Read ბიბლია 2მეფ. 12 Bible Online

2მეფ. 12 - ბიბლია bible

2მეფ. 12

¹და მიუგზავნა უფალმა დავითს ნათანი, და ისიც მივიდა მასთან და უთხრა: „ორი კაცი ცხოვრობდა ერთ ქალაქში, მდიდარი და ღარიბი;

²მდიდარს უამრავი ცხვარი და ძროხა ჰყავდა,

³ღარიბს არაფერი გააჩნდა ერთი ბატკნის გარდა, რომელიც პატარა ჰყავდა ნაყიდი, და კვებავდა და ზრდიდა თავის ბავშვებთან ერთად. მის ლუკმას ჭამდა, მისი თასიდან სვამდა, მის უბეში ეძინა, და თავისი ქალიშვილივით ჰყავდა.

⁴და ეწვია ერთხელ ვინმე მგზავრი მდიდარ კაცს. ვერაფერი გაიმეტა თავისი ცხვარ-ძროხიდან დასაკლავად, რომ გამასპინძლებოდა თავის სტუმარს, და წამოიყვანა ღარიბი კაცის ბატკანი და გაუმზადა სტუმრებულ კაცს.“

⁵დიდად განრისხდა დავითი ამ კაცზე და უთხრა ნათანს: „უფალს ვფიცავ, სიკვდილის ღირსია ამის გამკეთებელი!

⁶ბატკანი ოთხმაგად უნდა ზღოს, ასეთი საქმე რომ გააკეთა და შეუბრალებლად მოიქცა.“

⁷და უთხრა ნათანმა დავითს: „შენა ხარ ის კაცი. ასე თქვა უფალმა, ისრაელის ღმერთმა: ‘მე გცხე მეფედ ისრაელზე, მე დაგიხსენი საულის ხელიდან,

⁸მე მოგეცი შენი ბატონის სახლი და მოგიწვინე შენი ბატონის ცოლები შენს წიაღში, მოგეცი ისრაელისა და იუდას სახლი, და, თუ ეს არ კმარა, კიდევ და კიდევ დაგიმატებდი.

⁹რატომ დაივიწყე უფლის სიტყვა და ბოროტება ჩაიდინე მის თვალში? მახვილით მოჰკალი ურია ხეთელი და ცოლად მოიყვანე მისი ცოლი, ხოლო იგი ყამონის ძეთა მახვილით მოჰკალი.

¹⁰ამიერიდან მახვილი არ მოსცილდება შენს სახლს უკუნისამდე, რადგან უგულებელმყავი და ურია ხეთელის ცოლი მოიყვანე, რომ ცოლად დაგესვა.’

¹¹ასე თქვა უფალმა: ‘აჰა, უბედურებას დაგათევ შენივე სახლიდან, ავიყვან შენს თვალწინ შენს ცოლებს და შენს მახლობელს მივცემ, მზისით დაწვება ის შენს ცოლებთან;

¹²თუმცა შენ ჩუმად გააკეთე, მე მთელი ისრაელის წინაშე და მზის წინაშე გავაკეთებ ამას,’“

¹³და უთხრა დავითმა ნათანს: „შევცოდე უფალს“. და უთხრა ნათანმა დავითს: „უფალმაც მოგიტევა შენი ცოდვა, არ მოკვდები.

¹⁴ოღონდ, რაკი ამ საქციელით უფლის ლანძღვის საბაბი მიეცი მტრებს, შვილი მოგიკვდება, რომელიც შეგეძინა.“

¹⁵და წავიდა ნათანი თავის სახლში და შეეხო უფალი ბავშვს, ურიას ცოლმა რომ უშვა დავითს, და მძიმედ დასნეულდა ბავშვი.

¹⁶და ევედრებოდა დავითი ღმერთს ყმაწვილის გამო, და მარხულობდა დავითი და მიწაზე ათევდა ღამეს განმარტოებული.

¹⁷და დაადგნენ თავზე მისი სახლის უხუცესები, რომ მიწიდან აეყენებინათ იგი, მაგრამ არ ქნა და არ გატეხა მათთან პური.

¹⁸მეშვიდე დღეს მოკვდა ბავშვი. ვერ გაბედეს დავითის მსახურებმა მოეხსენებინათ, რომ მოკვდა ბავშვი, რადგან ასე ფიქრობდნენ: „ვიდრე ბავშვი ცოცხალი იყო, რა არ ვუთხარით და არ გაიგონა ჩვენი სიტყვა, ახლა როგორღა ვუთხრათ, რომ მკვდარია ბავშვი? უბედურებას დამართებს თავს.“

¹⁹და დაინახა დავითმა, რომ ერთმანეთში ჩურჩულებენ მისი მსახურნი, მიხვდა დავითი, რომ მკვდარი იყო ბავშვი, და უთხრა დავითმა თავის მსახურთ: „მოკვდა ბავშვი?“ უთხრეს: „მოკვდა.“

²⁰და ადგა მიწიდან დავითი, და დაიბანა, და ზეთი იცხო, სამოსელი გამოიცვალა, და წავიდა უფლის სახლში და თაყვანისცა. და დაბრუნდა სახლში, პური მოითხოვა, და მიართვეს და შეჭამა.

²¹უთხრეს მისმა მსახურებმა: „ეს რა იყო, რომ გააკეთე, ცოცხალი ბავშვის გამო მარხულობდი და ტიროდი, ხოლო როგორც კი მოკვდა ბავშვი, წამოდექი და პური შეჭამე?“

²²თქვა დავითმა: „ვიდრე ბავშვი ცოცხალი იყო, ვმარხულობდი და ვტიროდი. ვფიქრობდი: ვინ იცის, იქნებ შემიწყალოს უფალმა და გადარჩეს-მეთქი ბავშვი.

²³ახლა, როცა მკვდარია, რისთვის ვიმარხულო? როგორ შევძლებ მის დაბრუნებას? მე წავალ მასთან, ის კი აღარ დამიბრუნდება.“

²⁴და ანუგეშა დავითმა ბათ-შებაყი, თავისი ცოლი, და შევიდა და დაწვა მასთან. და შვა ქალმა ვაჟი და უწოდა სახელად სოლომონი, რომელიც შეიყვარა უფალმა.

²⁵და გამოუგზავნა ნათან წინასწარმეტყველი და უწოდა უფლის სახელით იედიდია.

²⁶ებრძოდა იოაბი ყამონის ძეთა რაბას და აიღო სამეფო ქალაქი.

²⁷და გამოუგზავნა იოაბმა დავითს მოციქულნი და შემოუთვალა: „ვებრძვი რაბას და ხელში მაქვს ჩაგდებული ქალაქის წყალსატევი.

²⁸ახლა, შეკრიბე დანარჩენი ხალხი, შემოადექი ქალაქს და აიღე, თორემ მე ავიღებ ქალაქს და ჩემი სახელი დაერქმევა.“

²⁹და შეკრიბა დავითმა ხალხი, და წავიდა რაბას, თავს დაესხა და დაიპყრო.

³⁰და აიღო დავითმა მათი მეფის გვირგვინი, ერთი ოქროს ქანქარის წონისა, ძვირფასი ქვებით მოოჭვილი, და თავზე დაიდგა. და აურაცხელი ნადავლი წამოიღო დავითმა ქალაქიდან.

³¹და გამოიყვანა იქ მყოფი ხალხი და ხერხით, რკინის ფარცხებით და რკინის ცულებით სიკვდილი გადაუწყვიტა, და სააგურე ქურაში გაატარა ისინი. ასე მოექცა ყამონის ძეთა ყველა ქალაქს. და დაბრუნდა დავითი თავისი ხალხითურთ იერუსალიმში.