Read ბიბლია 2მეფ. 2 Bible Online

2მეფ. 2 - ბიბლია bible

2მეფ. 2

¹ამ ამბების შემდეგ დაეკითხა უფალს დავითი: „შევიდე თუ არა იუდას რომელიმე ქალაქში?“ და უთხრა უფალმა: „შედი.“ თქვა დავითმა: „სად შევიდე?“ თქვა: „ხებრონში.“

²და შევიდნენ იქ დავითი და მისი ორი ცოლი, იზრეყელელი ახინოყამი და აბიგაილი, ნაბალის ქვრივი, ქარმელელი.

³და თავისთან მყოფი ხალხიც მოიყვანა დავითმა თავ-თავისი სახლებითურთ და დასახლდნენ ისინი ხებრონის ქალაქებში.

⁴მოვიდნენ იუდაელნი და სცხეს დავითი მეფედ იუდას სახლზე. და შეატყობინეს დავითს, რომ გილყადის იაბიშელებს უკვე დაუმარხავთ საული.

⁵და გაგზავნა მოციქულები დავითმა გილყადის იაბიშელებთან და შეუთვალა მათ: „კურთხეულნი ხართ უფლისგან, ეს წყალობა რომ უყავით თქვენს პატრონს, საულს და დამარხეთ იგი.

⁶უფალმა მოგაგოთ წყალობა და მადლი, და მეც გადაგიხდით ამ კეთილი საქმისათვის, თქენ რომ გააკეთეთ.

⁷ახლა მკლავი გაიმაგრეთ და ვაჟკაცურად იყავით, რადგან მკვდარია თქვენი პატრონი საული და მე მცხო იუდას სახლმა თავის მეფედ.“

⁸ხოლო აბნერმა, ნერის ძემ, საულის მხედართმთავარმა, წაიყვანა იშბოშეთი, საულის ვაჟი, და გადაიყვანა მახანაიმში

⁹და გაამეფა გილყადზე, აშურელებზე, იზრეყელზე, ეფრემზე, ბენიამინზე და მთელს ისრაელზე.

¹⁰ორმოცი წლის იყო იშბოშეთი, საულის ვაჟი, როცა გამეფდა იგი ისრაელზე, და მხოლოდ ორ წელიწადს იმეფა. მხოლოდ იუდას სახლი შეუდგა დავითს.

¹¹და იყო დავითის მეფობის ხანი ხებრონში იუდას სახლზე შვიდი წელი და ექვსი თვე.

¹²და გამოვიდნენ აბნერ ნერის ძე და იშბოშეთის, საულის ძის, მსახურნი მახანაიმიდან გაბაონისკენ.

¹³ხოლო იოაბ ცერუიას ძე და დავითის მსახურნი გამოვიდნენ და შეეყარნენ მათ გაბაონის ტბორთან და განლაგდნენ ერთნი ტბორის ერთ ნაპირზე, მეორენი — მეორე ნაპირზე.

¹⁴და უთხრა აბნერმა იოაბს: „გამოვიდნენ ჭაბუკები და იასპარეზონ ჩვენს წინაშე.“ მიუგო: იობმა: „გამოვიდნენ!“

¹⁵და ადგნენ და გამოვიდნენ თორმეტნი ბენიამინისა და იშბოშეთის, საულის ძის, მხრიდან და თორმეტნი დავითის მსახურთა მხრიდან.

¹⁶და ჩასჭიდეს ერთიმეორეს ხელი და მახვილები ჩასცეს ერთიმეორეს ფერდში, და დაეცნენ ერთად. და ეწოდა ამ ადგილს სახელად ხელკათჰაცურიმ, რომელიც გაბაონშია.

¹⁷და გაიმართა უსასტიკესი ბრძოლა იმ დღეს და იძლივდნენ დავითის მსახურთაგან აბნერი და ისრაელის ძენი.

¹⁸იქ იმყოფებოდა ცერუიას სამი ვაჟი — იოაბი, აბიშაი და ყასაელი. ყასაელი ფეხმარდი იყო, როგორც ქურციკი მინდორში.

¹⁹და გაეკიდა ყასაელი აბნერს, პირდაპირ მისდევდა, არ გაუხვევია არც მარჯვნივ, არც მარცხნივ, აბნერის კვალს მისდევდა.

²⁰და უკან მოჰხედა აბნერმა და უთხრა: „ყასაელი ხარ?“ და თქვა: „მე ვარ.“

²¹და უთხრა აბნერმა: „გაუხვიე ხელმარცხნივ ან ხელმარჯვნივ, დაიჭირე რომელიმე ამ ჭაბუკთაგანი და წაართვი საჭურველი.“ და არ ინდომა ყასაელმა და არ გაეცალა მას.

²²და კვლავ უთხრა აბნერმა ყასაელს: „გამეცალე, რისთვის დაგაკლა მიწას? როგორ შევხედო მერე შენს ძმას, იოაბს?“

²³არ მოინდომა მან გაცლა და უკუსცა აბნერმა მას შუბი მუცელში და მეორე მხარეს გაატანა შუბმა. და იქვე დაეცა ყასაელი და ადგილზევე მოკვდა. და ვინც კი მოდიოდა იმ ადგილას, სადაც დაეცა ყასაელი და მოკვდა, ყველა ჩერდებოდა.

²⁴ახლა იოაბი და აბიშაი დაედევნენ აბნერს. და მზის ჩასვლისას ამას ბორცვს მიაწიეს, გიახის გასწვრივ რომ არის, გაბაონის უდაბნოს გზაზე.

²⁵და შეიყარნენ ბენიამინის ძენი აბნერთან, და შეადგინეს ერთი რაზმი და ერთი ბორცვის თავზე დადგნენ.

²⁶და გასძახა აბნერმა იოაბს და უთხრა: „მუდამ ხომ არ უნდა ჭამდეს მახვილი? განა არ იცი, რომ ბოლო მწარე იქნება? რატომ არ უბრძანებ შენს ხალხს, თავი დაანებონ თავიანთი ძმების დევნას?“

²⁷და უთხრა იოაბმა: „ღმერთია მოწამე, შენ რომ არ გამოგეწვია, დილიდანვე მოეშვებოდა ჩემი ხალხი თავისი ძმების დევნას.“

²⁸და ჩაბერა საყვირს იოაბმა და შედგა ხალხი, და აღარ დასდევნებია ისრაელს და აღარც შებრძოლებიან ერთმანეთს.

²⁹აბნერი და მისი ხალხი მთელი ღამე მიდიოდნენ ყარაბაზე, და გავიდნენ იორდანეს გაღმა, გაიარეს მთელი ბითრონი და მიაღწიეს მახანაიმს.

³⁰და იოაბმა, როცა აბნერის დევნიდან დაბრუნდა, შეჰყარა მთელი ხალხი. და დავითის მსახურთ აკლდა ცხრამეტი კაცი და ყასაელი.

³¹ხოლო დავითის მსახურებმა ბენიამინის ძეთაგან და აბნერის მებრძოლთაგან დახოცეს სამას სამოცი კაცი.

³²და წაასვენეს ყასაელი და დამარხეს ბეთლემს, მამამისის სამარხში. და იარეს მთელი ღამე იოაბმა და მისმა კაცებმა და ხებრონში გაუთენდათ.