Read ბიბლია 4მეფ. 3 Bible Online

4მეფ. 3 - ბიბლია bible

4მეფ. 3

¹და იორამ ახაბის ძე გამეფდა ისრაელზე სამარიაში იუდას მეფის, იოშაფატის, მეთვრამეტე წელს და იმეფა თორმეტი წელი.

²ბოროტს სჩადიოდა უფლის თვალში, ოღონდ არა მამამისივით და დედამისივით. მან გადააგდო ბაყალის სვეტი, მამამისმა რომ აღმართა.

³მაგრამ მიწებებული იყო და არ განრიდებია ცოდვებს იერობყამისა, ნაბატის ძისა, რომელმაც აცთუნა ისრაელი.

⁴და მეშაყი, მოაბის მეფე, ცხვრის პატრონი იყო და უგზავნიდა ისრაელის მეფეს ასი ათას ცხვარს და ასი ათას გაუპარსავ კრავს.

⁵მხოლოდ ახაბის სიკვდილის შემდეგ განუდგა მოაბის მეფე ისრაელის მეფეს.

⁶და გამოვიდა მეფე იორამი იმხანად სამარიიდან და აღრიცხა მთელი ისრაელი.

⁷და წავიდა და შეუთვალა იოშაფატს, იუდას მეფეს: „განმიდგა მოაბის მეფე. ხომ არ წამოხვალ ჩემთან ერთად მოაბის წინააღმდეგ?“ და თქვა: „წამოვალ. რამ გაგვყო მე და შენ, რამ გაყო ჩემი ხალხი და შენი ხალხი, ჩემი ცხენები და შენი ცხენები?“

⁸და თქვა: „რომელი გზით წავიდეთ?“ და თქვა: „ედომის უდაბნოს გზით.“

⁹და წავიდნენ ისრაელის მეფე, იუდას მეფე და ედომის მეფე. და იტრიალეს შვიდი დღე და ვერ ნახეს წყალი ლაშქრისთვის და პირუტყვისთვის, უკან რომ მოჰყვებოდათ.

¹⁰და თქვა ისრაელის მეფემ: „აჰა, შეჰყარა უფალმა ეს სამი მეფე, მოაბს რომ ჩაუგდოს ხელში.“

¹¹და თქვა იოშაფატმა: „ხომ არ არის აქ სადმე უფლის წინასწარმეტყველი, რომ უფლისთვის ვაკითხვინოთ?“ და მიუგო ისრაელის მეფის ერთ-ერთმა მსახურმა და თქვა: „არის აქ ელისე შაფატის ძე, რომელიც ელიას უსხამდა წყალს ხელის დასაბანად.“

¹²და თქვა იოშაფატმა: „უფლის სიტყვაა მასთან.“ და ჩააკითხეს მას ისრაელის მეფემ, და იოშაფატმა და ედომის მეფემ.

¹³და უთხრა ელისემ ისრაელის მეფეს: „რა გინდა ჩემგან? წადი მამაშენის წინასწარმეტყველებთან და დედაშენის წინასწარმეტყველებთან.“ და თქვა ისრაელის მეფემ: „არა, იმისთვის შეყარა უფალმა ეს სამი მეფე, რომ მოაბს ჩაუგდოს ხელში.“

¹⁴და თქვა ელისემ: „ცაბაოთ უფალს გეფიცები, რომლის წინაშეც მე ვდგავარ, რომ ზედაც არ შეგხედავდი, პატივს რომ არ ვცემდე იოშაფატს, იუდას მეფეს.

¹⁵ახლა, მომიყვანეთ მეჩანგე.“ და როცა უკრავდა მეჩანგე, უფლის ხელი იყო ელისეზე.

¹⁶და თქვა: „ასე ამბობს უფალი: ‘თხრილები დათხარეთ ამ ხევში.’

¹⁷რადგან ასე ამბობს უფალი: ‘ვერ დაინახავთ ქარს და ვერ დაინახავთ წვიმას, მაგრამ წყლით აივსება ეს ხევი, თქვენც სვით, თქვენმა ჯოგმაც და თქვენმა პირუტყვმაც.

¹⁸ამას არ აკმარებს უფალი: მოაბსაც ჩაგაგდებინებთ ხელში.

¹⁹და შემუსრავთ ყველა გამაგრებულ ქალაქს, ყველა რჩეულ ქალაქს, და ყველა საუკეთესო ხეს აჩეხავთ, ყველა წყაროსთვალს ამოყორავთ, და საუკეთესო ყანებს ქვით აავსებთ.’“

²⁰და იყო დილით, პურეულის ძღვენის მიტანისას, წამოვიდა წყალი ედომის გზაზე და წყლით აივსო მიწა.

²¹და გაიგო მთელმა მოაბმა, რომ დაიძრნენ მეფეები მათთან საომრად. და ყველამ თავი მოიყარა, სარტყლის მატარებელმა და უხნესებმაც, და დადგნენ საზღვართან.

²²და გაიღვიძეს დილაადრიან და, როცა მზე წყალზე გაბრწყინდა, მოაბელებს შორიდან წყალი სისხლივით წითელი მოეჩვენათ.

²³და თქვეს: „ეს სისხლია, დატაკებიან მეფეები და ერთმანეთი დაუხოცავთ. აბა, შენია ნადავლი, მოაბო!“

²⁴და მიადგნენ ისრაელის ბანაკს. და შეუტია ისრაელმა და დასცხო მოაბს და უკუაქცია. და მიეწივნენ და დახოცეს მოაბელები.

²⁵ქალაქები დაანგრიეს. საუკეთესო ყანებში თითოეულმა თითო ქვა ისროლა და ქვით აავსეს. და ყველა წყაროსთვალი ამოყორეს, ყველა საუკეთესო ხე აჩეხეს. ქვა ქვაზე არ დაუტოვებიათ კირ-ხარასეთში, შემოადგნენ მეშურდულენი და დააქციეს.

²⁶და დაინახა მოაბის მეფემ, რომ იძლია ბრძოლაში, და გაიყოლა შვიდასი კაცი, მახვილის ამომწვდელი, და შეეცადა, ედომის მეფისკენ გაეღწია, მაგრამ ვერ შეძლეს.

²⁷და მოჰკიდა ხელი თავის პირმშოს, მის ნაცვლად რომ უნდა გამეფებულიყო, და სრულადდასაწველად შესწირა გალავანზე. და იყო დიდი გულისწყრომა ისრაელზე, და მოსცილდნენ მოაბს და თავის ქვეყანაში დაბრუნდნენ.