Read ბიბლია 2მეფ. 14 Bible Online

2მეფ. 14 - ბიბლია bible

2მეფ. 14

¹და შეიტყო იოაბმა, ცერუიას ძემ, რომ გული მოუბრუნდა მეფეს აბესალომზე.

²და გაგზავნა კაცი თეკოაყში და ერთი ჭკვიანი ქალი მოაყვანინა იქიდან. და უთხრა: „თავი მოიმგლოვიარე, ჩაიცვი სამგლოვიარო სამოსელი, ზეთს ნუ იცხებ, და ისე იყავი, როგორც დიდი ხნის მგლოვიარე ქალია.

³და მიდი მეფესთან და უამბე ასე და ასე.“ და ბაგეებში ჩაუდო იოაბმა სათქმელი.

⁴და შევიდა თეკოაყელი ქალი მეფესთან, დაემხო მიწაზე, თაყვანისცა და უთხრა: „მიშველე, მეფეო“

⁵ჰკითხა მეფემ: „რა გჭირს?“ და უთხრა ქალმა: „ერთი ქვრივი ქალი ვარ, ქმარი მომიკვდა;

⁶ორი ვაჟიშვილი ჰყავდა შენს მხევალს. მინდორში წაეკიდნენ ერთმანეთს, გამშველებელი არავინ იყო, დაჰკრა ერთმა მეორეს და მოკლა.

⁷და აღდგა შენი მხევლის წინააღმდეგ მთელი ნათესაობა და მეუბნებიან: ‘მოგვეცი ძმის მკვლელი, რომ მოვკლათ ძმის სულის წილ, რომელიც მოკლა, და მოვსპოთ თვით მემკვიდრეც.’ ამ ნაპერწკალსაც ჩამიქრობენ, რომელიც დამრჩა, და სახელს და შთამომავლობას არ დაუტოვებენ ჩემს ქმარს ამ ქვეყანაზე.“

⁸და უთხრა მეფემ ქალს: „წადი მშვიდად შინ. ბრძანებას გავცემ შენს გამო.“

⁹და უთხრა თეკოაყელმა ქალმა მეფეს: „ჩემზე, მეფევ-ბატონო, და მამაჩემის სახლზე იყოს ცოდვა. მეფე და მისი ტახტი უბრალოა.“

¹⁰და უთხრა მეფემ: „აქ მომიყვანე შენი მომჩივანი და ვეღარ გაბედავს შენს შეწუხებას.“

¹¹და უთხრა ქალმა: „ახსენე, მეფეო, უფალი, შენი ღმერთი, ვინძლო არ გამრავლდნენ შურისმგებელნი და არ დამიღუპონ შვილი.“ და უთხრა: „უფალს ვფიცავ, შენი შვილის თმის ერთი ღერიც არ დავარდება მიწაზე.“

¹²და უთხრა ქალმა: „ერთი სიტყვაც ათქმევინე მეფე-ბატონისთვის შენს მხევალს.“ და უთხრა: „თქვი.“

¹³და უთხრა ქალმა: „რატომ ფიქრობ ასე ღვთის ერის წინააღმდეგ? თავის თავს ამტყუნებს ამის მთქმელი მეფე, რადგან თავის განდევნილს უკან არ აბრუნებს.

¹⁴რადგან ყველანი დავიხოცებით და მიწაზე დაღვრილი წყალივით ვეღარ შევგროვდებით. მაგრამ ღმერთი არ გასწირავს კაცის სიცოცხლეს. და იმას ფიქრობს, რომ განდევნილიც კი არ მოიკვეთოს თავისგან საბოლოოდ.

¹⁵ახლა მოვედი, რომ ეს სიტყვები ვუთხრა ჩემს მეფე-ბატონს, რადგან მაშინებს ხალხი. იფიქრა შენმა მხევალმა: ვეტყვი მეფეს, იქნებ აღასრულოს მეფემ თავისი მხევლის სათხოვარი-მეთქი,

¹⁶რომ მოუსმინოს მეფემ თავის მხევალს და დაგვიხსნას მათგან, ვინც მე და ჩემს შვილს ღვთის სამკვიდროდან ამოძირკვას გვიპირებს.

¹⁷და თქვა შენმა მხევალმა: ნუგეში იქნება მეფე-ბატონის სიტყვა, რადგან ღვთის ანგელოზივით არის ჩემი მეფე-ბატონი, და გაარჩევს კეთილს და ბოროტს. შენთან იყოს უფალი, შენი ღმერთი.“

¹⁸და მიუგო მეფემ ქალს და უთხრა: „ერთ რამეს გკითხავ და ნუ დამიმალავ.“ და უთხრა ქალმა: „თქვას მეფე-ბატონმა.“

¹⁹და თქვა მეფემ: „იოაბის ხელი ხომ არ ურევია შენთან ერთად ამ საქმეში?“ და მიუგო ქალმა და უთხრა: „მეფე-ბატონს ვფიცავ, თუ მარჯვნივ ან მარცხნივ გადაუხვიოს ვინმემ მეფე-ბატონის ნათქვამს. სწორედ შენმა მსახურმა იოაბმა დამარიგა და მან ჩააგონა შენს მხევალს ეს სიტყვები.

²⁰ნართაულად რომ ეჩვენებინა საქმე, იმიტომ მოიქცა ასე იოაბი. მაგრამ ღვთის ანგელოზივით ბრძენია ჩემი ბატონი და ყველაფერს მიხვდება ამ ქვეყანაზე.“

²¹და უთხრა მეფემ იოაბს: „რაკი შენ მოგიწყვია ეს საქმე, წადი და დააბრუნე ყმაწვილი აბესალომი.“

²²და პირქვე დაემხო იოაბი, თაყვანისცა მეფეს და მადლი მოახსენა და უთხრა: „ახლა სჯერა შენს მსახურს, რომ მადლი მიპოვნია ჩემი ბატონის, მეფის, თვალში, რადგან აღასრულა მეფემ თავისი მსახურის სათხოვარი.“

²³და ადგა და წავიდა იოაბი გეშურს, და მოიყვანა აბესალომი იერუსალიმში.

²⁴და თქვა მეფემ: „დაბრუნდეს თავის სახლში, ოღონდ ვერ იხილავს ჩემს სახეს.“ და დაბრუნდა აბესალომი თავის სახლში და ვერ იხილა მეფის სახე.

²⁵და არავინ იყო მთელს ისრაელში ისეთი ლამაზი კაცი, როგორც აბესალომი და ისეთი ქებული, როგორც ის, თხემით ტერფამდე უნაკლო იყო.

²⁶როცა თავს მოიკრეჭდა, — ის კი ყოველ წელს იკრეჭდა თმას, რადგან ამძიმბდა, — მოკრეჭილი თმა ორას შეკელს იწონიდა სამეფო საწონით.

²⁷და შეეძინა აბესალომს სამი ვაჟიშვილი და ერთი ქალი, სახელად თამარი. და ძალიან ლამაზი შესახედი ქალი იყო იგი.

²⁸ორ წელს ცხოვრობდა აბესალომი იერუსალიმში, მაგრამ მეფის სახე არ უხილავს.

²⁹და დაიბარა აბესალომმა იოაბი მეფესთან გასაგზავნად, მაგრამ არ ინდომა იოაბმა მისვლა. მეორედ დაიბარა, არც ახლა ინდომა მისვლა.

³⁰და უთხრა თავის მსახურს: „მოათვალიერეთ იოაბის ყანა, ჩემს მეზობლად რომ არის, ქერი უთესია იქ, მიდით და გადაწვით.“ გადაწვეს ეს ყანა აბესალომის მსახურებმა.

³¹და ადგა იოაბი და მივიდა აბესალომთან სახლში და უთხრა: „რატომ გადამიწვეს ყანა შენმა მსახურებმა?“

³²და უთხრა აბესალომმა იოაბს: „დაგიბარე, რომ მოსულიყავი და მეფესთან გამეგზავნე, რომ გეთქვა: ‘რისთვის მოვედი გეშურიდან? მიჯობდა იქ დავრჩენილიყავი. და ახლა მინდა მეფის სახე ვიხილო. თუ დამნაშავე ვარ, ბარემ მომკალი.’“

³³და მივიდა იოაბი მეფესთან და მოახსენა. და უხმო აბესალომს, ისიც მივიდა მეფესთან, და მდაბლად თაყვანისცა და აკოცა მეფემ აბესალომს.