Read ბიბლია 2მეფ. 6 Bible Online

2მეფ. 6 - ბიბლია bible

2მეფ. 6

¹და კვლავ შეკრიბა დავითმა ყველა რჩეული ისრაელში, ოცდაათი ათასი.

²და ადგა და წავიდა დავითი მთელი ხალხითურთ, ვინც მასთან იყო, იუდას ბაყალედან, რომ ამოეტანათ ღვთის კიდობანი, რომელიც იწოდა ცაბაოთ უფლის სახელით, ქერუბიმებზე მჯდომარისა.

³და დაასვენეს ღვთის კიდობანი ახალ ურემზე და გამოაბრძანეს აბინადაბის სახლიდან, ბორცვზე რომ არის. ყუზა და ახიო, აბინადაბის ვაჟები, მიუძღოდნენ ახალ ურემს.

⁴და როცა მოაბრძანებდნენ აბინადაბის სახლიდან, ბორცვზე რომ არის. ახიო წინ მიუძღვოდა კიდობანს.

⁵და დავითი და მთელი ისრაელის ძენი უკრავდნენ უფლის წინაშე კვიპაროსის ხის საკრავებს, ქნარებს, ბობღნებს, დაფდაფებს, სანგებსა და წინწილებს.

⁶და როცა ნაქონის კალოსთან მივიდნენ, ხელი შეაშველა ყუზამ ღვთის კიდობანს, რადგან გადახარეს ხარებმა.

⁷და აღიგზნო უფლის რისხვა ყუზას მიმართ და იქვე დასცა იგი ღმერთმა ამ სითამამისთვის, და იქვე მოკვდა იგი ღვთის კიდობანთან.

⁸და შეწუხდა დავითი, რომ განგმირა უფალმა ყუზა. დღემდე ეწოდება ამ ადგილს ფერეც-ყუზა.

⁹და შეეშინდა უფლისა დავითს იმ დღეს, და თქვა: „როგორ მოვა ჩემამდე უფლის კიდობანი?“

¹⁰და არ ინდომა დავითმა უფლის კიდობნის გადატანა თავისთან, დავითის ქალაქში, და გითელი ყობედ-ედომის სახლისკენ გაახვევინა.

¹¹და დარჩა სამ თვეს უფლის კიდობანი გითელი ყობედ-ედომის სახლში და აკურთხა უფალმა ყობედ-ედომი და მთელი მისი სახლი.

¹²როცა შეატყობინეს დავითს, რომ აკურთხა უფალმა ღვთის კიდობნის გამო ყობედ-ედომის სახლი და მთელი მისი საბადებელიო, წავიდა დავითი და სიხარულით ამოაბრძანა ღვთის კიდობანი ყობედ-ედომის სახლიდან დავითის ქალაქში.

¹³და როცა უფლის კიდობნის მტვირთავნი ექვს ნაბიჯს გაივლიდნენ, ის მსხვერპლად სწირავდა ერთ ხარსა და ცხვარს.

¹⁴და რაც ძალი და ღონე ჰქონდა როკავდა დავითი უფლის წინაშე. და სელის ეფოდი ემოსა დავითს.

¹⁵ყიჟინითა და ბუკის ცემით მიაბრძანებდნენ უფლის კიდობანს დავითი და ისრაელის მთელი სახლი.

¹⁶და როცა უფლის კიდობანი შებრძანდა დავითის ქალაქში, სარკმლიდან გადმოიხედა საულის ასულმა მიქალმა, დაინახა უფლის წინაშე მოხტუნავე და მროკველი დავითი და დასცინა მას თავის გულში.

¹⁷და მიაბრძანეს უფლის კიდობანი და დაასვენეს თავის ადგილზე შუა კარავში, რომელიც დადგმული ჰქონდა მისთვის დავითს. და სრულადდასაწველი და სამშვიდობო მსხვერპლი შესწირა დავითმა უფალს.

¹⁸და როცა მორჩა აღსავლენი და სამშვიდობო მსხვერპლის შეწირვას, ცაბაოთ უფლის სახელით დალოცა ერი.

¹⁹და ჩამოურიგა მთელს ერს, ისრაელის მთელს კრებულს, კაცსა და დედაკაცს, თითო პურის კვერი, თითო ხორცის წილობი და თითო ქადა. მერე თავ-თავის სახლებში წავიდა ხალხი.

²⁰და როცა დაბრუნდა დავითი თავისი სახლის დასალოცად, გამოეგება მიქალი, საულის ასული, და უთხრა: „როგორ განდიდდა დღეს ისრაელის მეფე, რომ გაშიშვლდა დღეს თავის მსახურთა და მხევალთა თვალწინ, როგორც შიშვლდება ხოლმე ქარაფშუტა ვინმე.“

²¹და უთხრა დავითმა მიქალს: „უფლის წინაშე, რომელმაც გამომარჩია მამაშენისგან და მთელი მისი სახლიდან, დამადგინა რა უფლის ერის, ისრაელის, წინამძღოლად, უფლის წინაშე სიხარულით ვიროკებ.

²²და რაც უფრო დავმცირდები და დავმდაბლდები ჩემს თვალში, მით უფრო დიდებული გამოვჩნდები მხევალთა წინაშე, მათ წინაშეც კი, შენ რომ ახსენე.“

²³და მიქალს, საულის ასულს, შვილი არ ჰყოლია სიკვდილის დღემდე.