Read ბიბლია 2მეფ. 15 Bible Online

2მეფ. 15 - ბიბლია bible

2მეფ. 15

¹ამის შემდეგ იყო, რომ გაიჩინა აბესალომმა ეტლები და ცხენები და ორმოცდაათი მალემსრბოლი.

²და ადგებოდა დილაადრიანად აბესალომი, დადგებოდა კარიბჭის შესასვლელთან და ყველას, ვისაც კი საჩივარი ჰქონდა და მეფესთან მოდიოდა სამართლის საძებრად, თავისთან იხმობდა და ეკითხებოდა: „რომელი ქალაქიდან ხარ?“ და როცა ეტყოდნენ: „ისრაელის ამა და ამ შტოდან ვარ შენი მსახური,“

³ეტყოდა აბესალომი: „კარგია და სამართლიანი შენი საქმე, მაგრამ ვინ მოგისმენს მეფის კარზე!“

⁴და ამბობდა აბესალომი: „ნეტავ მსაჯულად დამადგინონ ამ ქვეყანაში! ყველა მე მომაკითხავდა, ვისაც კი სადაო საქმე და საჩივარი ექნებოდა, და მეც სამართალს გავუჩენდი.“

⁵თაყვანისსაცემად მისულ კაცს ხელს გაუწვდიდა, მოეხვეოდა და აკოცებდა.

⁶ამგვარად ექცეოდა აბესალომი ყველა ისრაელის ძეს, ვინც კი მეფესთან მიდიოდა სამართლისათვის. ასე მოიგო აბესალომმა ისრაელიანთა გული.

⁷და ორმოცი წლის თავზე უთხრა აბესალომმა მეფეს: „წავალ ხებრონში და შევუსრულებ უფალს აღთქმას, რომელიც აღთქმული მაქვს.

⁸რადგან ასეთი აღთქმა დადო შენმა მსახურმა გეშურში, არამში ყოფნისას: თუ დამაბრუნებს უფალი იერუსალიმში, მსხვერპლს შევწირავ-მეთქი უფალს.“

⁹და უთხრა მეფემ: „მშვიდობით წადი.“ და ადგა და წავიდა ხებრონს.

¹⁰გზირები დაგზავნა აბესალომმა ისრაელის ყველა ტომში და შეუთვალა: „ბუკის ხმა რომ მოგესმებათ, გამოაცხადეთ: ‘აბესალომი გამეფდა ხებრონს!’“

¹¹ორას კაცს დაუძახა აბესალომმა და გაიყოლა იერუსალიმიდან, და ისინიც ალალად გაჰყვნენ, არ იცოდნენ საქმის ვითარება.

¹²და გილონელი ახითოფელიც, დავითის მრჩეველი, დაიბარა აბესალომმა მისი ქალაქიდან, გილოდან, მსხვერპლშეწირვაზე. და განმტკიცდა შეთქმულება და უამრავმა ხალხმა იწყო დენა აბესალომისკენ.

¹³და მივიდა მაცნე დავითთან და უთხრა: „აბესალომს მიემხრო მთელი ისრაელი.“

¹⁴და უთხრა დავითმა თავის მსახურთ და ყველას, ვინც კი თან ახლდა იერუსალიმში: „ადექით და გავიქცეთ, თორემ ვერ გადავურჩებით აბესალომს. იჩქარეთ წასვლა, რომ არ მოგვისწროს და არ შეგვიპყროს, და უბედურება არ დაგვათიოს თავზე, მახვილს არ მისცეს ქალაქი.“

¹⁵და უთხრეს მეფის მსახურებმა მეფეს: „გადაწყვიტოს ჩვენმა მეფე-ბატონმა და აჰა, ჩვენ აქა ვართ, შენი მსახურნი.“

¹⁶და გავიდა მეფე და ფეხით მიჰყვა მას მთელი სახლი. მხოლოდ ათი ხარჭა დატოვა მეფემ სახლის საპატრონოდ.

¹⁷და გავიდა მეფე და მიჰყვა მთელი ხალხი, და დადგნენ ერთ განაპირა სახლში.

¹⁸მხარდამხარ მიჰყვებოდნენ მისი მსახურნი, ხოლო ქერეთელები, ფელეთელები და გეთელები, ექვსასი კაცი, გეთიდან რომ წამოჰყვა მას, წინ მიუძღოდნენ მეფეს.

¹⁹და უთხრა მეფემ ითაი გითელს: „შენ რაღას მოგვყვები? გაბრუნდი და დარჩი იმ მეფესთან, რადგან უცხოელი ხარ და შენი ადგილიდან გადმოხვეწილი.

²⁰გუშინ მოხვედი და დღეს როგორ გაიძულო ჩვენთან ერთად წამოსვლა? მე წავალ, სადაც იქნება, შენ კი გაბრუნდი და უკან გააბრუნე შენი ძმები. წყალობა და ჭეშმარიტება იყოს შენთან!“

²¹მიუგო ითაიმ მეფეს და უთხრა: „უფალს და ჩემს მეფე-ბატონს ვფიცავ, სადაც არ უნდა წავიდეს ჩემი მეფე-ბატონი, სასიკვდილოდ თუ სასიცოცხლოდ, შენი მსახურიც იქ იქნება,“

²²და უთხრა დავითმა ითაის: „კეთილი, წამოდი.“ და წაჰყვა ითაი გითელი და მთელი მისი ხალხი და მთელი წვრილშვილი, ვინც მასთან იყო.

²³და ხმამაღლა ტიროდა მთელი ქვეყანა და მიმავალი ხალხი. და გადალახა მეფემ კიდრონის ხევი და მთელი ხალხი დაადგა უდაბნოს გზას.

²⁴და აჰა, ცადოკს და მასთან ერთად ყველა ლევიანს მოჰქონდათ ღვთის აღთქმის კიდობანი. და დაასვენეს ღვთის კიდობანი. და მაღლობზე იდგა აბიათარი, ვიდრე მთლიანად არ გამოვიდა ხალხი ქალაქიდან.

²⁵და უთხრა მეფემ ცადოკს: „დააბრუნე ქალაქში ღვთის კიდობანი. თუ მადლი მიპოვნია უფლის თვალში, მეც დამაბრუნებს და მახილვინებს მას და მის სამყოფელს.

²⁶და თუ ბრძანებს, აღარ მინდიხარო, სადღა წავალ. მიყოს, რაც ენებოს.“

²⁷და უთხრა მეფემ მღვდელ ცადოკს: „აბა, დაბრუნდი მშვიდობით ქალაქში, შენი შვილი ახიმაყაცი და იონათანი, აბიათარის ძე — თქვენი ორივე შვილი — თქვენთან იქნებიან.

²⁸იცოდეთ, უდაბნოს ვაკეზე დაველოდები, ვიდრე ამბავი არ მომივა თქვენგან.“

²⁹და გააბრუნეს ცადოკმა და აბიათარმა ღვთის კიდობანი იერუსალიმში და იქ დარჩნენ.

³⁰ხოლო დავითი შეუდგა ზეთისხილის მთას, ადიოდა და ტიროდა, თავდაბურული და ფეხშიშველი. ყველას, ვინც მასთან იყო, თავი ჰქონდა დაბურული, და ტირილ-ტირილით ადიოდნენ.

³¹და შეატყობინეს დავითს: „ახითოფელიც შეთქმულებაში არის აბესალომთან.“ და თქვა დავითმა: „ჩაშალე, უფალო, ახითოფელის თათბირი.“

³²და მიაღწია დავითმა მთის წვერამდე, სადაც თაყვანისცა ღმერთს, და აჰა, მოდის ხუშაი არქელი, ღვთის ერთგული, მოსასხამშემოგლეჯილი და თავზე მტვერდაყრილი.

³³და უთხრა დავითმა: „თუ წამომყვები, ტვირთად დამაწვები.

³⁴და თუ ქალაქში გაბრუნდები და ეტყვი აბესალომს: ‘შენი მსახური ვიქნები, მეფეო, როგორც აქამდე ვიყავი მამაშენის მსახური, ამიერიდან შენი მსახური ვიქნები’, და გააცუდებ ჩემს სასარგებლოდ ახითოფელის თათბირს,

³⁵განა შენთან არ იქნებიან იქ ცადოკი და აბიათარი — მღვდლები? და ყველაფერს, რასაც გაიგონებ მეფის სასახლეში, ცადოკს და აბიათარს — მღვდლებს — შეატყობინებ,

³⁶იქა ჰყავთ მათ ორი ვაჟი: ცადოკს — ახიმაყაცი და აბიათარს — იონათანი. მათი ხელით მომაწვდენთ ყველა ამბავს, რასაც გაიგებთ.“

³⁷და მივიდა ხუშაი, დავითის ერთგული, ქალაქში და აბესალომიც შევიდა იერუსალიმში.