Read ბიბლია 3მეფ. 17 Bible Online

3მეფ. 17 - ბიბლია bible

3მეფ. 17

¹და უთხრა ელია თიშბელმა, გილყადის მცხოვრებმა, ახაბს: „ვფიცავ უფალს, ისრაელის ღმერთს, რომლის წინაშეც ვდგავარ, რომ არ იქნება ამ წლებში არც ცვარი და არც წვიმა, თუ არა ჩემი სიტყვით.“

²და გამოეცხადა უფლის სიტყვა:

³„წადი აქედან და აღმოსავლეთისკენ იარე, და ჩაიმალე ქერითის ხევში, იორდანეს გასწვრივ.

⁴ამ ხევიდან სვი წყალი, ყორნებს კი ვუბრძანე, რომ გკვებონ იქ.“

⁵და წავიდა და უფლის სიტყვისამებრ გააკეთა; წავიდა და ჩაჯდა ქერითის ხევში, იორდანეს გასწვრივ.

⁶და მოჰქონდათ მისთვის ყორნებს დილაობით პური და ხორცი, და საღამოობითაც პური და ხორცი. წყალს კი ხევიდან სვამდა.

⁷გამოხდა ხანი და დაშრა ხევი, რადგან წვიმა არ მოდიოდა ქვეყნად.

⁸და იყო უფლის სიტყვა მის მიმართ:

⁹„ადექი და წადი ციდონის ცარფათში და იქ იცხოვრე. ნაბრძანები მაქვს იქ ერთი ქვრივი ქალისთვის, რომ საჭმელი გაჭამოს.“

¹⁰და ადგა და წავიდა ცარფათში. ქალაქის კარიბჭეს რომ მიადგა, ხედავს, ქვრივი ქალი აგროვებს შეშას. დაუძახა და უთხრა: „ცოტა წყალი მომიტანე ჭურჭლით, რომ დავლიო.“

¹¹და წავიდა ქალი მოსატანად, მან კი კვლავ დაუძახა და უთხრა: „პურის ნაჭერიც წამომიღე შენი ხელით.“

¹²და თქვა ქალმა: „უფალს, შენს ღმერთს, გეფიცები, ერთი ხმიადიც თუ გამაჩნდეს. ერთი მუჭა ფქვილი მაქვს ქოთანში და ცოტაოდენი ზეთი დოქში. აგერ ორ გუდურა შეშას შევაგროვებ, წავალ და გამოვაცხობ ჩემთვის და ჩემი შვილისთვის. შევჭამთ ამას და მერე დავიხოცებით კიდეც.“

¹³და უთხრა ელიამ: „ნუ გეშინია. წადი და, როგორც თქვი, ისე მოიქეცი. ოღონდ ჯერ მე გამომიცხვე პატარა ხმიადი და მომიტანე. შენთვის და შენი შვილისთვის მერე გამოაცხობ,

¹⁴რადგან ასე ამბობს უფალი, ისრაელის ღმერთი: ‘ქოთანში ფქვილი არ გამოილევა და დოქში ზეთი არ დაიკლებს, ვიდრე უფალი წვიმას არ მოიყვანს ამ ქვეყანაში.’“

¹⁵და წავიდა და ისე გააკეთა, როგორც ელიამ უთხრა. და ჭამდა თვითონ, მისი სახლიც, და ელიაც რამდენიმე ხანს.

¹⁶ფქვილი ქოთანში არ ილეოდა და ზეთი დოქში არ იკლებდა, უფლის სიტყვისამებრ, როგორც ნათქვამი ჰქონდა ელიას ხელით.

¹⁷ამ ამბების შემდეგ ავად გახდა ამ ქალის — დიასახლისის — ვაჟი. ძალზე მძიმე იყო მისი სენი, ისე რომ სიცოცხლის ნიშანწყალი აღარ ეტყობოდა.

¹⁸და უთხრა ქალმა ელიას: „რა გინდა ჩემგან, ღვთისკაცო? ჩემი ცოდვების მოსაკითხად მოხვედი ჩემთან, და ბავშვს მიკლავ?“

¹⁹და უთხრა ელიამ: „მომეცი შენი შვილი.“ და უბიდან გამოართვა დედას ბავშვი და ზემოთვალში აიყვანა, სადაც თვითონ ცხოვრობდა, და თავის საწოლზე დააწვინა.

²⁰და შეჰღაღადა უფალს და უთხრა: „უფალო, ღმერთო ჩემო! ნუთუ ამ ქვრივ ქალსაც, რომელთანაც მდგმურადა ვარ, უზამ ბოროტს და შვილს მოუკლავ?“

²¹და სამგზის გადაემხო ბავშვს და შეჰღაღადა უფალს: „უფალო, ღმერთო ჩემო! ჩააბრუნე ამ ბავშვის სამშვინველი მასში.“

²²და ისმინა უფალმა ელიას ღაღადი და დააბრუნა ბავშვის სამშვინველი მასში. და გაცოცხლდა იგი.

²³და აიყვანა ელიამ ბავშვი და ჩამოიყვანა ზემო თვალიდან სახლში და მისცა დედას. და თქვა ელიამ: „დახედე, ცოცხალია შენი შვილი.“

²⁴და უთხრა ქალმა ელიას: „ახლა კი მივხვდი, რომ ღვთისკაცი ხარ და შენს ბაგეებში უფლის სიტყვა მტკიცეა.“