Read ბიბლია 3მეფ. 18 Bible Online

3მეფ. 18 - ბიბლია bible

3მეფ. 18

¹გამოხდა მრავალი ხანი და მესამე წელს იყო უფლის სიტყვა ელიას მიმართ: „წადი, ეჩვენე ახაბს და მეც ვაწვიმებ მიწის პირზე.“

²და წავიდა ელია, რომ სჩვენებოდა ახაბს. დიდი შიმშილობა იყო სამარიაში.

³და დაუძახა ახაბმა ყობადიაჰუს, სასახლის მოურავს. ძალზე ღვთისმოშიში იყო ყობადიაჰუ.

⁴როცა იზებელი სპობდა უფლის წინასწარმეტყველთ, წაიყვანა ყობადიაჰუმ ასი წინასწარმეტყველი და ორმოცდაათ-ორმოცდაათ კაცს მალავდა მღვიმეებში და პურითა და წყლით არჩენდა მათ.

⁵და უთხრა ახაბმა ყობადიაჰუს: „წადი და მოიარე ქვეყნის წყაროები და ხევები. იქნებ აღმოჩნდეს სადმე ბალახი, რომ როგორმე გამოვკვებო ცხენები და ჯორები, და არ გაგვიქრეს პირუტყვი.“

⁶და დაინაწილეს ქვეყანა ერთმანეთში, ვინ სად უნდა წასულიყო. ახაბი ერთი გზით წავიდა მარტო, ყობადიაჰუ მეორე გზით წავიდა მარტო.

⁷გზად იყო ყობადიაჰუ, რომ აჰა, ელია შემოეყარა, იცნო და დაეცა მის წინაშე და უთხრა: „ნუთუ შენ ელია ხარ, ჩემო ბატონო?“

⁸უთხრა: „მე ვარ. წადი და უთხარი შენს ბატონს, აქ არის-თქო ელია.“

⁹და თქვა ყობადიაჰუმ: „რა დავაშავე ასეთი, რომ ახაბს უგდებ ხელში მოსაკლავად შენს მსახურს?

¹⁰უფალს, შენს ღმერთს, გეფიცები, რომ არ დარჩენილა ხალხი ან სამეფო, სადაც შენს საძებრად არ გაეგზავნოს კაცი ჩემს ბატონს. ეუბნებოდნენ, არ არისო, და ისიც დააფიცებდა სამეფოსა და ხალხს, რომ ვერ გიპოვნეს.

¹¹ახლა კი მეუბნები, წადი და უთხარი შენს ბატონს, აქ არისო ელია.

¹²გაგშორდები და არც კი მეცოდინება, სად გაგიტაცებს უფლის სული. მივალ ჩემს ბატონთან შესატყობინებლად, ვერ გიპოვნის და მომკლავს შენს მსახურს. ყმაწვილკაცობიდანვე ღვთის მოშიშია შენი მსახური.

¹³განა არ უთქვამს მისთვის, რაც გავაკეთე, როცა იზებელი უფლის წინასწარმეტყველთ ხოცავდა, რომ ვმალავდი ას წინასწარმეტყველს, ორმოცდაათ-ორმოცდაათ კაცს მღვიმეებში და პურითა და წყლით ვარჩენდი?

¹⁴ახლა მეუბნები: წადი და უთხარი შენს ბატონს, აქ არისო ელია. ხომ მომკლა.“

¹⁵და თქვა ელიამ: „ცაბაოთ უფალს ვფიცავ, რომლის წინაშეც ვდგავარ, რომ დღესვე ვეჩვენები მას.“

¹⁶და წავიდა ყობადიაჰუ ახაბის შესახვედრად და შეატყობინა. და წამოვიდა ახაბი ელიას შესახვედრად.

¹⁷როცა დაინახა ახაბმა ელია, უთხრა ახაბმა: „ეს შენა ხარ, ისრაელის მაშფოთებელი?“

¹⁸და თქვა ელიამ: „მე არ ვაშფოთებ ისრაელს, არამედ შენ და მამაშენის სახლი იმით, რომ დაივიწყეთ უფლის მცნებანი და ბაყალებს გაჰყევით.

¹⁹ახლა დაგზავნე ხალხი და შემიკრიბე ქარმელის მთაზე მთელი ისრაელი და ბაყალის წინასწარმეტყველნი ოთხასორმოცდაათი კაცი და აშერას წინასწარმეტყველნი ოთხასი კაცი, იზებელის სუფრას რომ უსხედან.“

²⁰და დაგზავნა ახაბმა ხალხი მთელს ისრაელში და შეკრიბა წინასწარმეტყველნი ქარმელის მთაზე.

²¹და მივიდა ხალხთან ელია და უთხრა: „როდემდის უნდა კოჭლობდეთ ორივე ფეხით? თუ უფალია ღმერთი, გაჰყევით მას, ხოლო თუ ბაყალია, მას გაჰყევით“. სიტყვა არ დაუძრავს ხალხს.

²²და უთხრა ელიამ ხალხს: „მე ერთი დავრჩი უფლის წინასწარმეტყველი, ბაყალის წინასწარმეტყველნი კი ოთხასორმოცდაათი კაცია.

²³მოგვცენ ორი მოზვერი და ერთი მაგათ ამოირჩიონ. შუა გაკვეთონ და შეშაზე შემოდონ, ოღონდ ცეცხლს ნუ შეუნთებენ. მეც გავამზადებ მეორე მოზვერს, შეშაზე შემოვდებ და ცეცხლს არ შევუნთებ.

²⁴ახსენეთ თქვენი ღმერთის სახელი და მეც ვახსენებ უფლის სახელს, და ღმერთი, რომელიც ცეცხლით გაგვცემს პასუხს, ღმერთი იქნება“. და მიუგო მთელმა ხალხმა და თქვეს: „კეთილი.“

²⁵და უთხრა ელიამ ბაყალის წინასწარმეტყველთ: „ამოირჩიეთ რომელიმე მოზვერი, პირველად თქვენ გაამზადეთ, რადგან ბევრნი ხართ. ახსენეთ თქვენი ღმერთის სახელი, ოღონდ ცეცხლი არ შეუნთოთ,“

²⁶და გამოიყვანეს მოზვერი, რომელიც მისცა მათ, და გაამზადეს. დილიდან შუადღემდე მოუწოდებდნენ ბაყალის სახელს და უხმობდნენ: „ხმა გაგვეც, ბაყალ!“ მაგრამ არც ხმა იყო და არც პასუხი. და ხტოდნენ სამსხვერპლოს წინ, რომელიც გააკეთეს.

²⁷შუადღისას დაუწყო მათ დაცინვა ელიამ: „მაგრად დაუყვირეთ, რადგან ღმერთია იგი! ფიქრშია ალბათ, ან, ვაითუ, რამე უჭირს, ან გზაში იყოს. იქნებ სძინავს, და გაიღვიძებს.“

²⁸დიდ ხმაზე გაჰყვიროდნენ და თავიანთი ჩვეულებისამებრ თავს ისერავდნენ მახვილებითა და შუბებით, ისე, რომ სისხლი ჩამოსდიოდათ ტანზე.

²⁹შუადღე გადავიდა, ისინი კი ისევ ქადაგად იყვნენ დავარდნილი ძღვენის შეწირვის ჟამამდე. მაგრამ არც ხმა ისმოდა, არც პასუხი, არც ჩქამი.

³⁰და უთხრა ელიამ მთელ ხალხს: „ახლოს მოდით.“ და მივიდა მასთან მთელი ხალხი და დაიწყო უფლის დანგრეული სამსხვერპლოს შეკეთება.

³¹და აიღო ელიამ თორმეტი ლოდი, რამდენი შტოც იყო იაკობის ძეთაგან, რომლის მიმართ იყო უფლის სიტყვა: ისრაელი იქნებაო შენი სახელი.

³²და ააშენა ლოდებისგან სამსხვერპლო უფლის სახელზე. სამსხვერპლოს გარს შემოავლო ორი სეა მარცვლის ტევადობის თხრილი.

³³და დააწყო შეშა, შუა გაკვეთა მოზვერი და შეშაზე დადო.

³⁴და თქვა: „აავსეთ წყლით ოთხი ჩაფი და გადაასხით აღსავლენ მსხვერპლსა და შეშას.“ და თქვა: „გაიმეორეთ.“ და გაიმეორეს. და თქვა: „მესამედ გადაასხით.“ მათაც გადაასხეს მესამედ.

³⁵და ჩამოედინა წყალი ირგვლივ სამსხვერპლოს და წყლით აივსო თხრილი.

³⁶მსხვერპლშეწირვის დრომ რომ მოაწია, ახლოს მოდგა ელია წინასწარმეტყველი და თქვა: „უფალო, ღმერთო აბრაამისა, ისაკისა და ისრაელისა! გაცხადდეს დღევანდელ დღეს, რომ შენა ხარ ერთი ღმერთი ისრაელში, მე კი შენი მსახური ვარ და შენი სიტყვისამებრ გავაკეთე ეს ყველაფერი.

³⁷ხმა გამეცი, უფალო, ხმა გამეცი, რათა გაიგოს ამ ხალხმა, რომ შენ ღმერთი ხარ, უფალო, და შეგიძლია უკუმოაქციო მათი გულები.“

³⁸და ჩამოვარდა უფლის ცეცხლი და შთანთქა აღსავლენი მსხვერპლი, შეშა, ქვები და მტვერი. ამოლოკა წყალიც, თხრილში რომ ესხა.

³⁹და დაინახა მთელმა ხალხმა, და პირქვე დაემხო და შეჰყვირა: „ღმერთია უფალი! ღმერთია უფალი!“

⁴⁰და უთხრა მათ ელიამ: „შეიპყარით ბაყალის წინასწარეტყველნი! არავინ გაგექცეთ!“ და შეიპყრეს, და ჩაიყვანა ისინი ელიამ კიშონის ხევში და იქ დახოცა.

⁴¹და უთხრა ელიამ ახაბს: „წადი, ჭამე და სვი, რადგან წვიმის ხმაური ისმის უკვე.“

⁴²და წავიდა ახაბი, რომ ეჭამა და ესვა. ხოლო ელია ქარმელის მთაზე ავიდა, მიწაზე გაწვა და პირისახე მუხლებში ჩამალა.

⁴³და უთხრა მსახურს: „წადი, ზღვისკენ გაიხედე.“ და წავიდა და გაიხედა. და თქვა: „არაფერი ჩანს.“ და უთხრა ელიამ: „შვიდგზის გააკეთე ასე.“

⁴⁴მეშვიდე ჯერზე თქვა: „აჰა, მცირე ღრუბელი, მუჭისოდენა, ამოდის ზღვიდან“. და თქვა ელიამ: „წადი, უთხარი ახაბს: ‘შეკაზმე და გაბრუნდი, წვიმამ არ მოგისწროს.’“

⁴⁵ამასობაში ცა მოიქუფრა ღრუბლისა და ქარისაგან და წამოვიდა ხშირი წვიმა. და შეჯდა ეტლზე ახაბი და იზრეყელისკენ გაემართა.

⁴⁶და ხელი უფლისა იყო ელიასთან. და შეიკრა თავისი ქამარი და ახაბის წინ რბოდა იზრეყელამდე.