Read ბიბლია 2მეფ. 20 Bible Online

2მეფ. 20 - ბიბლია bible

2მეფ. 20

¹და მოხვდა იქ ერთი უგვანი კაცი, სახელად შებაყი, ბიქრის ძე, ბენიამინელი. ჰკრა ბუკს და გამოაცხადა: „არა გვაქვს წილი დავითთან და არა გვაქვს წილი იესეს ძეში! ყველა თავის კარვებისაკენ, ისრაელიანებო!“

²და ზურგი აქცია დავითს ისრაელმა და გაჰყვნენ შებაყ ბიქრის ძეს, ხოლო იუდა არ მოშორებია თავის მეფეს, იორდანედან იერუსალიმამდე.

³და დაბრუნდა მეფე თავის სახლში, იერუსალიმში. და გამოიყვანა მეფემ ათი ხარჭა, სახლის საპატრონებლად რომ ჰყავდა დატოვებული, და ჩასხა განსაკუთრებულ სახლში დაცვის მიჩენით, და არჩენდა მათ, მაგრამ არ შედიოდა მათთან. და გამოკეტილნი იყვნენ სიკვდილის დღემდე და ქვრივებად ცხოვრობდნენ.

⁴და უთხრა მეფემ ყამასას: „სამ დღეში შემიყარე იუდა და შენც აქ მეახლე.“

⁵და წავიდა ყამასა იუდას შესაყრელად, მაგრამ გადააცილა მისთვის დაწესებულ ვადას.

⁶და უთხრა დავითმა აბიშაის: „აბესალომზე უფრო მეტად გვიბოროტებს ახლა შებაყ ბიქრის ძე. წაიყვანე შენი ბატონის მსახურნი და დაედევნე, თორემ გამაგრებულ ქალაქებს იპოვის და მიეფარება ჩვენს თვალს.“

⁷და გაჰყვა მას იოაბის ხალხი, და ქერეთელნი და ფელეთელნი და გავიდა ყველა მამაცი იერუსალიმიდან შებაყ ბიქრის ძის დასადევნებლად.

⁸გაბაონში დიდ ქვასთან რომ მივიდნენ, ყამასა წარუდგა მათ. იოაბს აბჯარს ზემოთ თასმით მახვილი ჰქონდა გადაკიდებული ზედ თეძოსთან თავის ქარქაშით და სიარულისას მიწაზე სცემდა.

⁹და უთხრა იოაბმა ყამასას: „ხომ მშვიდობით ხარ, ძმაო?“ და წვერზე მოჰკიდა იოაბმა ყამასას მარჯვენა ხელი საკოცნელად.

¹⁰და ვერ დაიცვა თავი ყამასამ მახვილისაგან, იოაბს რომ ეჭირა ხელში, და ჩასცა იოაბმა ფერდში და ნაწლავები გადმოაყრევინა მიწაზე. მეორედ აღარ ჩაუცია. მკვდარი იყო. და დაედევნენ იოაბი და მისი ძმა აბიშაი შებაყ ბიქრის ძეს.

¹¹თავზე ედგა მოკლულს იოაბის მსახურთაგანი და ამბობდა: „ვისაც იოაბი უყვარს და ვინც დავითის მხარეზეა, გაჰყვეს იოაბს!“

¹²შუა გზაზე სისხლში ეგდო ყამასა. დაინახა იმ კაცმა, რომ ჩერდებოდა ხალხი, და გადაათრია გზიდან ყამასა მინდორში და სამოსელი გადააფარა, რადგან ხედავდა, რომ ვინც კი თავს წაადგებოდა გვამს, ჩერდებოდა.

¹³და როცა გზიდან იქნა გადათრეული, ყველანი გაჰყვნენ იოაბს, რომ შებაყ ბიქრის ძეს დასდევნებოდნენ.

¹⁴მან კი ისრაელის ყველა შტო გაიარა აბელ-ბეთ-მაყაქამდე. და შეიკრიბნენ ბერიელები და გაჰყვნენ მას.

¹⁵და მოვიდა იოაბის ხალხი და მოიმწყვდიეს იგი აბელ-ბეთ-მაყაქაში. და აღმართეს ქალაქის წინ მიწაყრილი და მიადგნენ კედელს. მთელი ხალხი, იოაბს რომ ახლდა, შეუდგა კედლის ნგრევას.

¹⁶და დაიძახა ერთმა გონიერმა დედაკაცმა ქალაქის კედლიდან: „ისმინეთ! ისმინეთ! უთხარით იოაბს, რომ ახლოს მოვიდეს, სიტყვა მაქვს სათქმელი.“

¹⁷და მიუახლოვდა მას იოაბი და თქვა დედაკაცმა: „შენა ხარ იოაბი?“ მიუგო: „მე ვარ“, უთხრა: „ყური უგდე შენი მხევლის სიტყვას.“ და თქვა: „ყურს ვუგდებ.“

¹⁸უთხრა დედაკაცმა: „ასე იტყოდნენ ძველად: ‘ვისაც კითხვა სურს, აბელში იკითხონ’; და ისე წყვეტდენ საქმეს.

¹⁹მე ერთი მშვიდობიანი და პატიოსანი [ქალაქი] ვარ ისრაელის ქალაქებში. შენ გინდა გაანადგურო ქალაქი, დედა ისრაელში? რისთვის სპობ უფლის სამკვიდროს?“

²⁰და მიუგო იოაბმა და უთხრა: „ნუმც მეფიქროს ნგრევა და განადგურება.

²¹აქ სხვა ამბავია: ერთმა კაცმი ეფრემის მთიდან, სახელად შებაყ ბიქრის ძემ, ხელი აღმართა მეფე დავითზე. მხოლოდ ის მოგვეცით და დავეხსნები ქალაქს.“ და უთხრა დედაკაცმა იოაბს: „კეთილი. გალავნიდან გადმოგიგდებენ მის თავს.“

²²და მივიდა დედაკაცი ხალხთან თავისი ბრძნული სიტყვით. და მოკვეთეს თავი შებაყ ბიქრის ძეს და გადაუგდეს იოაბს. და ბუკს ჰკრა თუ არა, ყველანი მოსცილდნენ ქალაქს და თავ-თავის კარვებში მიმოიფანტნენ. და გაბრუნდა იოაბი იერუსალიმში მეფესთან.

²³იოაბი სარდლობდა ისრაელის მთელს ლაშქარს, ხოლო ბენიაჰუ იეჰოიადაყის ძე — ქერეთელებსა და ფელეთელებს.

²⁴და ჰადორამი ხარკის აკრეფას განაგებდა, და იოშაფატ ახილუდის ძე მემატიანე იყო,

²⁵და შევა — მწერალი, და ცადოკი და აბიათარი — მღვდლები.

²⁶და ყირა იაირელიც მღვდელი იყო დავითთან.