Read ბიბლია 2მეფ. 21 Bible Online

2მეფ. 21 - ბიბლია bible

2მეფ. 21

¹ქვეყანაში სამ წელიწადს ზედიზედ შიმშილობა იყო დავითის დღეებში. და დაეკითხა დავითი უფალს. და უთხრა უფალმა: „საულისა და მისი სისხლიანი სახლის გამოა, გაბაონელნი რომ გაწყვიტა.“

²და დაიბარა მეფემ გაბაონელნი და ელაპარაკა მათ. გაბაონელნი არ იყვნენ ისრაელის ძენი, არამედ დანაშთომ ამორეველთა შთამომავალნი იყვნენ. ისრაელის ძეთ შეჰფიცეს მათ, მაგრამ საული ცდილობდა მათ გაწყვეტას ისრაელის ძეთა და იუდას მიმართ შურის გამო.

³და უთხრა დავითმა გაბაონელებს: „რა გაგიკეთოთ, რომ გამოვისყიდო ცოდვა, რომ აკურთხოთ უფლის სამკვიდრო?“

⁴და უთხრეს გაბაონელებმა: „არც ვერცხლი და არც ოქრო არ გვინდა საულისგან და მისი სახლისგან. არც იმას მოვითხოვთ, რომ ვინმე მოკლან ისრაელში.“ და თქვა მეფემ: „რასაც იტყვით, აგისრულდებათ.“

⁵და უთხრეს მეფეს: „რაკი გვანადგურებდა ის კაცი და ჩვენს გადაშენებას ცდილობდა ისრაელის საზღვრებიდან,

⁶ჩაგვაბარე შვიდი კაცი მის შთამომავალთაგან და ჩვენც ჩამოვკიდებთ მათ უფლის წინაშე უფლის რჩეულის, საულის, გიბყაში.“ თქვა მეფემ: „ჩაგაბარებთ.“

⁷და დაინდო მეფემ მეფიბოშეთი, ძე იონათანისა, საულის ძისა და უფლის ფიცის გამო, რომელიც დადებული იყო მათ შორის, დავითსა და იონათან საულის ძის შორის.

⁸და წამოიყვანა მეფემ ორი ძე რიცფასი, აიას ასულისა, რომელმაც უშვა საულს არმონი და მეფიბოშეთი, და წამოიყვანა ხუთი ძე მიქალისა, საულის ასულისა, რომლებიც მან უშვა ყადრიელს, მეხოლათელი ბარზილაის ძეს.

⁹და ხელთ მისცა გაბაონელებს და მათაც ჩამოჰკიდეს ისინი მთაზე უფლის წინაშე. და დაიღუპა შვიდივე ერთად. მოიკლნენ ისინი მკათათვის პირველ დღეებში, ქერების მკის დასაწყისში.

¹⁰და აიღო რიცფამ, აიას ასულმა, ჯვალო, დაიფინა კლდესთან და იყო იქ მკის დაწყებიდან, ვიდრე ციურმა წყალმა არ იწვიმა მათზე, და უგერიებდა გვამებს — დღისით ცის ფრინველებს და ღამით მტაცებელ ცხოველებს.

¹¹და შეატყობინეს დავითს, რაც გააკეთა რიცფამ, აიას ასულმა, საულის ხარჭამ.

¹²და მაშინ წავიდა დავითი და წამოიღო საულისა და მისი ძის იონათანის ძვლები გილყადის იაბიშის მკვიდრთაგან, რომელთაც მოიპარეს ისინი ბეთ-შანის მოედნიდან, სადაც ფილისტიმელებმა ჩამოკიდეს, როცა მოკლეს ფილისტიმელებმა საული გილბოაყში.

¹³და ამოიტანა იქიდან საულისა და მისი ძის იონათანის ძვლები. და მოკრიფეს ჩამოკიდებულთა ძვლები.

¹⁴და დამარხეს საულისა და მისი ძის, იონათანის, ძვლები ბენიამინის ქვეყანაში, ცელაყში, კიშის, მისი მამის, სამარხში. და ყველაფერი შეასრულეს, რაც ნაბრძანები ჰქონდა მეფეს. ამის შემდეგ მოიღო ღმერთმა ქვეყანაზე მოწყალება.

¹⁵და კიდევ მოხდა ბრძოლა ფილისტიმელებსა და ისრაელს შორის. და ჩამოვიდა დავითი თავის ხალხითურთ და შეებრძოლნენ ფილისტიმელებს. და დაიღალა დავითი.

¹⁶მაშინ იშბი-ბენობმა, რაფას ნაშიერთაგანმა, რომელსაც სამასშეკელიანი სპილენძის შუბი ჰქონდა და ახალი მახვილი ერტყა წელზე, დავითის მოკვლა განიზრახა.

¹⁷და მიეშველა მას აბიშაი, ცერუიას ძე, და დაჰკრა ფილისტიმელს და მოკლა იგი. მაშინ დააფიცეს დავითი მისმა ხალხმა და უთხრეს: „აღარ გამოხვიდე ჩვენთან ერთად საბრძოლველად, რომ ისრაელის ლამპარი არ ჩააქრო.“

¹⁸ამის შემდეგ კვლავ მოხდა ბრძოლა ფილისტიმელებთან გობში. მაშინ სიბექაი ხუშათელმა განგმირა საფი, რომელიც რაფას ნაშიერთაგანი იყო.

¹⁹კიდევ მოხდა ბრძოლა გობში ფილისტიმელებთან, და ელხანანმა, იაყარე-ორეგიმის ძემ, ბეთლემელმა, განგმირა გითელი გოლიათი, რომლის შუბის ტარი მქსოველთა ლილვისოდენა იყო.

²⁰კიდევ მოხდა ბრძოლა გათში, და იყო იქ უზარმაზარი კაცი, რომელსაც ხელებზე და ფეხებზე ექვს-ექვსი თითი ესხა — სულ ოცდაოთხი. ისიც რაფას ნაშიერი იყო.

²¹და დასცინოდა ისრაელს, მაგრამ განგმირა იგი იონათანმა შიმყის ძემ, დავითის ძმისწულმა.

²²ეს ოთხი ეყოლა რაფას გათში და ყველანი დავითისა და მის მსახურთა ხელით დაეცნენ.