Read ბიბლია 2მეფ. 17 Bible Online

2მეფ. 17 - ბიბლია bible

2მეფ. 17

¹და უთხრა ახითოფელმა აბესალომს: „შემარჩევინე თორმეტი ათასი კაცი, ავდგები და დავედევნები ამაღამვე დავითს.

²და თავს დავესხმები, ვიდრე დაღლილი და მკლავმოდუნებულია. შიშის ზარს დავცემ და გაეფანტება მთელი ხალხი, და მოვკლავ მარტო დარჩენილ მეფეს.

³და შენსკენ მოვაბრუნებ მთელ ხალხს, და როგორც კი ყველა მობრუნდება, ვისაც ეძებ, მაშინ მშვიდობით იქნება მთელი ხალხი.“

⁴და სწორად მოეჩვენათ ეს თათბირი აბესალომს და ისრაელის უხუცესობას.

⁵და თქვა აბესალომმა: „ხუშაი არქელსაც მოუხმეთ. მასაც მოვუსმინოთ, რას იტყვის.“

⁶და მივიდა ხუშაი აბესალომთან, და უთხრა აბესალომმა: „ასე და ასე ლაპარაკობს ახითოფელი. მოვიქცეთ მისი სიტყვისამებრ? თუ არა და, შენ ილაპარაკე.“

⁷და უთხრა ხუშაიმ აბესალომს: „არ ვარგა ამჯერად ახითოფელის თათბირი.“

⁸და თქვა ხუშაიმ: „ხომ იცნობ მამაშენს და მის კაცებს: მამაცები არიან და გამწარებულნი, როგორც ბელებწაგვრილი ძუ დათვი მინდვრად. მამაშენი მებრძოლი კაცია და ხალხთან ერთად იფხიზლებს ღამით.

⁹ახლა ალბათ რომელიმე მღვიმე ან სადმე სხვა ადგილას იმალება. თუ ბრძოლის დასაწყისშივე დამარცხდნენ ჩვენები და ხმა გავარდა, დამარცხდა აბესალომის ხალხიო,

¹⁰მაშინ უმამაცესნიც კი, რომელთაც ლომის გული აქვთ, დაიბნევიან, რადგან მთელმა ისრაელმა იცის, რა მაგარი კაციც არის მამაშენი და რა მამაცი ხალხია მისი მომხრეები.

¹¹ამიტომ გირჩევ: შემოიკრიბო მთელი ისრაელი, დანიდან ბეერ-შებაყამდე, ზღვის ქვიშასავით უთვალავი, და შენ თავად გახვიდე საბრძოლველად.

¹²და მივადგეთ მას, სადაც არ უნდა იმყოფებოდეს, თავს დავეცეთ, როგორც ცვარი ეცემა მიწას, და ერთ კაცსაც არ დავტოვებთ ცოცხალს მისი ხალხიდან.

¹³თუ რომელიმე ქალაქში ჩაიკეტება, მთელი ისრაელი თოკებს შემოახვევს ქალაქს და ხევში ჩავათრევთ, ისე რომ კენჭიც არ დარჩება იმ ადგილას,“

¹⁴და თქვა აბესალომმა და ყველა ისრაელის ძემ: „ხუშაი არქელის თათბირი სჯობია ახითოფელის თათბირს.“ უფალმა გადაწყვიტა ჩაეშალა ახითოფელის უკეთესი თათბირი, რათა უბედურება დაეთია აბესალომისთვის უფალს.

¹⁵და უთხრა ხუშაიმ ცადოკს და აბიათარს, მღვდლებს: „ასე და ასე ურჩია ახითოფელმა აბესალომს და ისრაელის უხუცესებს, ხოლო მე ასე და ასე ვურჩიეო.

¹⁶ახლა საჩქაროდ გააგზავნე კაცი და შეუთვალე დავითს: უდაბნოს ვაკეზე ნუ გაათევ-თქო ამ ღამეს, არამედ გაღმა გადი, თორემ დაიღუპება მეფეც და მთელი მისი ხალხი.“

¹⁷როგელის წყაროსთან იდგნენ იონათანი და ახიმაყაცი, როცა მივიდა მხევალი და უთხრა, წასულიყვნენ და ეცნობებინათ მეფე დავითისთვის, რადგან ქალაქში გამოჩენა არ შეეძლოთ მათ.

¹⁸მაგრამ დაინახა ისინი ერთმა ყმაწვილმა და შეატყობინა აბესალომს, მაგრამ საჩქაროდ წავიდნენ ორივენი და მოვიდნენ ბახურიმს, ერთი კაცის სახლში, რომელსაც ჭა ჰქონდა ეზოში და შიგ ჩავიდნენ.

¹⁹და ადგა ცოლი და გადასაფარებელი გადააფარა ჭის თავს, და ზედ ბურღული დააყარა. და დაიფარა კვალი.

²⁰და მივიდნენ აბესალომის კაცები ამ ქალთან სახლში და იკითხეს: „სად არიან ახიმაყაცი და იონათანი?“ და უთხრა ქალმა: „წყალს გაღმა გავიდნენ.“ და ეძებეს, მაგრამ ვერ იპოვეს და იერუსალიმში დაბრუნდნენ.

²¹მათი წასვლის შემდეგ ამოვიდნენ ჭიდან და ამბავი მიუტანეს მეფე დავითს. უთხრეს დავითს: „ადექით და წყალგაღმა გადით, რადგან ასე და ასე ურჩია თქვენზე ახითოფელმა.“

²²და ადგა დავითი და მთელი მისი ხალხი და გადავიდნენ იორდანეზე განთიადამდე არავინ დარჩენილმა იორდანეს გაღმა გაუსვლელი.

²³და როცა დაინახა ახითოფელმა, რომ არ გავიდა მისი თათბირი, შეკაზმა სახედარი და შინ წავიდა, თავის ქალაქში. ანდერძი დაუტოვა თავის სახლს და თავი ჩამოიღრჩო. და მოკვდა და მამისეულ სამარხში დამარხეს.

²⁴ამასობაში დავითი მივიდა მახანაიმში, ხოლო აბესალომმა გადალახა იორდანე და უკან მიჰყვა მას მთელი ისრაელის ხალხი.

²⁵იოაბის ნაცვლად ყამასა დაადგინა აბესალომმა მხედართმთავრად. ყამასას მამა იყო კაცი, სახელად ითრა იზრეყელელი, რომელიც შევიდა აბიგაილთან, ნახაშის ასულთან, ცერუიას დასთან, იოაბის დედასთან.

²⁶და დაიბანაკეს ისრაელმა და აბესალომმა გილყადის ქვეყანაში.

²⁷როცა დავითი მახანაიმში მივიდა, შობიმ, ნახაშის ძემ, ყამონის ძეთაგანმა, რაბათიდან, მაქირ ყამიელის ძემ, ლოდებარიდან, ბარზილაი გილყადელმა, როგელიმიდან

²⁸ქვეშაგებელი, თასები და თიხის ჭურჭელი, ხორბალი და ქერი, ფქვილი და ქუმელი, ცერცვი და ოსპი,

²⁹თაფლი და ერბო, ცხვარი და ხბორები მიართვეს დავითსა და მის ხალხს საჭმელად, რადგან ფიქრობდნენ, მშიერ-მწყურვალი და დაქანცულნი მოვიდოდნენო უდაბნოდან.