Read ბიბლია 3მეფ. 20 Bible Online

3მეფ. 20 - ბიბლია bible

3მეფ. 20

¹ბენ-ჰადადმა, არამის მეფემ, შეკრიბა მთელი თავისი ჯარი, თან იახლა ოცდათორმეტი მეფე, და ცხენებითა და ეტლებით დაიძრა, შემოადგა სამარიას და ბრძოლა გაუმართა.

²და გაუგზავნა მოციქულები ახაბს, ისრაელის მეფეს, ქალაქში,

³და შეუთვალა: „ასე ამბობს ბენ-ჰადადი: ‘ჩემია შენი ვერცხლი და შენი ოქრო, ჩემია შენი ცოლები და შენი საუკეთესო ვაჟები.’“

⁴და მიუგო ისრაელის მეფემ და უთხრა: „შენი სიტყვისამებრ იყოს, მეფე-ბატონო! მეც შენი ვარ და ჩემი საბადებელიც შენია.“

⁵კვლავ მოვიდნენ მოციქულები და თქვეს: „ასე ამბობს ბენ-ჰადადი: ‘რაკი შემოგითვალე, მომეცი შენი ოქრო-ვერცხლი, შენი ცოლები და შენი ვაჟები.

⁶ხვალ ამ დროს გამოგიგზავნი ჩემს მსახურთ, რომ გაჩხრიკონ შენი სახლი და შენს მსახურთა სახლები, და ხელი დაადონ ყველაფერს, რაც ძვირფასია შენს თვალში, და წამოიღონ.’“

⁷და უხმო ისრაელის მეფემ ქვეყნის მთელს უხუცესობას და უთხრა: „კარგად შეიგნეთ, რომ ცუდს გვიპირებს ეს კაცი, რადგან ჩემი ცოლების, ჩემი ვაჟიშვილების და ჩემი ოქრო-ვერცხლის წასართმევად გამოგზავნა ხალხი, მე კი უარი არ მითქვამს მისთვის.“

⁸და უთხრეს მთელმა უხუცესობამ და მთელმა ერმა: „ყურს ნუ დაუგდებ და ნურც დათანხმდები.“

⁹და უთხრა მან ბენ-ჰადადის მოციქულებს: „ასე უთხარით ჩემს მეფე-ბატონს: რაც პირველად შემოუთვალე შენს მსახურს, იმას გავაკეთებ. მაგრამ ამ საქმის გაკეთება არ შემიძლია.“ და წავიდნენ მოციქულები და მიუტანეს პასუხი.

¹⁰და შეუთვალა ბენ-ჰადადმა: „ასე და ასე მიყონ ღმერთებმა და მეტიც დამმართონ, თუ სამარიის მტვრის თითო პეშვი შეხვდეს ყველას, ვინც უკან მიდგას.“

¹¹და მიუგო ისრაელის მეფემ და თქვა: „ნუ იტრაბახებს სარტყლის შემომრტყმელი სარტყლის შემხსნელივით.“

¹²და გაიგონა ეს შემოთვლილი სიტყვა ბენ-ჰადადმა, რომელიც მეფეებთან ერთად ჩარდახის ქვეშ სვამდა, და უთხრა თავის მსახურთ: „შემოეწყვეთ!“ ისინიც შემოეწყვნენ ქალაქს.

¹³და აჰა, მიუახლოვდა ერთი წინასწარმეტყველი ახაბს, ისრაელის მეფეს და უთხრა: „ასე ამბობს უფალი: ‘ხომ ხედავ ამ უამრავ ხალხს? ხელში ჩაგაგდებინებ დღეს ყველას, რათა იცოდე, რომ მე უფალი ვარ.’“

¹⁴და თქვა ახაბმა: „ვისი წყალობით?“ და თქვა: „ასე ამბობს უფალი: ‘მხარეთა მთავრების მსახურთა წყალობით.’“ და თქვა: „ვინ წამოიწყებს ბრძოლას?“ და თქვა: „შენ“.

¹⁵და დათვალა მხარეთა მთავრების მსახურნი და აღმოჩნდა ორასოცდათორმეტი კაცი, მათ მერე დათვალა მთელი ხალხი, ყველა ისრაელიანი — შვიდი ათასი კაცი.

¹⁶შუადღისას გავიდნენ, როცა ბენ-ჰადადი სვამდა და თვრებოდა ჩარდახქვეშ თავის თანამდგომ ოცდათორმეტ მეფესთან ერთად.

¹⁷პირველად მხარეთა მთავრების მსახურნი გავიდნენ. გაგზავნა ბენ-ჰადადმა და ამბავი მოუტანეს: ხალხი გამოდისო სამარიიდან.

¹⁸და თქვა: „თუ სამშვიდობოდ არიან გამოსულნი, ცოცხლად შეიპყარით. თუ საბრძოლველად არიან გამოსულნი, ასევე შეიპყარით ცოცხლად.“

¹⁹ესენი გამოვიდნენ ქალაქიდან, მხარეთა მთავრების მსახურნი და ლაშქარი, მათ რომ მიჰყვებოდა უკან.

²⁰ყველამ თავ-თავისი მეტოქე დასცა ძირს. უკუიქცნენ არამელები და დაედევნა მათ ისრაელი. და გაიქცა ცხენით ბენ-ჰადადი, არამის მეფე, მხედრებთან ერთად.

²¹და გამოვიდა ისრაელის მეფე და დასცხო ცხენებსა და ეტლებს. და დიდი გამარჯვება მოიპოვა არამზე.

²²და მიუახლოვდა წინასწარმეტყველი ისრაელის მეფეს და უთხრა: „წადი, გამაგრდი და იფიქრე, რა უნდა გააკეთო, რადგან წელიწადი შემობრუნდება და დაგესხმის თავს არამის მეფე.“

²³და უთხრეს მისმა მსახურებმა არამის მეფეს: „მთათა ღმერთია მათი ღმერთი, ამიტომაც გვძლიეს. თუ ვაკეზე შევებრძოლებით, უსათუოდ ვძლევთ.

²⁴აბა, ასე მოიქეცი: თავ-თავის ადგილებს მოაშორე მეფეები და მათ ნაცვლად ერისმთავარნი დააყენე.

²⁵შეჰყარე იმდენივე ჯარი, რამდენიც დაგეღუპა, იმდენივე ცხენი, რამდენიც გყავდა, და იმდენივე ეტლი, რამდენიც გქონდა. ვაკეზე შევებრძოლოთ მათ და უსათუოდ დავამარცხებთ.“ ყურად იღო მათი სიტყვა და ასე გააკეთა.

²⁶და როცა მობრუნდა წელიწადი, დაათვალიერა თავისი ლაშქარი არამის მეფემ და გაემართა აფეკისკენ ისრაელის ძეებთან საბრძოლველად.

²⁷და დაეწყვნენ ისრაელის ძენიც, საგზალი მიიღეს და მათ შესახვედრად დაიძრნენ. თხის ორი ჯოგივით დაიბანაკეს ისრაელის ძეთ მათ პირისპირ, ხოლო არამელებმა დაფარეს მიწა.

²⁸და გამოჩნდა ღვთისკაცი და უთხრა ისრაელის მეფეს: „ასე ამბობს უფალი: ‘რაკი თქვეს არამელებმა უფალზე, მთების ღმერთი არისო და ვაკეების ღმერთი არ არისო, მთელ ამ ურიცხვ ლაშქარს ხელში ჩაგაგდებინებ, რათა იცოდეთ, რომ უფალი ვარ’“.

²⁹ასე იყვნენ დაბანაკებულნი ერთმანეთის პირისპირ შვიდ დღეს. მეშვიდე დღეს გაიმართა ბრძოლა და გაწყვიტეს ისრაელის ძეთ არამელნი — ასი ათასი ქვეითი ერთ დღეს.

³⁰დანარჩენები ქალაქ აფეკში გაიქცნენ, დანარჩენი ოცდაშვიდი ათასი კაცი კი კედელმა დაიტანა. ბენ-ჰადადიც გაიქცა და მივიდა ქალაქში და შიდა ოთახში დაიმალა.

³¹და უთხრეს მისმა მსახურებმა: „გვსმენია, გულმოწყალენი ყოფილან ისრაელის სახლის მეფეები. წელზე ჯვალოს შემოვიკრავთ, თავზე საბლებს დავიწყობთ და გავალთ ისრაელის მეფესთან. ვინძლო ცოცხლები დაგვტოვოს“.

³²წელზე ჯვალო შემოიკრეს, თავზე საბლები დაიდეს, და მივიდნენ ისრაელის მეფესთან და უთხრეს: „შენი მსახური ბენ-ჰადადი გთხოვს, სიცოცხლე შემინარჩუნეო.“ და თქვა: „ჯერ კიდევ ცოცხალია? ჩემი ძმა არის.“

³³და ინიშნეს ეს ამ კაცებმა, არ დაიბნენ და სასწრაფოდ მიუგეს: „შენი ძმა არის ბენ-ჰადადი.“ და თქვა მეფემ: „წადით და მოიყვანეთ“. და გამოვიდა მასთან ბენ-ჰადადი და ეტლზე დაისვა იგი მეფემ.

³⁴და უთხრა: „დაგიბრუნებ იმ ქალაქებს, მამაშენს რომ წაართვა მამაჩემმა. იქონიე ქუჩები დამასკოში, როგორც მამაჩემს ჰქონდა სამარიაში. მე კი, — თქვა ახაბმა, — ხელშეკრულების დადებით გაგისტუმრებ.“ დაუდო ხელშეკრულება და გაისტუმრა.

³⁵და უთხრა ერთმა წინასწარმეტყველთა დასიდან მეორეს, უფლის სიტყვით: „მცემე.“ და არ ინდომა ამ კაცმა მისი ცემა.

³⁶და უთხრა: „რაკი არ გაიგონე უფლის ხმა, აჰა, წახვალ თუ არა ჩემგან, ლომი მოგკლავს.“ წავიდა მისგან კაცი, შემოეყარა ლომი და მოკლა კაცი.

³⁷და მოძებნა სხვა კაცი და უთხრა: „მცემე.“ მაგრად სცემა იმ კაცმა და დააწყლულა.

³⁸და წავიდა წინასწარმეტყველი და დახვდა მეფეს გზაზე, თვალებზე რიდე ჰქონდა აფარებული.

³⁹და როცა გამოიარა მეფემ, შეჰბღავლა მან მეფეს და უთხრა: „შუაგულ ბრძოლაში იყო შენი მსახური, როცა ვიღაც კაცი გავიდა გვერდზე და მომიყვანა კაცი და მითხრა: ‘უყარაულე ამ კაცს. თუ დაიკარგა, შენი სული მისი სულის წილ იყოს, ანდა ერთი ქანქარი ვერცხლი გადაიხადე.’

⁴⁰და გაერთო საქმით შენი მსახური და აჰა, სადღაა კაცი.“ და უთხრა მას ისრაელის მეფემ: „შენ თავად გამოგიტანია განაჩენი შენთვის.“

⁴¹და მყისვე გადაიძრო რიდე თვალთაგან და იცნო ისრაელის მეფემ, შეიცნო მასში ისრაელის მეფემ წინასწარმეტყველი.

⁴²და უთხრა წინასწარმეტყველმა: „ასე ამბობს უფალი: ‘რაკი ხელიდან გაუშვი ჩემი დარისხებული კაცი, იყოს შენი სული მისი სულის წილ, და შენი ხალხი მისი ხალხის წილ.’“

⁴³და წავიდა ისრაელის მეფე შინისაკენ დამწუხრებული და შეშფოთებული და მივიდა სამარიას.