Read ბიბლია 2მეფ. 23 Bible Online

2მეფ. 23 - ბიბლია bible

2მეფ. 23

¹ეს არის დავითის უკანასკნელი სიტყვები, რომელნიც წარმოთქვა დავითმა, იესეს ძემ, კაცმა, მაღლა დადგინებულმა, იაკობის ღვთის ცხებულმა და ისრაელის ტკბილხმიანმა მგალობელმა:

²„უფლის სული მეტყველებს ჩემით, და ჩემს ენაზეა მისი სიტყვა.

³მითხრა ისრაელის ღმერთმა, მელაპარაკა ისრაელის კლდე: მართალი კაცი ღვთის შიშით იხელმწიფებს.

⁴და იქნება იგი, უღრუბლო დილა, ნათება ნაწვიმარზე, მიწიდან ამოხასხასებული ბალახი.

⁵განა ასეთი არ არის რადგან მან დამიდო საუკუნო აღთქმა, ყოველმხრივ გაწყობილი და დაურღვეველი. განა მისგან არ აღმოცენდება ყოველი ჩემი გამარჯვება და ყოველი ჩემი ნატვრა?

⁶უკეთურნი გადაყრილნი იქნებიან ყველანი ეკლებივით, ხელით რომ არ აიღება.

⁷ახლოს მიმსვლელს რკინა უნდა ეჭიროს და შუბის ტარი, ცეცხლში ამოიბუგებიან ადგილზევე, სადაც ყრიან.“

⁸ესენია დავითის მოყმეთა სახელები: იოშებ-ბაშებეთ თახქემონელი, ეტლოსანთა მეთაური, რომელმაც მოუქნია შუბი რვაას კაცს და ერთ ჯერზე დახოცა.

⁹მას შემდეგ ელეაზარი, ძე დოდოსი, ახოხის ძისა, ერთ-ერთი იმ სამ მოყმეთაგანი, რომელნიც ახლდნენ დავითს, როცა ლანძღვით იწვევდნენ საბრძოლველად შეკრებილ ფილისტიმელებს;

¹⁰ისრაელნი რომ გამოვიდნენ მათ წინააღმდეგ, და შეიმართა იგი და მუსრავდა ფილისტიმელებს მანამდე, ვიდრე მარჯვენა ხელი არ დაუბუჟდა და მახვილის ვადას არ მიეწება. დიდი ხსნა მოიტანა იმ დღეს უფალმა. და მხოლოდ იმისთვის გამოჰყვა მას ხალხი, რომ ეძარცვათ [მკვდრები].

¹¹მას შემდეგ შამა აგეს ძე, ჰარარელი. როცა საომრად შეიყარნენ ფილისტიმელები იყო იქ ყანის ნაკვეთი, სადაც ცერცვი ეთესა, და უკუიქცა ხალხი ფილისტიმელთაგან.

¹²და ჩადგა იგი შუა ყანაში და იცავდა მას, მუსრი გაავლო ფილისტიმელებს. დიდი ხსნა მოიტანა მაშინ უფალმა.

¹³და ჩამოვიდნენ ეს სამნი ოცდაათი მეთაურიდან და მივიდნენ დავითთან ყადულამის გამოქვაბულში მკის დროს, ხოლო ფილისტიმელთა ურდოები რეფაიმის ველზე იყვნენ დაბანაკებულნი.

¹⁴დავითი მაშინ საფარში იყო, ხოლო ფილისტიმელების ყარაული ბეთლემში იდგა.

¹⁵და მოსწყურდა დავითს და თქვა: „ვინ შემასმევს ბეთლემის ჭის წყალს, კარიბჭესთან რომ არის?“

¹⁶და გაარღვია ამ სამმა მოყმემ ფილისტიმელთა ბანაკი, და ამოიღეს წყალი ბეთლემის ჭიდან, კარიბჭესთან რომ არის, წამოიღეს და მიუტანეს დავითს, მაგრამ მან არ ინდომა მისი შესმა და უფალს დაუღვარა.

¹⁷და თქვა: „შორს იყოს ჩემგან, უფალო, ასეთი საქმე! ნუმც შემესვას ამ ვაჟკაცთა სისხლი, თავის გასაწირად რომ წავიდნენ!“ და არ ინდომა დავითმა წყლის შესმა. ეს საქმეები ჰქონდა ჩადენილი ამ სამ მოყმეს.

¹⁸აბიშაი, იოაბის ძმა, ცერუიას ძე, ოცდაათის თავი იყო. სამას კაცს მოუქნია შუბი და განგმირა. და ჰქონდა მას სახელი იმ სამთა შორის.

¹⁹სამში მეტად იყო პატივდებული და მათ მეთაურობდა, მაგრამ იმ სამს ვერ უტოლდებოდა.

²⁰ბენაიაჰუ იეჰოიადაყის ძე, დაუღალავი ვაჟკაცი, კაბცეელიდან. მან დაამარცხა ორი [ძე] მოაბელისა. ის ჩავიდა ორმოში და მოკლა ლომი თოვლიან დღეს.

²¹მანვე მოკლა ერთი ეგვიპტელი კაცი, საშინელი შესახედავი. შუბი ეჭირა ხელში ეგვიპტელს. ჩაუხტა კეტით, ხელიდან გამოსტაცა შუბი ეგვიპტელს და მისივე შუბით განგმირა.

²²ეს გააკეთა ბენაიაჰუ იეჰოიადაყის ძემ და სახელი მოიხვეჭა სამთა მოყმეთა შორის.

²³ოცდაათიდან გამოირჩეოდა, თუმცა იმ სამს ვერ გაუტოლდა. თავის მცველთა მეთაურად დანიშნა იგი დავითმა.

²⁴ყასაელი, იოაბის ძმა, ერთ-ერთი ოცდაათთაგანი იყო. ელხანანი, მისი ბიძაშვილი, ბეთლემელი.

²⁵შამა ხაროდელი, ელიკა ხაროდელი.

²⁶ხელეც ფალტიელი, ყირა ყიკეშის ძე, თეკოაყელი.

²⁷აბიყეზერ ყანათოთელი, მებუნაი ხუშათელი.

²⁸ცალმონ ახოხელი, მაჰარაი ნეტოფათელი.

²⁹ხელებ ბაყანას ძე, ნეტოფათელი; ითაი რიბას ძე, ბენიამინის გიბყადან.

³⁰ბენაიაჰუ ფირყათონელი, ჰიდაი გაყაშიდან.

³¹აბიყალბონ ყარბათელი, ყაზმავეთ ბარხუმელი.

³²ელიახბა შაყალბონელი, იაშენის ძეთაგან, იონათანი.

³³შამა ჰარარელი, ახიამ შარარის ძე, არარელი,

³⁴ელიფელეტ ახასბაის ძე, მაყაქათელი, ელიყამ ახითოფელის ძე, გილონელი.

³⁵ხეცრაი ქარმელელი, ფაყარაი არბელი.

³⁶იგალ ნათანის ძე ცობადან, ბანი გადელი.

³⁷ცელეკ ყამონელი, ნახარაი ბეეროთელი, იოაბის — ცერუიას ძის — საჭურველთმტვირთველი.

³⁸ყირა ითრელი, გარებ ითრელი.

³⁹ურია ხეთელი. სულ ოცდაჩვიდმეტი.