Read ბიბლია 2ნეშტ. 18 Bible Online

2ნეშტ. 18 - ბიბლია bible

2ნეშტ. 18

¹უხვად ჰქონდა დოვლათი და პატივი იოშაფატს, და დაუმოყვრდა იგი ახაბს.

²რამდენიმე წლის შემდეგ ჩავიდა ახაბთან სამარიაში და უამრავი ცხვარ-ძროხა დაუკლა ახაბმა მას და იმ ხალხს, თან რომ ახლდა. და დაიყოლია გილყადის რამოთში ლაშქრობაზე.

³და უთხრა ახაბმა, ისრაელის მეფემ, იოშაფატს, იუდას მეფეს: „წამომყვები გილყადის რამოთზე?“ და უთხრა: „რამ გაგვყო მე და შენ, რამ გაყო ჩემი ხალხი და შენი ხალხი? შენთან ვარ ომში.“

⁴და უთხრა იოშაფატმა ისრაელის მეფეს: „აბა, დაეკითხე დღეს, რას იტყვის უფალი.“

⁵და შეკრიბა ისრაელის მეფემ წინასწარმეტყველნი — ოთხასამდე კაცი და უთხრა მათ: „გავილაშქროთ გილყადის რამოთზე, თუ თავი შევიკავოთ?“ უთხრეს: „გაილაშქრე, მეფეს ჩაუგდებს ხელში მათ თავს ღმერთი.“

⁶და თქვა იოშაფატმა: „ხომ არ არის აქ სადმე კიდევ უფლის წინასწარმეტყველი, რომ მასაც დავეკითხო?“

⁷უთხრა ისრაელის მეფემ იოშაფატს: „კიდევ არის ერთი კაცი, რომელსაც შეგვიძლია ვაკითხვინოთ უფლისათვის, მაგრამ მძულს იგი, რადგან სასიკეთოს არ წინასწარმეტყველებს ჩემზე, არამედ მხოლოდ ცუდს. ის არის მიქაიეჰუ იმლას ძე.“ თქვა იოშაფატმა: „ნუ ამბობს ასე მეფე.“

⁸და უხმო ისრაელის მეფემ ერთ-ერთ კარისკაცს და უთხრა: „სასწრაფოდ მომგვარე მიქაიეჰუ იმლას ძე.“

⁹ისრაელის მეფე და იუდას მეფე იოშაფატი სამოსლით შემოსილნი ისხდნენ თავ-თავის სავარძლებში, კალოზე, სამარიის კარიბჭესთან და წინასწარმეტყველნი წინასწარმეტყველებდნენ მათ წინაშე.

¹⁰და გაიკეთა ციდკიაჰუ ქენაყანას ძემ რკინის რქები და თქვა: „ასე ამბობს უფალი: ‘ამით ურქენ არამს და ბოლოს მოუღებ.’“

¹¹ყველა წინასწარმეტყველი ამასვე წინასწარმეტყველებდა: „მიუხდი გილყადის რამოთს და გაიმარჯვებ, მეფის ხელში ჩააგდებს უფალი.“

¹²ასე ეუბნებოდა მიქაიეჰუს მის დასაძახებლად გაგზავნილი მოციქული: „აჰა, მეფის სასიკეთოს ამბობენ ერთხმად წინასწარმეტყველნი, შეეთანხმოს შენი სიტყვებიც მათ სიტყვებს. შენცა თქვი სასიკეთო.“

¹³და თქვა მიქაიეჰუმ: „უფალს ვფიცავ, იმას ვიტყვი, რასაც ღმერთი მიბრძანებს.“

¹⁴და მივიდა მეფესთან და უთხრა მეფემ: „მიქაიეჰუ! გავილაშქროთ გილყადის რამოთზე თუ თავი შევიკავოთ?“ თქვა: „გაილაშქრე და გაიმარჯვებ, თქვენს ხელში ჩაცვივდებიან.“

¹⁵და უთხრა მეფემ: „რამდენჯერღა უნდა დაგაფიცო, მხოლოდ სიმართლე მელაპარაკე-მეთქი უფლის სახელით?“

¹⁶და უთხრა: „ვიხილე მთელი ისრაელი, უმწყემსო ფარასავით მთებზე მიმოფანტული, და თქვა უფალმა: ‘პატრონი არ ჰყავთ მათ, დაე მშვიდობით დაუბრუნდნენ თავ-თავის სახლებს!’“

¹⁷და უთხრა ისრაელის მეფემ იოშაფატს: „ხომ გეუბნებოდი სასიკეთოს არ წინასწარმეტყველებს-მეთქი ჩემზე, არამედ მხოლოდ ცუდს.“

¹⁸და თქვა: „აბა, ისმინეთ უფლის სიტყვა: ვიხილე, თავის ტახტზე იჯდა უფალი, და ცათა მთელი მხედრობა ედგა გვერდში, მარჯვნივ და მარცხნივ.

¹⁹და თქვა უფალმა: ‘ვინ გაიტყუებს ახაბს, ისრაელის მეფეს, რომ გაილაშქროს და დაეცეს გილყადის რამოთს?’ ერთი ერთს ამბობდა, მეორე — სხვას.

²⁰და გამოვიდა სული, და წარუდგა უფალს და თქვა: ‘მე გავიტყუებ.’ და უთხრა უფალმა: ‘რითი?’

²¹და თქვა: ‘გავალ და სიცრუის სულად ვიქცევი ყველა მის წინასწარმეტყველთა ბაგეებში.’ და თქვა უფალმა: ‘გაიტყუებ და კიდეც გამოგივა. წადი, ასე გააკეთე.’

²²აჰა, სიცრუის სული ჩაუდგა უფალმა ამ შენს წინასწარმეტყველებს, უფალს კი ცუდი აქვს ნათქვამი შენზე.“

²³მიეჭრა ციდკიაჰუ ქენაყანას ძე და სილა გააწნა მიქაიეჰუს, და უთხრა: „როგორ მოხდა, რომ გვერდი ამიარა უფლის სიტყვამ და შენში მეტყველებს?“

²⁴და თქვა მიქაიეჰუმ: „მაშინ დაინახავ, ოთახიდან ოთახში რომ დაიწყებ სირბილს დასამალავად.“

²⁵და თქვა ისრაელის მეფემ: „შეიპყარით მიქაიეჰუ და მიჰგვარეთ ამონს, ქალაქის თავს და უფლისწულ იოაშს.

²⁶და უთხარით: ასე ამბობს-თქო მეფე: ‘დილეგში ჩააგდეთ ეს კაცი და აჭამეთ სიმწრის პური და ასვით სიმწრის წყალი, ვიდრე მშვიდობით მოვბრუნდებოდე.’“

²⁷და თქვა მიქაიეჰუმ: „თუ მშვიდობით მობრუნდი, უფალს არ ულაპარაკია ჩემი პირით.“ და თქვა: „ისმინეთ, ყველამ, ხალხნო!“

²⁸და წავიდნენ ისრაელის მეფე და იოშაფატ იუდას მეფე გილყადის რამოთზე.

²⁹და უთხრა ისრაელის მეფემ იოშაფატს: „გადავიცვამ და ისე გავალ საომრად. ჩაიცვი შენი სამოსელი.“ და გადაიცვა ისრაელის მეფემ და გავიდნენ საბრძოლველად.

³⁰არამის მეფემ უბრძანა ეტლების მეთაურებს, ვინც ჰყავდა: „ნუ შეებრძოლებით ნურც მცირეს, ნურც დიდს, მხოლოდ ისრაელის მეფეს შეებრძოლეთ.“

³¹და როცა დაინახეს ეტლების მეთაურებმა იოშაფატი, იფიქრეს, ეს არისო ისრაელის მეფე და მისკენ გაეშურნენ, რომ შებრძოლებოდნენ. და შეღაღადა იოშაფატმა და უფალი შეეწია — ღმერთმა მოაშორა მას მომხდურნი.

³²და როცა მიხვდნენ ეტლების მეთაურები, რომ არ იყო იგი ისრაელის მეფე, გაერიდნენ მას.

³³ალალბედზე მოზიდა მშვილდი ვიღაც კაცმა და ჯაჭვის პერანგის ნაწიბურთან დაჭრა ისრაელის მეფე. და უთხრა თავის მეეტლეს: „გატრიალდი და ბრძოლიდან გამიყვანე, რადგან დაჭრილი ვარ.“

³⁴და გახურდა ომი იმ დღეს და დარჩა ეტლში ისრაელის მეფე არამელთა პირისპირ საღამომდე და მოკვდა მზის ჩასვლისას.