზე.

³და იკრიბებოდა იქ ყველა ფარა; გადააგორებდნენ ქვას ჭის პირიდან და წყალს ასმევდნენ ცხვარს. და შემდეგ კვლავ აბრუნებდნენ ქვას თავის ადგილზე, ჭის პირზე.

⁴და უთხრა მათ იაკობმა: „ჩემო ძმებო, საიდან ხართ თქვენ?“ და თქვეს: „ხარანიდან ვართ!“

⁵და უთხრა: „თუ იცნობთ ლაბანს, ნახორის ძეს?“ და თქვეს: „კარგად ვიცნობთ.“

⁶და უთხრა მათ: „მშვიდობითაა?“ და თქვეს: „მშვიდობით არის. აჰა, რახელი, მისი ასული, მიერეკება ცხვარს.

⁷და მან თქვა: „ჯერ კიდევ დიდია დღე: დრო არაა ცხვრის შეკრებისა. ასვით წყალი და წაასხით საძოვრად.“

⁸თქვეს: „ვერ შევძლებთ, ვიდრე ყველა ფარა არ შეიკრიბება და არ გადმოაცურებენ ქვას ჭის პირიდან; და მაშინ ვასმევთ წყალს ჩვენს ცხვარს.“

⁹იგი ჯერ კიდევ ლაპარაკობდა, რომ რახელი მოვიდა თავისი მამის ცხვართან ერთად, რადგან იგი მწყესავდა ცხვარს.

¹⁰და როცა დაინახა იაკობმა რახელი, ლაბანის, თავისი დედის ძმის ასული, და მისი ცხვარი, მივიდა და გადააგორა ქვა ჭის პირიდან, და ასვა წყალი თავისი ბიძის ცხვარს.

¹¹და აკოცა იაკობმა რახელს, და ხმამაღლა ატირდა.

¹²და ამცნო იაკობმა რახელს, რომ იგი მისი მამის დის, რებეკას, შვილი იყო. და გაიქცა რახელი და ამცნო თავის მამას.

¹³და როცა მოისმინა ლაბანმა ამბავი იაკობისა, თავისი დისწულისა, წამოვიდა მის შესახვედრად და გადაეხვია მას, და წაიყვანა იგი თავის სახლში. და მან მოუთხრო ლაბანს მთელი ეს ამბავი.

¹⁴და უთხრა მას ლაბანმა: „მართლა ჩემი ძვალთაგანი და ჩემი ხორცთაგანი ხარ შენ!“ — და დარჩა მასთან იაკობი ერთი თვე.

¹⁵შემდეგ უთხრა ლაბანმა იაკობს: „მუქთად ხომ არ უნდა მემსახურო, რაკი ჩემი ნათესავი ხარ? მითხარი, რა არის შენი საზღაური?“

¹⁶და ჰყავდა ლაბანს ორი ასული, უფროსს ერქვა სახელად ლეა, ხოლო უმცროსს — რახელი.

¹⁷და სუსტი თვალები ჰქონდა ლეას, ხოლო რახელი იყო ლამაზი ტანად და მშვენიერი სახით.

¹⁸და შეუყვარდა იაკობს რახელი და უთხრა: „შვიდ წელს გემსახურები რახელისათვის, შენი უმცროსი ასულისათვის.“

¹⁹და თქვა ლაბანმა: „უმჯობესია შენ მოგცე, ვიდრე სხვა კაცს. დარჩი ჩემთან.“

²⁰და შვიდი წელი ემსახურებოდა იაკობი რახელისათვის. და ერთ დღედ მოეჩვენა ეს დრო, ისე უყვარდა იგი.

²¹და უთხრა იაკობმა ლაბანს: „მომეცი ჩემი ცოლი, რადგან შევასრულე ჩემი დღეები და შევალ მასთან.“

²²და შეკრიბა ლაბანმა მთელი იქაური ხალხი და გამართა ნადიმი.

²³საღამოჟამს აიყვანა ლაბანმა ლეა, თავისი ასული, და შეიყვანა ის იაკობთან. და შევიდა ის მასთან.

²⁴და მისცა მას ლაბანმა ზილფა, მისი მხევალი ლეას მხევლად.

²⁵და ნახა იაკობმა დილით, რომ ლეა იყო მასთან, და უთხრა ლაბანს: „ეს რა მიყავი? განა რახელისთვის არ გემსახურე? რად მომატყუე?“

²⁶და ლაბანმა უთხრა მას: „ასე არ ხდება ჩვენს ქვეყანაში, რომ უმცროსი გავათხოვოთ უფროსზე ადრე.

²⁷გაასრულე ეს შვიდეული და რახელსაც მოგცემ იმ სამსახურისათვის, რომელსაც შეასრულებ მომავალ შვიდ წელიწადში.“

²⁸და იაკობიც ასე მოიქცა: გაასრულა ის შვიდეული და მან მისცა მას რახელი, თავისი ასული, ცოლად.

²⁹და მისცა ლაბანმა რახელს, თავის ასულს, მხევლად ბილჰა, თავისი მხევალი.

³⁰და შევიდა იაკობი რახელთან, რომელიც უყვარდა ლეაზე მეტად. და ემსახურებოდა ლაბანს კიდევ შვიდ წელიწადს.

³¹და როცა დაინახა უფალმა, რომ მოძულებული იყო ლეა, გახსნა მისი საშო. რახელი კი უნაყოფო იყო.

³²და დაორსულდა ლეა, და ეყოლა მას ძე, და უწოდა მას სახელად რეუბენი, რადგან თქვა: „დაინახა უფალმა ჩემი ტანჯვა, და შემიყვარებს ახლა ჩემი ქმარი.“

³³და კვლავ დაორსულდა, და შობა ძე და თქვა: „დაინახა უფალმა, რომ მოძულებული ვარ და მომცა ეს ძეც.“ და უწოდა მას სახელად სიმონი.

³⁴და დაორსულდა კვლავ, და შობა ძე, და თქვა: „ამიერიდან შემომეხვევა ჩემი ქმარი, რადგან ვუშვი მას სამი ძე.“ და უწოდა მას სახელად ლევი.

³⁵და კვლავ დაორსულდა და შვა ძე, და თქვა: „ამიერიდან ვმადლობ უფალს.“ ამიტომ უწოდა მას სახელად იუდა. და შეწყვიტა შობა.