Read ბიბლია 2მეფ. 16 Bible Online

2მეფ. 16 - ბიბლია bible

2მეფ. 16

¹და როდესაც ცოტაზე ჩასცდა დავითი მთის წვერს, შემოხვდა მას ციბა, მეფიბოშეთის მსახური, წყვილი შეკაზმული სახედრითურთ, მოჰქონდა ორასი პური, ასი მტევანი ჩამიჩი, ასი გალა ლეღვის ჩირი და ერთი კოლოტი ღვინო.

²და უთხრა მეფემ ციბას: „რისთვის გინდა ესენი?“ და თქვა ციბამ: „სახედრები მეფის სახლისთვის სამგზავროდ, პური და ხილი მსახურთათვის საჭმელად, ღვინო უდაბნოში დაღლილ-დაქანცულთათვის სასმელად.“

³და უთხრა მეფემ: „სად არის შენი ბატონის ვაჟი?“ და უთხრა ციბამ მეფეს: „იერუსალიმში დარჩა, რადგან ფიქრობს, ახლა მაინც დამიბრუნებსო ისრაელის სახლი მამაჩემის სამეფოს.“

⁴და უთხრა მეფემ ციბას: „შენი იყოს მეფიბოშეთის მთელი საბადებელი.“ და თქვა ციბამ თაყვანისცემით: „მადლი ვპოვო შენს თვალში, მეფე-ბატონო.“

⁵ბახურიმს რომ მიუახლოვდა მეფე დავითი, ხედავს გამოდის იქიდან საულის სახლის მონათესავე კაცი, სახელად შიმყი, გერას ძე, მოდის და მოიწყევლება.

⁶და ქვებს ესროდა დავითს და დავით მეფის მსახურთ, თუმცა ხალხი და მეომრები მარჯვნივ და მარცხნივ მიჰყვებოდნენ.

⁷ასე სწყევლიდა მას შიმყი: „განვედ, განვედ, სისხლისმსმელო, უგვანო კაცო!

⁸შენზევე მოაქცია უფალმა სისხლი საულის სახლისა, რომლის ნაცვლად გამეფდი, და შენს ძეს, აბესალომს, ჩაუგდო მეფობა ხელში. აჰა, მოგეზღო ბოროტების წილ, რადგან სისხლისმსმელი კაცი ხარ!“

⁹უთხრა აბიშაიმ, ცერუიას ძემ, მეფეს: „რისთვის წყევლის ეს მკვდარი ძაღლი ჩემს მეფე-ბატონს? წავალ და თავს წავაცლი!“

¹⁰და უთხრა მეფემ: „რა გინდათ ჩემგან, ცერუიას ძენო? თუ იწყევლება, იქნებ უფალმა უბრძანა, დასწყევლეო დავითი. ვინ იტყვის, ასე რატომ აკეთებო?“

¹¹და უთხრა დავითმა აბიშაის და ყველა თავის მსახურს: „ხომ ხედავთ, ჩემი ღვიძლი შვილი მოსაკლავად მომდევს და ამ ბენიამინელს რაღა მოვკითხო? თავი დაანებეთ, იწყევლებოდეს, უფალს ასე უბრძანებია მისთვის.

¹²ეგებ მოხედოს უფალმა ჩემს გასაჭირს და დღევანდელი მისი წყევლის სანაცვლოდ სიკეთე მომაგოს უფალმა.“

¹³და გაუდგნენ გზას დავითი და მისი კაცები. მთის ფერდობს მიუყვებოდა მის გასწვრივ შიმყი და იწყევლებოდა, ქვებს ისროდა მათკენ და მტვერს აყრიდა.

¹⁴და გავიდნენ მეფე და მისი თანმხლები ხალხი, დაღლილ-დაქანცულნი და იქ მოითქვეს სული.

¹⁵ხოლო აბესალომი და მთელი ისრაელის ხალხი შევიდნენ იერუსალიმში, და ახითოფელიც მასთან იყო.

¹⁶და როცა მივიდა ხუშაი არქელი, დავითის ერთგული კაცი, აბესალომთან, უთხრა ხუშაიმ აბესალომს: „იცოცხლოს მეფემ! იცოცხლოს მეფემ!“

¹⁷და უთხრა აბესალომმა ხუშაის: „ეს არის შენი სიმტკიცე შენი მეგობრისადმი? რატომ არ წახვედი შენს მეგობართან?“

¹⁸უთხრა ხუშაიმ აბესალომს: „არ წავედი, რადგან ვინც უფალმა და ამ ერმა, და მთელმა ისრაელმა აირჩია, მასთან ვარ და მასთან დავრჩები.

¹⁹ესეც რომ არ იყოს, ვის უნდა ვემსახურო, თუ არა მის შვილს? როგორც მამაშენს ვემსახურებოდი, ასევე შენ უნდა გემსახურო.“

²⁰და უთხრა აბესალომმა ახითოფელს: „გვირჩიე, რა უნდა გავაკეთოთ.“

²¹და უთხრა ახითოფელმა აბესალომს: „შედი მამაშენის ხარჭებთან, სახლის საპატრონოდ რომ დატოვა. გაიგებს მთელი ისრაელი, რომ მოძულებული ხარ მამაშენისგან, და გამხნევდებიან შენი მომხრეები.“

²²და გაშალეს კარავი აბესალომისათვის ბანზე და შევიდა აბესალომი მამის ხარჭებთან მთელი ისრაელის თვალწინ.

²³ახითოფელის თათბირი, რომელსაც იგი იმ ხანებში იძლეოდა, ისეთი იყო, გინდ ღმერთს შეკითხვოდა ვინმე. ასეთი იყო ახითოფელის თათბირი დავითისთვისაც და აბესალომისთვისაც.